Ενα κολλύριο ρε μάγκες … Σωτ Βάζελος

Πανιώνιος και Ξάνθη απέδειξαν με τον μεταξύ τους αγώνα για ακόμα μια φορά γιατί η super league είναι ένα από τα χειρότερα πρωταθλήματα στην Ευρώπη. Οι 2 ομάδες ήξεραν πριν την αναμέτρηση ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν εξαιρετικά κρίσιμο για την συνέχεια του πρωταθλήματος για διαφορετικούς λόγους για τον καθένα.Οι μεν ήθελαν να βρεθούν πιο κοντά στο Παναιτωλικό στην μάχη της παραμονής ή δε να μπούν ξανά στη έξαδα που οδηγεί στα playoff.

Κάθεσαι λοιπόν στον καναπέ και περιμένεις να δεις πάθος,ενέργεια,δύναμη,έστω μια φάση που θα σε κρατήσει με ανοιχτά τα μάτια για να μην σε πάρει ο ύπνος.Μια μάχη πάγκων,κάτι ρε παιδί μου που θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον.Συνέβαλαν και οι άδειες κερκίδες και έτσι το γλυκό έδεσε. Eντούτοις σου σερβίρουν μια ώραια σούπα, άγευστη,ανάλατη λες και είσαι στον ευαγγελισμό στο δωμάτιο 204.Ήμαρτον που λέει και ο Χόρχε.

Ο Πανιώνιος πρώτη φάση στο 90 και κάτι, η Ξάνθη κούτσου κούτσου έξω από την περιοχή αλλά μέσα δεν έμπαινε με τίποτα λες και είχαν ξεχάσει νάρκες από τον δεύτερο παγκόσμιο και φοβόταν να πατήσει.Τι κριτική να κάνεις για αυτό το ματς; Στα πρώτα είκοσι λεπτά οι κυανέρυθροι ήταν κάπως καλύτεροι με την ακριτική ομάδα να ισορροπεί και να αναλαμβάνει τα ηνία του αγώνα μέχρι τέλους χωρίς όμως να κάνει κάτι το ιδιαίτερο και όπου το έκανε ήταν ο Κότνικ να πει όχι.Κουλουράκια κύριοι,χαμένοι και οι δυό τους σε ένα ματς που γρήγορα θα ξεχάσουμε…