Η δουλειά του Κάρλο Αντσελότι στην Ρεάλ Μαδρίτης | ΠΟΛΙΤΗΣ
Μία από τις ομάδες που τραβούν τα βλέμματα φέτος είναι η Ρεάλ Μαδρίτης, η Βασίλισσα που υπό τις οδηγίες του Κάρλο Αντσελότι δείχνει να έχει αλλάξει προς το καλύτερο και αναμένεται να υπολογίζεται σύντομα και ως σοβαρή απειλή για τους διεκδικητές του Τσάμπιονς Λιγκ.
Είναι κοινώς αποδεκτό από τον φίλαθλο κόσμο ότι μετά την αποχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά και μετά την αποχώρηση των Σέρχιο Ράμος και Ραφαέλ Βαράν αργότερα, η Ρεάλ Μαδρίτης δεν αποτελούσε ποτέ το φόβητρο στις τάξεις της Ελίτ της Ευρώπης, όπως μέχρι προ ολίγων ετών, ενώ και ο εξαιρετικός Ζινεντίν Ζιντάν μπορούσε να προσφέρει μέχρις ενός σημείου. Κάπου εδώ όμως έρχεται ο Κάρλο Αντσελότι, ο οποίος δεν είναι απλά ένα μεγάλο όνομα που ήρθε για το πρεστίζ ή για να δώσει φρούδες ελπίδες, αλλά με την σωστή στήριξη μπορεί να επαναφέρει την Βασίλισσα στην κορυφή της Ευρώπης.
Αρχικά, ο “Καρλέτο” έχει βάλει τάξη στην άμυνα της ομάδας του, στο οποίο βοήθησε και η προσθήκη του Αλάμπα. Ο τρόπος που αμύνεται η Ρεάλ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί απλοϊκός, αλλά σινάμα άκρως αποτελεσματικός. Ο Αντσελότι είναι και αυτός ένας εκ των προπονητών που στο μπλοκάκι των τακτικών τους θα συναντήσει κανείς πολλές φορές την λέξη “χώρος”. Αυτό προσπαθεί να περιορίσει, όσον αφορά τον αντίπαλο. Συγκεκριμένα, η Ρεάλ Μαδρίτης αμύνεται πάντα ως ενιαίο σύνολο και όχι διάσπαρτα οι γραμμές. Έντονη πίεση υπάρχει μόνο όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες του αγώνα και ο σχηματισμός εν ώρα αγώνα του αντιπάλου, ενώ δεν έχει πρόβλημα να πιέζει συντηρητικά και να αμύνεται στο δικό της μισό, ώστε να κλέισει τους χώρους στον αντίπαλο.
Ο τρόπος που κλείνει τους χώρους στον αντίπαλο η ομάδα του Αντσελότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Όταν η μπάλα είναι στον αντίπαλο χαφ, στο κέντρο δηλαδή, τα εξτρέμ της Βασίλισσας συγκλίνουν για να κλείσουν πιθανές κάθετες στους χώρους, συγκεκριμένα στα half spaces. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αρκετά συχνά η άμυνα της Βασίλισσας να μοιάζει με ένα αρκετά συμπαγές 4-5-1. Έτσι, ο αντίπαλος αναγκάζεται να στείλει την μπάλα στα ακραία μπακ, στα πλάγια, με αποτέλεσμα, όπως είναι φυσικό λόγω της πλάγιας γραμμής, να μην υπάρχουν πολλές επιλογές για ανάπτυξη του παιχνιδιού. Το μειονέκτημα σε αυτό είναι ότι μία γρήγορη αλλαγή του παιχνιδιού από το ένα μπακ στο άλλο μπορεί να εκθέσει την άμυνα της Βασίλισσας.
Εάν ο αντίπαλος καταφέρει να φτάσει στο αμυντικό τρίτο της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Ιταλός κόουτς θέλει την ομάδα του να συνωστίζεται στην περιοχή και να κλείνει κάθε χώρο και πάσα προς το κουτί. Έτσι, οι αντίπαλοι αναγκάζονται να προσφύγουν σε άκαρπο παιχνίδι από τα πλάγια ή σε σουτ εκτός περιοχής. Ωστόσο, τα πολλά σώματα, αλλά και ο εξαιρετικός κάτω από την εστία του με πολύ καλά αντανακλαστικά, Τιμπό Κουρτουά, είναι αρκετά για να μην κινδυνέψει ουσιαστικά η Ρεάλ από τέτοια σουτ.
Ένα από τα στοιχεία που ξεχωρίζουν τον κόουτς από την Εμίλια Ρομάνια είναι η ικανότητά του να προσαρμόζει τις τακτικές του στο υλικό που διαθέτει, στις αδυναμίες του αντιπάλου, αλλά και να παίρνει το μέγιστο από κάθε παίχτη. Αυτό έχει καταφέρει να κάνει και με την επίθεση της Βασίλισσας. Αυτό που επιδιώκει ο Ιταλός είναι η ομάδα του να εκμεταλλεύεται τους χώρους.
Πολύ συχνά, τα εξτρέμ παραμένουν κολλημένα στην γραμμή, ενώ ο Μπενζεμά κινείται στους χώρους για να βοηθήσει στο χτίσιμο της επίθεσης. Με αυτό η Ρεάλ Μαδρίτης καταφέρνει και να διευκολύνει την ανάπτυξη του παιχνιδιού της, καθώς όταν στους Καζεμίρο, Μόντρις, Κρόος προστίθεται και ο Μπενζεμά, ο ρόμβος που σχηματίζεται διευκολύνει την κυκλοφορία, αλλά επίσης καταφέρνει να “τεντώσει” την αντίπαλη άμυνα και να την ανοίξει.
Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα που συνοψίζει την παραπάνω παράγραφο είναι η νίκη της Ρεάλ του Αντσελότι στο Καμπ Νου επί της Μπαρτσελόνα του Κούμαν με 1-2. Τα εξτρέμ ήταν κολλημένα στην γραμμή, ενώ ο Μπενζεμά ερχόταν συνεχώς στα half spaces για να ζητήσει μπάλα και να σπάσει στα πλάγια. Ο Αντσελότι το έκανε αυτό με στόχο να πάει ο Βινίσιους στο ένας με έναν με τον Μινγκέθα, ώστε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά και την τεχνική του.
Γενικά, το ποδόσφαιρο της Ρεάλ Μαδρίτης υπό της οδηγίες του Κάρλο Αντσελότι χαρακτηρίζεται από αμεσότητα. Δεν έχει στόχο την κατοχή, απλά και μόνο για την κατοχή, αλλά την δημιουργία ουσιαστικών φάσεων. Είναι ομάδα που με 1-2-3-4 μπαλιές έχει βρεθεί σε επικίνδυνο σημείο, είτε στα πλάγια, είτε στον άξονα. Σημαντικά γρανάζια για την πολεμνική μηχανή του Ιταλού κόουτς είναι ο Μπενζεμά και ο Τόνι Κρόος. Ο πρώτος είναι ίσως ο στυλοβάτης της ομάδας από την μετά-Κριστιάνο εποχήχή μέχρι σήμερα. Όλα τα συστήματα βασίζονται πάνω του, είτε στην αγάπη του για τα αντίπαλα δίχτυα, είτε στις πολλές διαστάσεις που μπορεί να δώσει ο ίδιος στο παιχνίδι και να προσφέρει. Μπορεί να μαζέψει σκοτωμένες μπαλιές και να κρατήσει μπάλα για να ανέβουν οι συμπαίκτες του, να βοηθήσει στην ανάπτυξη, αλλά και να “δημιουργήσει” παιχνίδι για τα αντίπαλα εξτρέμ.
Όσον αφορά τον Τόνι Κρόος, μιλάμε ίσως για ένα από τα 2-3 καλύτερα χαφ της τελευταίας δεκαετίας. Ο Γερμανός δεν έχει την ταχύτητα, αλλά όπως άλλοι της Γερμανικής σχολής που έχουν κάνει στην Μπάγερν Μονάχου (βλ. Τόμας Μίλερ) μπορεί και αντισταθμίζει την έλλειψη ταχύτητας με σωστές τοποθετήσεις, οξυδέρκεια, ευφυία και πρωτίστως δημιουργία. Είναι ίσως ένας εκ των δύο-τρειών χαφ στην Ευρώπη που έχουν σταθερά τόσο υψηλό ποσοστό στις μακρυνές μεταβιβάσεις. Όπως ειπώθηκε, η αμεσότητα χαρακτηρίζει το παιχνίδι του Αντσελότι και οι τηλεκατευθυνόμενες μπαλιές του Κρόος είναι πολύ σημαντικές για την λειτουργικότητα της ομάδας. Οι κάθετες πάσες και τα σουτ-γκολ του Γερμανού είναι και αυτά σημεία που τον έχουμε δει να ξεχωρίζει και να συνεισφέρει στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Φυσικά, ανάλυση της φετινής Ρεάλ Μαδρίτης χωρίς αναφορά στον εικονιζόμενο (Βινίσιους Τζούνιορ) δεν μπορεί να γίνει. Ο Βραζιλιάνος έχει κάνει άλματα προόδου φέτος συγκρητικά με πέρυσι. Αυτό που θα λέγαμε ότι συνοψίζει την πρόοδό του είναι “περισσότερη ουσία – λιγότερη φανφάρα”. Έχει επικεντρωθεί στο γκολ και την ασσίστ και έχει αφήσει στην άκρη τις πολλές ντρίμπλες. Προσοχή, οι ντρίμπλες δεν είναι ανούσιες, αρκεί να καταλήγουν κάπου. Ωστόσο, σε αντίθεση με άλλους “μάγους της μπάλας” ο Βινίσους ντρίμπλαρε, άλλα όταν έπρεπε να βάλει το γκολ ή να δώσει την ασσίστ, κάπου το έχανε.
Σε αυτό φυσικά πάλι τεράστιο ρόλο έχει παίξει ο Κάρλο Αντσελότι. Ο Ιταλός είναι ίσως ο κορυφαίος στον τομέα της διαχείρισης των παιχτών, όσον αφορά τον χαρακτήρα τους και την “μη αγωνιστική” τους υπόσταση. Αυτό το έχουν επιβεβαιώσει τόσο ο Τιάγκο Αλκάνταρα στην Μπάγερν, αλλά και ποδοσφαιριστές της Τσέλσι και της Μίλαν. Τι σημαίνει όμως αυτό για τον Βινίσιους? Ο κανόνας θέλει τους νέους ποδοσφαιριστές να τους λείπει η ωριμότητα, η εμπειρία και η σωστή διαχείριση των καταστάσεων, ενώ αν βάλουμε σε αυτά και το άγχος ενός νέου να αγωνίζεται για την Ρεάλ Μαδρίτης, αντιλαμβάνεται κανείς πως είναι πολύ εύκολο για έναν νέο να το “χάσει”. Με απλά λόγια χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση και προσέγγιση και κάποιον να του καθοδηγεί. Αυτό έκανε και κάνει ο Κάρλο Αντσελότι και βλέπουμε τα αποτελέσματα στο πρόσωπο του Βινίσιους.
Ο Κάρλο Αντσελότι είναι ένας από τους καλύτερους διαχρονικά προπονητές του κόσμου, έχοντας κερδίσει τρόπαια παντού. Ήδη από το πρώτο εξάμηνο βλέπουμε μία Ρεάλ Μαδρίτης με ταυτότητα και χαρακτήρα Αντσελότι. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί δεν είναι πότε θα περάσει ο ενθουσιασμός, αλλά πότε η δουλειά του Ιταλού αρχίσει να “συζητιέται” ξανά στην Ελίτ της Ευρώπης.
ΠΟΛΙΤΗΣ
