Εθνικά θέματα – ΜΕΡΟΣ (Β) Πωλείται όπως είναι Επιπλωμένη ..– EASY RIDER

Το ερώτημα είναι, πλέον, το εξής: αφού ο Ελληνάρας έχει επικροτήσει και επιχειρηματολογήσει υπέρ της απόσχισης της Καταλονίας και μάλιστα με ευπερδώς πομπώδεις εκφράσεις του τύπου «δικαίωμά τους είναι», τι επιχειρήματα μπορεί να πει όταν θα επιχειρήσουν απόσχιση οι εν Ελλάδι «Μακεδόνες»; Αυτοί δεν έχουν το ίδιο δικαίωμα;
Ή μήπως δεν θα έχουν το ίδιο δικαίωμα οι «Τούρκοι» της Δυτικής Θράκης, στην οποίαν το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής κάνει, κατά γενική ομολογία, πάρτι; Μήπως δεν ξέρετε ότι η Δυτική Θράκη έχει «δική της» σημαία; Ή ότι έχει ποδοσφαιρικό σωματείο που παρουσιάζει σχεδόν ως «εθνική ομάδα»;
Μήπως δεν έχετε δει συνεντεύξεις παραγόντων, έως και αυτοαποκαλούμενων «μειονωτικών» βουλευτών ελληνικών κομμάτων, για το θέμα, επιχειρώντας να παρουσιάσουν ότι «το θέμα της Θράκης για την Ελλάδα έχει χαθεί» με την ελπίδα ότι θα δημιουργήσουν τετελεσμένα; Μήπως θέλετε να μιλήσουμε για ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα της Ελλάδας (προ πολλών δεκαετιών), που «χάρισε» τους Πομάκους στην Τουρκία δίχως να υπάρχει λόγος, αλλά για να ικανοποιηθεί το «εθνικό» φρόνημα του Ελληνάρα, ότι «εμείς με μουσουλμάνους δεν έχουμε σχέση, είμαστε Χ.Ο.»; Τι σχέση έχουν οι Πομάκοι με τους Τούρκους;
Έχετε κάτσει ποτέ να ψάξετε, πως έχει δημιουργηθεί το κυπριακό; Ας πούμε, οι Τουρκοκύπριοι, γιατί δεν θέλουν να έχουν σχέση με τους Τούρκους; Μήπως επειδή δεν είναι Τούρκοι, αλλά επειδή εμείς τους εξωθήσαμε στους Τούρκους με τις εσφαλμένες (μην πω τραγικές) πολιτικές του παρελθόντος;
Ας μιλήσουμε λίγο για το μεταναστευτικό: πρόσφατα δημοσιεύθηκε ΦΕΚ (Α’ 221/2018) με το οποίο παρατάθηκε (για τα πέντε νησιά που υπάρχουν hotspot) ο χαμηλός ΦΠΑ, όμως όπως και προηγουμένως, υπάρχει αντάλλαγμα. Βέβαια, το αντάλλαγμα υπήρχε και παλαιότερα, απλά τώρα έχει διαφοροποιηθεί αρκετά: μέχρι πριν λίγες μέρες, το αντάλλαγμα ήταν «απλώς» η διατήρηση των hotspot. Πλέον το αντάλλαγμα είναι τα hotspot να είναι υπεράριθμα και όχι από την ψήφιση του νόμου και μετά, αλλά να ήταν ήδη από τους προηγούμενους δώδεκα μήνες πριν την ψήφιση του νέου νόμου.
Ας το αναλύσουμε λίγο: οι Οινούσσες, το Αγαθονήσι, το Καστελόριζο, οι Αρκοί (για να αναφέρω εντελώς ενδεικτικά μερικά νησιά άγονης γραμμής), με ελάχιστο αριθμό κατοίκων, που δεν έχουν βασικές παροχές (όπως το δικαίωμα στην Υγεία, που αποκλείονται από τις καιρικές συνθήκες για πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου, που συχνά δεν έχουν πρόσβαση ακόμα και σε βασικά προϊόντα), νησιά που είναι τα ελληνικά σύνορα, προφανώς δεν έχουν ανάγκη χαμηλού ΦΠΑ, ούτε ευρωπαϊκής μέριμνας. Είτε είσαι στην Αθήνα, είτε στο Αγαθονήσι, προφανώς για κάποιους είναι το ίδιο. Αντ’αυτού, ανάγκη για χαμηλό ΦΠΑ έχουν μόνο τα νησιά που υπόκεινται τον εποικισμό από διάφορες χώρες του πλανήτη (όπως πρόσφατα είπε και ο Έλληνας επίτροπος περί τη μετανάστευση, «για να μην στεναχωρήσουμε τους Αφρικανούς φίλους μας»).

Προσωπικά, είχα ανέκαθεν την απορία που πάνε αυτοί οι άνθρωποι αφότου έρχονται εδώ, διότι ως γνωστόν οι «κουτόφραγκοι» Ευρωπαίοι έχουν τα σύνορά τους κλειστά και δέχονται πρόσφυγες μόνο με το σταγονόμετρο και υπό πολύ αυστηρές προδιαγραφές. Πρόσφατα έμαθα ότι τελικά, έχουμε και στην ενδοχώρα hotspot (και δεν μιλάω για κάποια που ήταν ήδη γνωστά έχουμε hotspot σε όλη την Ελλάδα (πράγμα που ακούγεται πολύ πιο λογικό, γιατί να γίνεται εποικισμός μόνο στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου; Η υπόλοιπη Ελλάδα, στο πηγάδι κατούρησε; Επίσης να υπενθυμίσω ότι σε παλαιότερες (αλλά πρόσφατες) εποχές, είμαστε η μόνη χώρα (ανυπέρβλητα υψηλού δείκτη νοημοσύνης) που επισημοποίηση ότι «λάθρο» υπήρχε, προκειμένου να δούμε πόσους έχουμε. Να κάνω μια παρένθεση σε αυτό το σημείο, ότι ο όρος «λάθρος» είναι πολιτικώς μη ορθός όρος και γι’αυτό κυκλοφορούν διάφοροι περίεργοι «παρατηρητήριοι» που φτάνουν να κάνουν ακόμα και μηνύσεις σε Έλληνες, αλλά τι να κάνουμε που λάθρος σημαίνει παράνομος, όπως λαθρεπιβάτης, λαθραναγνώστης κλπ και γενικά θεωρώ λογικό (και καθόλου μειωτικό) ότι αν κάποιος έρχεται παράνομα στη χώρα, είναι απολύτως λογικό να θεωρείται λάθρος. Κλείνω την παρένθεση.

Για να χαρακτηριστείς ως πρόσφυγας, υπάρχουν μια σειρά από Συμφωνίες (ωπ, νάτες πάλι). Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η Σύμβαση της Γενεύης (του 1951) και το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης (του 1968). Πρόσφατα, «ακούστηκε» αμυδρά κάτι για «κάποιο» Σύμφωνο του Μαρακές (το οποίο η Ελλάδα ως… ανθρωπιστική χώρα υπέγραψε με χέρια και πόδια, αλλά δεν ακούσαμε και πολλά γι’αυτό, πέραν του ότι οι περισσότερες χώρες των «κουτόφραγκων» δεν το υπέγραψαν διότι το βρήκαν επικίνδυνο, ίσως και διότι αυτές οι χώρες αρέσκονται να περνάνε πάνω από τους πρόσφυγες με αυτοκίνητα και νταλίκες). Η ουσία είναι ότι, τουλάχιστον μέχρι τώρα για να χαρακτηριστείς πρόσφυγας υπήρχαν μια σειρά από ειδικές προϋποθέσεις (οι οποίες θα καταργηθούν σε βάθος χρόνου). Κι επειδή οι προϋποθέσεις αυτές ήταν αυστηρές, όλος αυτός ο συρφετός που έρχεται εδώ και χρόνια στη χώρα, προσπαθούσε να δηλώνει Σύριος ή Ιρακινός, αλλά στην πραγματικότητα τα στατιστικά δείχνουν ότι μόνο οι 3 στους 10 προέρχονται από χώρες τέτοιες που μπορούν να τους χαρακτηρίσουν ως πρόσφυγες.

Σχετικά πρόσφατα διέρρευσε και βίντεο με στέλεχος ΜΚΟ που εξηγούσε πως εκπαιδεύουν τον κάθε άσχετο να αγγίζει με ψέματα και κλάψα, εξιστορώντας κατά φαντασία γεγονότα, προκειμένου να μπορέσει να αιτήσει άσυλο. Αν πάμε λίγο παλαιότερα, θα θυμηθούμε (εντός του 2018) και την πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση της ΜΚΟ «ERCI», στη Λέσβο. Ας δούμε, λοιπόν, τα πράγματα όπως πραγματικά έχουν: με τους Κανονισμούς του Δουβλίνου (και ιδίως με το περιβόητο Δουβλίνο ΙΙ), οι «κουτόφραγκοι» ανακάλυψαν μια σειρά από (υπαρκτά μεν, μελλοντικά δε) προβλήματα και μάλιστα, εντελώς περιέργως, σε μια εποχή που δεν υπήρχε κανένα προσφυγικό πρόβλημα. Το σημαντικότερο από αυτά τα προβλήματα ήταν, ότι λόγω των ανοικτών συνόρων των κρατών μελών της ΕΕ, αν κάποιος πρόσφυγας ερχόταν σε ευρωπαϊκό έδαφος, θα μπορούσε να υποβάλει αιτήσεις ασύλου σε όλες τις χώρες της ΕΕ και να μετακινείται ελεύθερα. Αυτό, οι «κουτόφραγκοι» δεν το επιθυμούσαν, έτσι εφηύραν ένα νέο όρο: της χώρας πρώτης εισόδου και να μη δούμε τη φάκα, έβαλαν το τυρί της χρηματοδότησης για να γίνουν κέντρα υποδοχής, προκειμένου η χώρα που θα δήλωνε εθελόντρια να το έκανε με όλη της τη θέληση. Μαντέψτε ποια ήταν η εξυπνότερη χώρα από όλες τότε, το 2003: σωστά μαντέψατε, ήταν η περιούσιος χώρα, η χώρα των εκλεκτών, η χώρα που βγάζει τα μεγαλύτερα κεφάλια και την έχουν όλοι ανάγκη, η Ελλάδα.

Πλέον, πολλά χρόνια μετά και με την υπόθεση του μεταναστευτικού να είναι τετελεσμένη, δηλάδη, τα ευρωπαϊκά σύνορα κλειστά, η Ελλάδα χώρα πρώτης υποδοχής, η Τουρκία ανοικτός δίαυλος μεταφοράς σύγχρονων σκλάβων και οι «πρόσφυγες» στην Ελλάδα να αυξάνονται μέρα με τη μέρα, με αποτέλεσμα το πρόβλημα να κρύβεται (τι συνηθισμένο!) κάτω από το χαλάκι με τις εσωτερικές αποφορτίσεις (δηλαδή τις μετακινήσεις από τα hotspot του ανατολικού Αιγαίου και του Έβρου, τον ξεχάσαμε αυτόν, προς τα hotspot της ενδοχώρας) κάποια στιγμή θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο: ότι όλοι αυτοί οι τύποι που μας έχουν κατσικωθεί στο σβέρκο με δικαιώματα που ακόμα και οι Έλληνες δεν έχουν και, μάλιστα, με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση (που κάποια στιγμή θα σταματήσει, διότι είπαμε… είναι «κουτόφραγκοι» οι άνθρωποι), όλοι αυτοί θα αρχίσουν να δημιουργούν οργανωμένες κοινωνικές ομάδες.

Οι ομάδες αυτές, θα θέλουν δικά τους σχολεία (που ήδη γίνεται με τα «μειονοτικά» σχολεία στη Θράκη, άρα αφού έχουμε τα εκεί, δεν θα μπορούμε να αρνηθούμε τα υπόλοιπα, εξάλλου μην μας πουν και ρατσιστές), θα θέλουν δικά τους ήθη κι έθιμα: πιστεύω να έχετε τους σιίτες που αυτομαστιγώνονται στο κέντρο του Πειραιά. Αν όχι, δεν ξέρετε τι όμορφα πράγματα που χάνετε, αλλά, όλα κι όλα: πρέπει να σεβόμαστε στον πολιτισμό τους. Μόνο εμείς, μόνο το δικό τους. Αν αυτοί δεν μας σεβαστούν, είμαστε εμείς οι ρατσιστές επειδή θα αντιδράσουμε. Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι θα αρχίσουν να θέλουν άλλου είδους δικαιώματα. Το χειρότερο είναι, ότι έχουμε καταφέρει να απενεργοποιήσουμε μόνοι μας τις αμυντικές γραμμές που μας δίνουν υπόσταση ως έθνος. Παράδειγμα, το 1923 που υπεγράφη η Συνθήκη της Λωζάνης, η Ελλάδα αν και προήρχετο από μια πολύ μεγάλη στρατιωτική ήττα (που κορυφώθηκε με τη μικρασιατική καταστροφή), επέτυχε μέσα από τη διπλωματία (τα χαρτιά που λέγαμε) να κατοχυρώσει τα εδάφη της.

Φυσικά, για να το κάνει αυτό, προέβη σε μια σειρά από σκληρές κι επίπονες παραχωρήσεις, τις οποίες έχουμε ξεχάσει: πολλοί Έλληνες έχασαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους, μέσα από τις ανταλλαγές πληθυσμών). Όπως και Τούρκοι φυσικά. Επίσης παραχωρήσαμε εδάφη (ανατολική Θράκη, Ίμβρο, Τένεδο). Όμως, μέσα σε όλα πετύχαμε και κάποια σημαντικά πράγματα, όπως το να μην υπάρχει μουσουλμανικός πληθυσμός στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Αυτή η πολύ σημαντική γραμμή άμυνας (που έκοβε την επιρροή της Τουρκίας στα ανατολικά μας σύνορα), ουσιαστικά έχει αντικατασταθεί από τον εποικισμό των νησιών με μουσουλμανικό πληθυσμό με το πρόσχημα της προσφυγικής κρίσης. Πρόσφατα διάβαζα, σε ρεπορτάζ με έγγραφα του αμερικανικού ΥΠΕΞ που αποχαρακτηρίστηκαν, ότι η Ελλάδα αμέσως μετά τον εμφύλιο πόλεμο, συμφώνησε να μην κάνει καμία κίνηση κατά της Αλβανίας (για τη Βόρειο Ήπειρο) με αντάλλαγμα να μην κάνουν καμία κίνηση στη Μακεδονία οι Βούλγαροι και οι Γιουγκοσλάβοι.

Ας έρθουμε στο σήμερα: αντίστοιχα, με τη Συμφωνία των Πρεσπών (δευτερευόντως) όπως αυτή προέκυψε από την αδράνεια δεκαετιών διότι στρουθοκαμηλίζαμε απέναντι στο μακεδονικό πρόβλημα (πρωτευόντως), πάμε να απεμπολήσουμε σημαντικό μέρος όσων κερδίσαμε ιδίως με τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο.
Έχουμε ξεχάσει ότι ο σημαντικότερος λόγος της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν να αποφευχθεί νέο αιματοκύλισμα στην Ευρώπη. Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο στόχο τον έχει καταφέρει για την ώρα και η Ευρώπη όντως βιώνει, ίσως, το μεγαλύτερο ειρηνικό χρονικό διάστημα. Μην μου πείτε για τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αυτή δεν ήταν στην ΕΕ. Ελπίζω να καταλαβαινόμαστε.
Οι ξένες δυνάμεις πάντα θα προασπίζουν τα συμφέροντά τους και πάντα θα προσπαθούν να ρίχνουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεών τους με άλλους, τα συμφέροντα τρίτων. Εν προκειμένω, εμείς καταφέραμε το αδιανόητο: δώσαμε κάτι δικό μας και πανηγυρίζουν όλοι οι υπόλοιποι (διότι για να μπουν τα Σκόπια στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αυτοί δεν θα χρειαστεί να δώσουν το παραμικρό). Μόνο που τα προβλήματά μας, δεν σταματούν εδώ και καλά θα κάνουμε να ξυπνήσουμε (πρώτα ο κόσμος).
Ας πάμε, λοιπόν, στα συμπεράσματα.
– Οι «Μακεδόνες» (και με τη βούλα πλέον) εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν να εγείρουν θέμα «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα. Πλέον θεωρείται δεδομένο ότι θα εντείνουν τις προσπάθειες.
– Οι Αλβανοί κάθε τόσο εγείρουν θέμα «Τσαμουριάς» και αλβανικής μειονότητας. Είναι δεδομένο ότι μετά από τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα γλυκαθούν. Μην ξεχνάμε ότι ο τέως ΥΠΕΞ είχε απευθύνει κάλεσμα λίγο πριν παραιτηθεί, για επίλυση των διαφορών και με τους Αλβανούς (ωχ, ωχ…)
– Οι Τούρκοι, πέραν των όσων ισχυρίζονται για το Αιγαίο, δουλεύουν άοκνα στη Θράκη εδώ και δεκαετίες και κάνουν λόγο για «τουρκική μειονότητα», επιδοτώντας δάνεια μέσω τουρκικών τραπεζών, επιδοτώντας τις γεννήσεις (τη στιγμή που εμείς ΔΕΝ γεννάμε) κλπ. Αυτοί δεν χρειάζεται να επισπεύσουν, πάντα στην επίσπευση ήταν, μόνο που πλέον επιχειρούν αναβάθμισή τους στη γεωπολιτική σκακιέρα.
Μέσα απ’ όλα αυτά, εμείς τι ακριβώς κάνουμε ρε παιδιά; Πρώτα ως πολιτικοί και μετά ως λαός.
Λαμβάνουμε τα μέτρα μας και πως;
Μήπως στην πραγματικότητα όλοι λέμε, τι καλά που θα είναι να αποσχιστεί η Καταλονία επειδή γουστάρουμε τρελά την Μπαρτσελόνα, ε; (αλλά θέλουμε η Μπαρτσελόνα να συμμετέχει και στο ισπανικό πρωτάθλημα)
Μήπως λέμε, να έρθουν εδώ όλης της γης οι ταλαιπωρημένοι, πρόσφυγες και μη, δίχως να έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς κάνουμε και τι επιπτώσεις θα υπάρχουν;
Μήπως επιτρέπουμε σε κάθε καρυδιάς καρύδι να συνδράμει στον αφελληνισμό της χώρας, με διάφορα τεχνάσματα και περίεργα επιχειρήματα; Όπου το χειρότερο όλων φέρνει ως πρόφαση την πολιτιστική μας κληρονομιά;

Έχει πολλή πλάκα να βλέπεις ανθρώπους που το μόνο που θέλουν να δουν στην ελληνική ιστορία, είναι η ισοπέδωσή της, να την επικαλούνται μόνο προς όφελος των άλλων και ο κόσμος αντί να τους κράζει, να το δέχεται αδιαμαρτύρητα.
Κανείς δεν λέει (κι ούτε θέλει) να κάνουμε τους καουμπόηδες, αλλά… τι κάνουμε;
Καταλάβατε τώρα γιατί μας γλεντάνε όλοι;
Διότι εμείς τους δίνουμε το δικαίωμα. Μας αρέσει να τρώμε το κουτόχορτο αλλά προπάντων μας εξιτάρει να μας αδικούν, διότι μόνο έτσι μπορούμε να επιδοθούμε στο (πραγματικά) αγαπημένο μας σπορ: αυτό της συνωμοσιολογίας. Μας την πέφτουν από παντού, μας ζηλεύουν όλοι, έχουμε προαιώνιους πολέμους με συγκεκριμένους λαούς, μας έχουν στο στόχαστρο παγκόσμια συμφέροντα κλπ, κλπ, κλπ. Όμως πάνω απ’όλα, ενώ εμείς τα κάνουμε όλα σωστά, οι άλλοι φτάινε.
Το ότι μπορεί απλώς να είμαστε γενικώς και ειδικώς στην κοσμάρα μας, δεν το εξετάζει κανείς.
Αλλά ξέχασα, μόλις κινδυνεύσει ο ελληνισμός, θα μεσολαβήσουν οι Έψιλον.
Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα…

Στην αυτοκριτική, δεν είμαστε καλοί.