Η απόδοση του Arthur εκθέτει τον Valverde
To νέο στραβοπάτημα της Barca στην έδρα της Osasuna πρόσθεσε μία ακόμη «φτωχή» εμφάνιση για το σύνολο του Valverde. Η φιλοσοφία των Μπλαουγκράνα ολοένα και εξασθενεί, μέχρι να σβήσουν και τα τελευταία στοιχεία, που να θυμίζουν το θαυμάσιο ποδόσφαιρο αυτού του συλλόγου. Η ομάδα παρουσιάζεται ασύνδετη, χωρίς φαντασία στο παιχνίδι της, με ευάλωτη άμυνα και κέντρο χωρίς προσανατολισμό.
Η μέγιστη παραφωνία συναντάται στην επιλογή προσώπων στη τριάδα του κέντρου. Ο Valverde δείχνει αναποφάσιστος, καθώς δεν έχει κατασταλάξει στους βασικούς που θα απαρτίζουν τη μεσαία γραμμή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει χημεία μεταξύ των παικτών και συγκεκριμένες οδηγίες στο ρόλο τους. Η ισοπαλία εναντίον της Osasuna μας δίδαξε, ότι Busquets και De Jong δεν μπορούν να συνυπάρξουν στο γήπεδο. Ο Ολλανδός τραβήχτηκε αναγκαστικά στο αριστερό άκρο, σε μία θέση που δεν τη γνωρίζει καθόλου. Τα καθήκοντα των δύο προαναφερθέντων είναι ίδια: υποδοχή της πρώτης πάσας και σωστή μεταβίβαση προς πάσα κατεύθυνση.
Στο 2ο ημίχρονο, η εικόνα της ομάδας βελτιώθηκε με την είσοδο του δραστήριου και ευέλικτου Arthur. Η μετακίνηση του λίγου Roberto στο δεξί άκρο της άμυνας απελευθέρωσε τους υπόλοιπους, καθώς προστέθηκε η εύστοχη πάσα του Βραζιλιάνου και ο άψογος χειρισμός του με τη μπάλα. Επιπλέον, ο De Jong τον πλαισίωσε στη καρδιά του κέντρου, δίνοντας σιγουριά στη κυκλοφορία της μπάλας και μερική ένταση.
Η παρουσία του Arthur δεν πέρασε απαρατήρητη, καθώς έδωσε πνοή στη Barcelona και της πρόσφερε το κάθετο ποδόσφαιρο που πλέον αγνοείται στο παιχνίδι της. Ο Βραζιλιάνος έδωσε απάντηση στο Valverde, ο οποίος τον έχει παραγκωνίσει. Η γεμάτη εμφάνιση ήταν ένα μήνυμα για την αγνόηση προς το πρόσωπο του. Όχι μόνο συμμάζεψε το κέντρο, αλλά πήρε την ομάδα στις πλάτες του. Προώθησε αρκετές φορές τη μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, ενώ μία προσωπική του ενέργεια έφερε το πρώτο του γκολ.
Η καταλανική «φρουρά» πρέπει, πλέον, να απεμπλακεί από την ασυλία που συχνά δέχεται και να δώσει τη θέση της στα νέα πρόσωπα. Ο Busquets είναι παρωχημένος, αργός και ξεπερασμένος, χωρίς ρυθμό, ενώ ο Roberto δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις φιλοδοξίες που γεννούν οι πάλαι κάποτε θέσεις του Xavi – Iniesta.
Ο Valverde καλείται να επαναπροσεγγίσει την μεσαία γραμμή. Η ευκαιρία στα νέα παιδιά θα προσφέρει διάθεση και ενέργεια στη λειτουργία του συνόλου. H εμπιστοσύνη σε αυτούς θα φέρει μία εναλλακτική στον τρόπο ανάπτυξης, μία ίσως διαφορετική «συνταγή» για την ταλαιπωρημένη Barca των τελευταίων ετών.
