Η αλλοπρόσαλλη Ρεάλ του Ζιντάν

Η Ρεάλ εμφανίζεται στους τελευταίους αγώνες συγκροτημένη, με το να φανερώνει επίγνωση των τωρινών αδυναμιών της. Για αυτό τον λόγο, αρχής γενομένης από το παιχνίδι με την Σεβίλλη ο Ζιντάν μετατόπισε το σχήμα σε άμυνα βάθους, προκειμένου να καλύψει αυτή την βασική αδυναμία. Παράλληλα, στην όλη αμυντική προσήλωση έχει διαφοροποιηθεί η συνολική συμπεριφορά και των έντεκα παικτών στη σύνθεση. Από τον υπέρτατο Μπενζεμά μέχρι τον παρεξηγημένο Βάσκεζ που ασκεί πίεση σε κάθε διεκδίκηση.

Το κυρίως όμως προσόν αποτελεί η μεσαία της γραμμή, ακόμη και στην ηλικία που διέρχονται οι στυλοβάτες της Μόντριτς και Κρος. Πιθανόν από τις ελάχιστες φορές φέτος που συνυπήρχαν βασικοί όλοι οι μέσοι ήταν απέναντι στην αήττητη Ατλέτικο του Σιμεόνε. Μακριά πλέον από τους ύπουλους τραυματισμούς, σε μια πράγματι αμφίρροπη περίοδο για όλους τους συλλόγους. Συγκεκριμένα, η είσοδος του Κασεμίρο της προσδίδει και επιπρόσθετα κλεψίματα, ακόμη και συνειδητά φάουλ με στόχο την απομάκρυνση κινδύνων. Συγχρόνως, ο Βραζιλιάνος πατά και περιοχή με επικίνδυνες κεφαλιές ή σουτ. Όσον αφορά τις προαναφερθείσες κολώνες, ο Μόντριτς πλησιάζει πιο πολύ στην περιοχή με συχνότερες εμπνεύσεις, ενώ ο Κρος αναλαμβάνει την εύρυθμη λειτουργία της κατοχής. Συχνά ο Γερμανός χαφ δοκιμάζει και προωθητικές πάσες στη πλάτη της άμυνας, βρίσκοντας τον κορυφαίο Μπενζεμά σε αυτό την τωρινή Ρεάλ.

Ένα ίσως ελάττωμα στη Βασίλισσα εντοπίζεται στα ακραία της χαφ, εκεί που η έλλειψη προσωπικότητας είναι πλέον διακριτή. Μέχρι τώρα, οι Ασένσιο, Ροντρίγκο, Βινίσιους ή Βάσκεζ δεν παίρνουν πρωτοβουλίες και ατομικές ευκαιρίες. Περιορίζονται μονάχα σε υποστηρικτικό ρόλο, αφήνοντας το βαρύ φορτίο στον Μπενζεμά ή στα κεντρικά χαφ. Εδώ που τα λέμε ενδεχομένως οι εξτρέμ να μην πλησιάσουν τις προσδοκίες που δημιούργησαν με τις αρχικές τους αρετές. Εξέλιξη σε μερικούς αγνοείται, σοβαροί τραυματισμοί έχουνε περιορίσει ας πούμε τον Ασένσιο, ενώ και σε κάποιους άλλους απουσιάζει η έξτρα τεχνική για να τους επιτρέψει την καθολική παρουσία στην ενδεκάδα. Όμως, η Ρεάλ επιμένει στην αγωνιστική της ανάταση. Ασχέτως αν πρόκειται για μια ομάδα αλλοπρόσαλλη, με μεταπτώσεις στην συνολική απόδοσή της. Και η φυσιογνωμία του Ράμος φέρνει μια στοιχειώδη ισορροπία στην εξίσου πολυπαθούσα άμυνα της Ρεάλ.

Από την άλλη, και οι δύο έτεροι αντίπαλοι δεν αποτελούν ιδιαίτερες δυνάμεις τη τωρινή εποχή. Η Ατλέτικο λόγου χάρη ηττήθηκε εύκολα από τους Μαδριλένους, ενώ το πολυσυζητημένο ρεκόρ δίχως ήττα απομακρύνθηκε άμεσα από το νου της πλειοψηφίας των φιλάθλων. Απέδειξε και η Ατλέτικο πως παραμένει αρκετά μακριά από την επιτυχία να κατατροπώνει βασικούς αντιπάλους. Στο Τσάμπιονς Λιγκ έχασε εύκολα από την τρανή Μπάγερν, ενώ έναντι της τραγικής Μπάρτσα χρειάστηκε ένα γκολ-δώρο.

Συνεπώς, παρά την αλλόκοτη πορεία της Ρεάλ, ο Ζιντάν θα συνεχίσει το έργο του. Το ερώτημα είναι όμως εάν η αλλαγή προπονητή αποτελούσε τελικά την σωτηρία κίνηση. Σε μια περίοδο δίχως οικονομικά ανοίγματα και προσθήκες, εύλογο η Ρεάλ να χρειάζεται πρωτίστως ικανές μονάδες για να αναθαρρήσει το αγωνιστικό της σύνολο. Εύκολο να εμπιστευτείς τη σημερινή ομάδα των Μαδριλένων δεν είναι, αλλά αυτή τη στιγμή απομακρύνεται αρκετά από την εικόνα κρίσης του προηγούμενου διαστήματος.