Κάνοντας μέχρι τώρα μια σύγκριση κρουσμάτων και θανάτων από τον Κόρονοιο στην πατρίδα μας με άλλων χωρών και καλά “προηγμενων” , μπορώ να πω ότι πάμε αρκετά καλά. Σε πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό έχουμε συμμορφωθεί με τις οδηγίες και τις εντολές αν θελετε των ειδικών.

Το αποτέλεσμα είναι πολύ ενθαρρυντικό κι ελπιδοφόρο αλλά συνεχίζουμε με άμυνα και κρυφτούλι προσδοκώντας από μεγάλους επιστήμονες σε όλο τον κόσμο να βρουν το γιατρικό, όπως λέμε λαϊκά ,εναντίον του ιου ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΒΡΟΥΝ.

Βλέπω το μακελειό, τη σφαγή που γίνεται απανταχού της γης κι εύχομαι να χαμηλώσουν και να μηδενίστουν τάχιστα τα κρούσματα και οι θάνατοι. Ιταλία και Ισπανία ζουν καταστάσεις πιο δύσκολες κι από πόλεμο.

Έχοντας επισκεφτεί και τις δυο χώρες κι έχοντας πραγματικούς φίλους και Ιταλούς και Ισπανούς μιλώντας μαζί τους ένοιωσα τη φωνή μου να σπάει και να δακρύζω από όσα μου αφηγηθηκαν.

Από την άλλη σε πιάνει θυμός βλέποντας να καταβάλει τόσο κόσμο ένας αόρατος εχθρός. Τους είπα : παιδιά, σύντομα θα είναι μια ανάμνηση, σκληρή κι ανθρωποκτονα αλλά ανάμνηση. Ίος είναι θα περάσει.

Ας ακούσουμε δύο τραγουδάκια , ένα ισπανικο κι ένα ιταλικό ευχόμενοι οι λαοί αυτοί ( φυσικά κι όλοι οι λαοί της γης) να ξαναβγούν γρήγορα ξέγνοιαστοι και ν απολαύσουν τη ζωή τους.