Ένα αστέρι γεννιέται Ι Sons Of Football
Πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Ιωαννίδη όλη την απροσδόκητη εξέλιξη που πετυχαίνει διαρκώς, την αξία που προσθέτει στο προφίλ του, καθώς όταν ήταν νεαρός αμφισβητούσαμε αν έχει τα φόντα να πετύχει στο μέλλον.
Ο ίδιος μάς διαψεύδει καθημερινά. Παρακολουθούμε άλλωστε έναν τελείως διαφορετικό ποδοσφαιριστή, που επένδυσε στα χαρακτηριστικά του, στα προτερήματά του. Το κυριότερο όμως, τόσο στο θαυμάσιο «τσίμπημα» απέναντι στη Βιγιαρεάλ όσο και στο πρόσφατο τακουνάκι προς το Μπερνάρ, αποδεικνύει ότι έχει αυξήσει την αντίληψή του εντός περιοχής. Γνωρίζει πως να εκμεταλλεύεται το σώμα του, την ορμητικότητα που έχει παραδόξως με αυτό το κορμί.
Ο Ιωαννίδης δεν το πέτυχε από τη μια στιγμή στην άλλη. Στο τελευταίο έτος φαινόταν πως ήρθε η ώρα να πρωταγωνιστήσει, καθώς η δουλειά του εντός γηπέδου ήταν πολλαπλάσια της αντίστοιχης του Σπόραρ. Έτσι ήρθαν οι ευκαιρίες πιο γεμάτων συμμετοχών.
Από το νεαρό Ιωαννίδη λοιπόν, με το υψηλό ποσό μετακίνησης τότε στον Παναθηναϊκό, από τα πρώτα του χλιαρά βήματα, φθάνουμε στην καταξίωσή του ύστερα από προσπάθεια, κόπο, μα κυρίως πίστη πως άξιζε όσες ευκαιρίες πήρε.
