Η Ιταλία επιβεβαίωσε την αξία της

Η σκουάτρα τζούρα είχε διάθεση και πάθος έναντι της λίγης Τουρκίας, αλλά πάνω από όλα απέδειξε πως είναι μία καλά οργανωμένη ομάδα, έτοιμη να προστεθεί στα υπολογίσιμα σύνολα του Euro 2020. Οι Ιταλοί ήταν αυτοί που ξεδίπλωσαν ιδέες στο δημιουργικό κομμάτι, με τους Τούρκους να παραμένουν αντίστοιχα σε μόνιμα δεύτερο ρόλο, ανήμποροι να αντιδράσουν με ουσία.

Ορθολογικό ποδόσφαιρο από τους Ιταλούς

Η ομάδα του Μαντσίνι πιστοποίησε τη φόρμα της που την ακολουθεί εδώ και καιρό, διατηρώντας την σταθερά σε παραγωγικές εμφανίσεις. Η Ιταλία πλέον, δεν αποτελεί μονάχα μία ομάδα με σήμα κατατεθέν την αμυντική της λειτουργία, αλλά επιβραβεύεται για το στρωτό της τωρινό ποδόσφαιρο, το άμεσο και δίχως δεύτερη σκέψη passing game. Η ταχύτητα που παρέδιδαν τη μπάλα οι Ιταλοί – με γνώμονα την ανάπτυξη – τους κατέστησε εξ αρχής κυρίαρχους στον αγωνιστικό χώρο. Μπορεί να μην απείλησαν με αρκετές σημαντικές ευκαιρίες στο α΄ημίχρονο, όμως η φόρα τους και αντίστοιχα η ανυπαρξία των αντιπάλων προμήνυαν το αναμενόμενο.

Έτσι, το δεύτερο μέρος μας αποζημίωσε με τα γκολ των ανώτερων Ιταλών, τα οποία ενδεχομένως τιμώρησαν και τη συνολική συμπεριφορά των Τούρκων σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Επιπρόσθετα, χαρακτηριστικό που διέκρινε τους Ιταλούς, ήταν το συνεχές μαρκάρισμα σε κάθε απώλεια κατοχής, καθώς μέσα από την επαναφορά της κατόρθωσαν να βρουν απροετοίμαστους τους Τούρκους. Η δίψα για το κέρδος της μπάλας στα πόδια τους βοήθησε να ελέγχουν καθολικά το παιχνίδι, δίχως οι αντίπαλοι να φέρουν αντίσταση.

Τουρκία: Στόχος ο αιφνιδιασμός, δίχως όμως προοπτικές

Η Τουρκία άμεσα ανέλαβε τον ρόλο του παρατηρητή. Αυτός δηλαδή που στο ποδόσφαιρο έχει στο νου του την αιφνίδια επίθεση σε μία απρόσεκτη φάση του αντιπάλου. Ελάτε όμως, που το σκεπτικό μίας τέτοιας τακτικής χρειάζεται να συνοδεύεται και από την επιλογή κατάλληλων προσώπων, για να την τηρήσουν σε μεγάλο βαθμό στο γήπεδο. Λόγου χάρη, ο ογκώδης Γιλμάζ δεν ταίριαζε σε αυτή τη προσέγγιση, διότι τα προσόντα του παραπέμπουν κυρίως σε σέντερ φορ περιοχής. Σε καμία των περιπτώσεων, δεν μπορεί να βασιστεί κανείς στον Γιλμάζ, προκειμένου να αναλάβει αιφνίδιες επιθέσεις. Παράλληλα, ο ποιοτικός αλλά και συνάμα σοφτ Τσαλχάνογλου, αναγκαζόταν να οπισθοχωρήσει αρκετά πίσω για να αγγίξει τη μπάλα και να την κατευθύνει με προσωπικές πρωτοβουλίες. Ως αποτέλεσμα, ο ίδιος να απομακρύνεται από τους χώρους δράσης του, αλλά και να παραμένει απελπιστικά μόνος ανάμεσα στα κοινότυπα χαφ της Τουρκίας και τους ανύπαρκτους επιθετικούς συμπαίκτες του στο α΄μέρος. Βέβαια, ο χαφ της Μίλαν ουδέποτε φημιζόταν για την έντονη απόδοση του εντός γηπέδου, παρά μονάχα για κάποιες σκόρπιες ποιοτικές εκλάμψεις του.

Η επανάληψη συνοδεύτηκε με την είσοδο του τεχνίτη Ουντέρ, σε ένα σημείο του παιχνιδιού που η Τουρκία είχε ανάγκη από ενέργεια στην επίθεση, ατομική ικανότητα, αλλά και ξάφνιασμα σε μία μοναδική ευκαιρία που θα πρόκυπτε. Η αγωνιστική εικόνα του Ουντέρ απέδειξε τη χρησιμότητά του, αλλά και την ηχηρή απουσία του από την όλη αρχική ιδέα του τεχνικού της Τουρκίας, Σενόλ Γκιουνές. Ο εξτρέμ της Λέστερ, Ουντέρ, ίσως ήταν ο μόνος που ενόχλησε τους πανύψηλους αμυντικούς της Ιταλίας με την κλειστή του ντρίμπλα, όπως καλή ώρα έπραττε επιτυχημένα ο Ινσίγνιε της σκουάτρα τζούρα.

Τα ξεχωριστά τρεξίματα των Μπαρέλα – Ζορζίνιο

Και οι δύο προέρχονται από επιτυχημένες σεζόν και ομάδες – πρωταθλητές, τόσο ο Μπαρέλα στη Serie A, όσο και ο Ζορζίνιο με την κατάκτηση Τσάμπιονς Λιγκ με την Τσέλσι. Ο νεαρός Μπαρέλα των Νερατζόυρι συνεχίζει να εντυπωσιάζει με τις αντοχές του, την επιρροή του στον ρυθμό της ομάδας, όπως και με την συνεχή του συμμετοχή στην οργάνωση δίπλα στα πρώτα βιολιά, τους επιθετικούς. Αποτελεί έναν εκ των MVP της φετινής πρωταθλήτριας Ίντερ, καθώς με τα ατελείωτα τρεξίματα του καθιερώθηκε ως αναντικατάστατος μέσος της σύνθεσης.

Από την άλλη, ο Ζορζίνιο απέβαλλε φέτος την γκρίνια και τον χλευασμό προς το πρόσωπό του από τους φιλάθλους της Τσέλσι, οι οποίοι αντικρίζουν πλέον τον λόγο απόκτησής από τον Σάρι. Φυσικά και δεν χαρακτηρίζεται ως ποιοτικός μέσος με πάσες ακρίβειας, όμως οι ικανότητες του στον ανασταλτικό τομέα αγγίζουν υψηλή βαθμολογία. Στοιχείο, που δίπλα στον κορυφαίο Καντέ αποτελεί αξεπέραστο εμπόδιο. Μάλιστα, ο Ζορζίνιο φανέρωσε και δείγματα τεχνικής, με κάποιες ανεπανάληπτες ενέργειες στη προσπάθεια διατήρησης της κατοχής ανάμεσα σε αντίπαλα πόδια. Επίσης, να σημειώσουμε πως έλειπε ο «εγκέφαλος» της μεσαίας γραμμής, εκείνος που αναλαμβάνει την εξαίσια υποδοχή της μπάλας σε δύσκολους χώρους και την φέρνει με ασφάλεια στους μεσοεπιθετικούς: ο λόγος για τον τραυματία Βεράτι.

Συνεπώς, η Ιταλία δικαίωσε τις προσδοκίες του κόσμου που η ίδια δημιούργησε με την σταθερά υγιή εικόνα τόσο στο αήττητο που κουβαλά, όσο και στην μίνι προετοιμασία – φιλικά εναντίον Εθνικών. Το σύνολο της είναι συγκροτημένο με μελετημένο σχέδιο, χωρίς μάλιστα να εκπροσωπείται από τρανά ονόματα, όπως συχνά συνέβαινε στο χρυσό παρελθόν της. Τέλος, η τραγική εμφάνιση της Τουρκίας δεν επαλήθευσε την πίστη μεγάλης μερίδας του κοινού για μία ομάδα που δύναται να ξεχωρίσει.