Μετά την εξίσωση του κομμμουνισμού με τον ναζισμό του Ολοκαυτώματος στον Β’ ΠΠ, το ότι το Αλβανικό Έπος δεν ήταν αντιφασιστικός αγώνας αλλά απλά ένας πατριωτικός πόλεμος λες και δεν τάχτηκε όλη η Ελλάδα με την σωστή πλευρά της Ιστορίας, το ότι ούτε άλλωστε η Εθνική Αντίσταση ήταν λέει εθνική, γιατί ήταν λέει κομμουνιστική και έκανε μάλιστα και κακό γιατί εξαιτίας της εξαγριώνονταν οι Γερμανοί, η καινούργια αναθεωρητική εμμονή της Νέας Δεξιάς στην Ελλάδα είναι τώρα ότι το Πολυτεχνείο είναι κατακριτέο γιατί έκανε τελικά κακό.

Άσε που οι νεκροί ήταν λέει προπαγάνδα της Αριστεράς. Συνεχίζουν δηλαδή να χαρίζουν στην Αριστερά πράγματα που δεν της ανήκουν. Γιατί ούτε ο αντιφασιστικός αγώνας της Ελλάδας στον Β’ ΠΠ της ανήκει, ούτε η Εθνική Αντίσταση, ούτε το Πολυτεχνείο και η αντίσταση στην Χούντα.

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πριν έναν μήνα μας έλεγαν ότι αφού οι απλοί στρατιώτες στην Αλβανία δεν ήξεραν για φασισμό και πολεμούσαν από απλό πατριωτισμό, άρα ο πόλεμος δεν ήταν αντιφασιστικός αλλά πατριωτικός, μας λένε τώρα ότι δεν αρκεί ο απλός πατριωτισμός και η αγάπη για την δημοκρατία και την ελευθερία των φοιτητών στο Πολυτεχνείο αλλά σημασία έχουν οι συνέπειες και το πως εξελιχθηκε η Ιστορία έναν χρόνο μετά.

Και ότι το Πολυτεχνείο δεν πρέπει να το αξιολογούμε ως αγώνα για την Δημοκρατία αλλά ως εμπόδιο μάλιστα στον εκδημοκρατισμό της χώρας. Το ένα το αξιολογούν ηθικά και ιστορικά με τις προθέσεις των πρωταγωνιστών, το άλλο με τις συνέπειες (που νομίζουν ότι) οφείλονται σε αυτό. Ότι να’ναι λογική συνέπεια, φτάνει να βολεύει μια πολιτική ατζέντα.

Μου αρέσει πολύ η αντίληψη περί μονοσήμαντης αιτιότητας στην Ιστορία που βλέπει μόνο ευθείες αλληλουχίες γεγονότων. Το Πολυτεχνείο έδωσε στον Ιωαννίδη τον λόγο να ρίξει τον Παπαδόπουλο, ο Ιωαννίδης έκανε το πραξικόπημα στην Κύπρο, το πραξικόπημα έφερε την εισβολή. Άρα αν δεν είχε γίνει το Πολυτεχνείο, δεν θα είχε έρθει ποτέ ο Ιωαννίδης, δεν θα είχε γίνει η ποτέ εισβολή στην Κύπρο.

Δεν θα είχε βρει ποτέ κανέναν άλλο λόγο να ρίξει ο Ιωαννίδης τον Παπαδόπουλο, δεν θα έκαναν ποτέ πραξικόπημα οι εθνικιστές στην Κύπρο, δεν θα είχαν βρει ποτέ άλλη αφορμή οι Τούρκοι να εισβάλλουν. Διότι ως γνωστόν για την δολοφονία του Καίσαρα φταίει η μάνα του Βρούτου. Αν δεν είχε γεννήσει τον Βρούτο δεν θα είχε δολοφονηθεί ο Καίσαρ.

Και είναι εντελώς για τα σίδερα όποιος υποστηρίζει ότι ο 17χρονος Διομήδης Κομνηνός που πυροβολήθηκε εν ψυχρώ στο κεφάλι, ο νόμιμος πρωθυπουργός της ΕΡΕ Παναγιώτης Κανελλόπουλος που πήγε να συμπαρασταθεί στον αγώνα των φοιτητών, ο κεντρώος Αλέξανδρος Παναγούλης και ο ήρωας του ΕΔΕΣ και έντιμος αξιωματικός Σπύρος Μουστακλής που βασανιζόντουσαν στα κολαστήρια των θηρίων, ξύπνησαν ένα πρωί και έπαιξαν κορώνα-γράμματα την ζωή και την ασφάλειά τους για να «ηγεμονεύσει η αριστερά» όταν πέσει η χούντα.

Αυτά ανήκουν στην εθνική συλλογική μνήμη όλων μας. Αλλά τόσο φοβικοί είναι απέναντι στην Αριστερά και την δήθεν ιδεολογική της ηγεμονία, που έκαναν ότι μπορούσαν να την επιβεβαιώσουν.

Συνεχίστε εμμονικά να κοιτάτε πίσω πως θα ξαναγράψετε την Ιστορία. Οι υπόλοιποι ξέρουμε να παίρνουμε από την Ιστορία αυτά που μας ενώνουν και να κοιτάμε μπροστά.
Και σαν φιλελεύθερος θα τιμώ πάντα αυτούς που έβαλαν το κεφάλι τους στον τορβά για την ελευθερία, θα αδιαφορώ για τους μπαχαλάκηδες που αμαυρώνουν την επέτειο και θα περιφρονώ τους μεταμεληθέντες αριστερούς και τους νεοχουνταίους παντογνώστες.