ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ-ΤΟ ΤΩΡΑ,ΤΟ ΑΥΡΙΟ ESR

Τούτο το άρθρο αποτελεί ένα είδος συνέχειας στο πρώτο μέρος υπό τον τίτλο ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ-ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ το οποίο δημοσιεύτηκε πριν ένα περίπου χρόνο. Βλέπετε όμως ότι οι Τεύτονες δεν μας αφήνουν στην ησυχία μας ακόμα και στην εποχή του κορονοιού …Τα τελευταία τους καμώματα σε επίπεδο Ε.Ε με την άρνησή τους να δεχτούν την έκδοση ευρωομολόγου ώστε να βοηθηθούν οι χειμαζόμενες οικονομίες του ευρωπαικού νότου εξ αιτίας της επιδημίας με αναγκάζει να επανέλθω καταθέτοντας τις σκέψεις μου όχι για το γεγονός αυτό καθ’ εαυτό, όσο γιά το που τελικά το πάνε το πράγμα …Αυτό το κείμενο πατάει πάνω σ’ ένα συγκεκριμένο βάθρο και ως προς αυτό θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής με όποια η όποιον θα το διαβάσει.
Σύμφωνα με τις δικές μου απόψεις οι Γερμανοί έχουν βάλει στόχο την μετατροπή της χώρας τους σε παγκόσμια δύναμη πρώτης γραμμής και όλες τους οι πράξεις εξυπηρετούν αυτό το σκοπό και μόνον.Όμως τι χρειάζεται μία χώρα,ομοσπονδία,συμμαχία η ένωση κρατών γιά να μπορέσει να παραμείνη η να μεταβληθεί σε παγκόσμιο παίκτη;Σύμφωνα με ειδικευμένους επιστήμονες-ερευνητές της γεωπολιτικής ,τα βασικά προαπαιτούμενα γιά κάτι τέτοιο είναι τα ακόλουθα:
α) να περιλαμβάνει η υποψήφια χώρα ικανό πληθυσμιακό δυναμικό
β)να υπάρχει στο εσωτερικό της ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης σε σχέση με τα παγκόσμια δεδομένα
γ) να βρίσκεται η χώρα στην τεχνολογική πρωτοπορεία η τουλάχιστον να έχει τεχνολογική ανάπτυξη υψηλού επιπέδου
δ) να έχει οικονομική ευρωστία
ε) να διαθέτει υπολογίσιμη εσωτερική αγορά σε σχέση με την παραγωγική-εξαγωγική βάση της χώρας
στ) να διαθέτει εντός τως συνόρων της ζώνες φτηνής προσφερόμενης εργασίας η να ελέγχει χώρες που μπορούν να της την προσφέρουν μέσω άνισων ανταλλαγών
ζ) να διαθέτει ορυκτό πλούτο και ενεργειακούς πόρους η να τους προμηθεύεται σε χαμηλές τιμές από ελεγχόμενες από αυτήν χώρες
η) να μπορεί να ελέγχει αποτελεσματικά τις θαλάσσιες εμπορικές οδούς και να έχει άμεση πρόσβαση στις υδάτινες εκείνες περιοχές του πλανήτη που θα της προσφέρουν άμεσα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα
θ) να διαθέτει πανίσχυρες ένοπλες δυνάμεις και τέλος
ι) να διαφεντεύεται από μία άρχουσα τάξη που έχει την εθνική θέληση να πραγματοποιήσει όλα τα παραπάνω χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς ενώ παράλληλα όλο αυτό το πλαίσιο πρέπει να στηρίζεται από ευρύτατα λαικά στρώματα στο εσωτερικό της χώρας.
Τούτων δοθέντων,ας εξετάσουμε ποιά από αυτά τα κριτήρια καλύπτει η Γερμανία μόνη της και ποιά ως χώρα-ηγέτις της Ε.Ε.Μόνη της λοιπόν η Γερμανία μπορεί να καλύψει επαρκώς τα (β) και (δ),εν μέρει το (γ) και το (ε),ενώ το (ι) το καλύπτει και με το παραπάνω.Μέσα όμως στην Ε.Ε η Γερμανία,πάντα σε θέση οδηγού όπως προείπα,πληροί όλα τα βασικά κριτήρια γιά να πετύχει το σκοπό της,και εξηγούμαι αναλυτικότερα επ’ αυτού.
Πληθυσμιακό δυναμικό της Ε.Ε γύρω στο μισό δισεκατομμύριο (α),εσωτερική αγορά που είναι σε θέση ν’ απορροφήσει μεγάλο μέρος της γερμανικής παραγωγής (ε),ενίσχυση του τεχνολογικού τομέα με τη συμμετοχή και άλλων χωρών (γ),φτηνά (γιά την ακρίβεια φτηνότερα) εργατικά χέρια από τις χώρες του νότου (στ),πρόσβαση μέσω Ελλάδας και Κύπρου στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της ανατολικής Μεσογείου με ταυτόχρονη επαφή με τις χώρες της Μ.Ανατολής (ζ),έξοδο στις θερμές θάλασσες του πλανήτη (Μεσόγειος) αλλά και στον Ατλαντικό ωκεανό (η),και τέλοςσυμμαχία,με ετεροβαρείς όρους,με μία χώρα όπως η Γαλλία,η οποία και πυρηνικό οπλοστάσιο διαθέτει αλλά και προηγμένα συμβατικά οπλικά συστήματα ενώ, προιόντος του χρόνου,οι συνθήκες που έχουν αφετηρία την λήξη του Β’ Π.Π και δεν της επιτρέπουν ως τώρα τον επανεξοπλισμό θ’ αρχίσουν είτε να λήγουν είτε ν’ ατονούν,οπότε και η ίδια η Γερμανία εν ευθέτω χρόνω, θα μπορούσε να μεταλλαχτεί και πάλι σε μία εξαιρετικά επίφοβη πολεμική μηχανή.
Εκείνο που μένει λοιπόν είναι ο πειθαναγκασμός των χωρών της Ε.Ε ν’ αποδεχτούν η απλά ν’ ακολουθήσουν το τεράστιο αυτό εγχείρημα το οποίο οι ηγέτιδες τάξεις της χώρας έχουν προσεκτικά σχεδιάσει. Τώρα κάποιες από αυτές τις ευρωπαικές χώρες φαίνονται πρόθυμες να συμμετάσχουν χωρίς αντιρρήσεις,κάποιες άλλες θέλουν ν’ αντισταθούν αλλά δεν μπορούν,άλλες αντιστάθηκαν αλλά η οικονομική τους συντριβή τις ανάγκασε να συνταχτούν ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσαν και το παράδειγμα πρός αποφυγήν γιά κάθε άλλη χώρα που θα τολμούσε να πράξει κάτι παρόμοιο.
Η Γαλλία,η οποία δεν ανήκει σε κάποια από τις παραπάνω περιπτώσεις και εξήγησα γιατί είναι τόσο σημαντική γιά τους Γερμανούς, άλλοτε πιέζεται διακριτικά και άλλοτε καλοπιάνεται γιά να συναινέσει,όμως κανείς,ούτε καν οι ίδιοι οι Γάλλοι δεν έχουν ψευδαισθήσεις γιά το ποιός είναι το αφεντικό… Υπάρχει όμως και μία τελευταία περίπτωση η οποία αφορά εκείνες τις χώρες που οσμίστηκαν από πολύ νωρίς πως θα εξελιχθεί το πείραμα ‘’Ε.Ε’’ μετά τη γερμανική ενοποίηση και απλά έφυγαν .Και οι χώρες αυτές είναι η εξής μία,το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο λόγος; Οι Βρετανοί ποτέ δεν έσκυψαν το κεφάλι στην εκάστοτε ισχυρότερη ηπειρωτική ευρωπαική δύναμη και ούτε τώρα θα το κάνουν.Χώρα με ιμπεριαλιστικές και αποικιοκρατικές καταβολές που κρατούν αιώνες τώρα και με τη συσσωρευμένη εξ αυτών πείρα,πάντα συννενοούντο μ’ εκείνες τις ευρωπαικές χώρες που αντιτίθεντο στην όποια επικυρίαρχο της ηπείρου.Όταν η Γαλλία επί Ναπολέοντα αποτελούσε το φόβητρο, οι Βρετανοί συμμάχησαν με Αυστρία, Πρωσία, Ρωσία μέχρι που τον τσάκισαν.
Στον Α’Π.Π συμμάχησαν με Γαλλία και Ρωσία και στο τέλος και με ΗΠΑ εναντίον της Γερμανίας και τελικά τη νίκησαν.Στον Β’Π.Π δεν δίστασαν,πλήν Γαλλίας,να συμμαχήσουν και με την ΕΣΣΔ και βέβαια με τις ΗΠΑ με τελικό αποτέλεσμα τη συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας και του άξονα γενικότερα.Θα περάσουν μία δύσκολη περίοδο μετά την αποχώρησή τους από την Ε.Ε αλλά δεν πρόκειται να καταρρεύσουν όπως ισχυρίζονται τα εδώ,αλλά και αλλού ,γερμανοθρεμμένα,γερμανολάγνα και γερμανοχρυσωμένα παπαγαλάκια που λυμαίνονται κόμματα,μέσα μαζικής χειραγώγησης,επιχειρήσεις και αλλαχού.
Έχουν την κοινοπολιτεία,έχουν και το δικό τους ειδικό βάρος στο παγκόσμιο γίγνεσθαι,το οποίο μπορεί να μην έχει σχέση με το πρόσφατο παρελθόν αλλά δεν είναι διόλου αμελητέο.Επιπλέον υπάρχει και η ειδική σχέση με τις ΗΠΑ που τους δίνει μιά διαφορετική δυναμική. Τέλος είναι δίπλα στην ευρωπαική ήπειρο αλλά και μακριά από αυτήν μιά και το κανάλι της Μάγχης τους προσφέρει τη δυνατότητα να το χρησιμοποιούν έτσι η αλλιώς ανάλογα με τη πολιτική συγκυρία.
Ποιό όμως είναι το όπλο της Γερμανίας μέσω του οποίου μπορεί να πετυχαίνει τ’ αποτελέσματα που θέλει; Μα φυσικά τα συσσωρευμένα πλεονάσματα που αποτελούν τα ελλείμματα των άλλων,με βιτρίνα το κοινό ευρωπαικό νόμισμα,τη λειτουργία του οποίου την κατευθύνει σύμφωνα με τις επιθυμίες της…Αλήθεια όμως αυτό το εγχείρημα δεν έχει αντιτιθέμενους,αντιπάλους η και εχθρούς; Βεβαίως και έχει! Πρώτοι και καλύτεροι οι Βρετανοί όπως έγραψα πιό πάνω. Μετά η Ρωσία διότι γεωπολιτικά οι δύο αυτές χώρες είναι καταδικασμένες να είναι αντίπαλοι, όσες συμφωνίες εμπορικής η άλλης φύσης υπογραφούν, όσα Ραπάλο κι’ αν υπάρξουν.
Η Ρωσία έχει λάβει σκληρά μαθήματα κατά το παρελθόν από τις εκάστοτε κυρίαρχες χώρες της ευρωπαικής ηπείρου κι’ έχει τον τρόπο της αλλά και την απαραίτητη ισχύ γιά να προστατεύεται.Η Κίνα πρωτίστως αλλά και η Ιαπωνία δευτερευόντως έχουν καλές εμπορικές σχέσεις με τους Γερμανούς αλλά είναι αρκετά μακρυά γιά να έχουν αποφασιστικό ρόλο πάνω σε ότι συμβαίνει στην ευρωπαική ήπειρο.
Άφησα τελευταίες τις ΗΠΑ γιατί αυτή είναι η χώρα που οι Γερμανοί φοβούνται περισσότερο απ’ όλες.Κάποτε η Γερμανία εξυπηρετούσε τις ΗΠΑ όταν το δόγμα της ανάσχεσης της ΕΣΣΔ και του κομμουνισμού ήταν η πεμπτουσία της αμερικανικής πολιτικής,όμως οι καιροί έχουν αλλάξει και οι ΗΠA, που ακόμα έχουν ζωτικά συμφέροντα στην Ευρώπη,δεν πρόκειται να δεχτούν αβρόχοις ποσίν τις γερμανικές επιδιώξεις.Και φτάνουμε τώρα στην εποχή του κορονοιού…
Μέχρις εδώ οι οικονομικοί εκβιασμοί της Γερμανίας είχαν δυνατότητες επιτυχίας εύκολα η δύσκολα.Τώρα όμως δύο μεγάλες ευρωπαικές χώρες (Ιταλία,Ισπανία) και επτά μικρότερες απειλούνται με ολική υγειονομική και οικονομική καταστροφή και δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια γιά την ωραιοποίηση πολιτικών του τύπου ‘’όχι στο ευρωομόλογο,διότι…’’. Κανείς πιά στο εσωτερικό των υπό κατάρρευσιν κοινωνιών του νότου δεν τολμάει να εκλογικεύσει τη γερμανική επέλαση σε ότι η πρόσφατη κρίση άφησε όρθιο…
Και εδώ αρχίζει η αντίφαση… Δημοσιονομική πειθαρχία και ‘’Deutschland uber ales’’ που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στη διάλυση της ευρωζώνης άρα και στη ματαίωση των γερμανικών φιλοδοξιών η ‘’ανοίγω το πουγγί’’ που σημαίνει ένα είδος αμοιβαιοποίησης των ελλειμμάτων άρα και μετάθεση γιά πολύ αργότερα η ακόμα και ματαίωση και πάλι των γερμανικών σχεδίων;Σ’ αυτό το ερώτημα σαφείς απαντήσεις δεν μπορούν να δοθούν η,αν δοθούν,θα μοιάζουν περισσότερο με προφητείες… Όμως υπάρχει μία απάντηση την οποία μπορώ να δώσω σ’ εκείνες κι΄εκείνους που θα διαφωνήσουν με τη συνολική συλλογιστική του άρθρου που κινείται πρός μία και μόνη κατεύθυνση, αυτήν της βεβαιότητας περί της θέλησης των Γερμανών να γίνουν κάποτε τα παγκόσμια αφεντικά.
Και γιά την απάντηση αυτή θα δεχτώ την ”ευγενική χορηγία” διάσημων εκπροσώπων της χώρας αυτής οι οποίοι βοήθησαν στο να γεννηθεί,να τραφεί και να γιγαντωθεί το προαιώνιο όνειρο τους,το οποίο γιά όλους τους υπόλοιπους δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά εφιάλτης…Έχουμε και λέμε λοιπόν…Στο επίπεδο φιλοσοφίας-ιδεολογίας-θεολογίας είναι στη διάθεσή τους ο Λούθηρος,ο Νίτσε,ο Φίχτε,ο Κάντ,ο Τράιτσκε,ο Σπέγκλερ ακόμα και ο Χέγκελ.Στο επίπεδο της οικονομίας δεν χρειάζεται να πάμε τόσο πίσω…είναι υπέρ-αρκετά τα σημερινά πρόσωπα που στελεχώνουν τις τράπεζες και τις οικονομικές υπηρεσίες του –δεν ξέρω ποιόν αριθμό να βάλω- Ράιχ.Στο δε επίπεδο ιστορίας και πολιτικής κάντε τον κόπο να ‘’συνομιλήσετε’’ με τον Αρμίνιο (εδώ είναι ανεκτίμητη η βοήθεια του Τάκιτου),τον Αλάριχο,τον Καρλομάγνο,τον Μόλτκε τον πρεσβύτερο,τον Μπίσμαρκ και τον Γουλιέλμο Κάιζερ.
Α, να μη ξεχάσω και τον πλέον ‘’πειστικό’’ από όλους…Το όνομά του; Aδόλφος Χίτλερ…

Υπογραφή:ESR

Διαβάστε Περισσότερα