Το φασιστικό κόμμα της Ιταλίας είχε ιδρυθεί από το 1919 και ήδη το 1921 ο αρχηγός του Μπενίτο Μουσολίνι ήταν εκλεγμένος στο κοινοβούλιο της χώρας.Ο κοινωνικός αναβρασμός και η φτώχεια,ο φόβος (ανύπαρκτος) των μεσοστρωμάτων για την σοσιαλιστικοποίηση της χώρας όπως και στην ΕΣΣΔ,η δυσαρέσκεια προς τους συμμάχους της Ιταλίας για τα ελάχιστα οφέλη της χώρας από τις συνθήκες ειρήνης που υπογράφτηκαν στη Γαλλία μετά το τέλος του Α’Π.Π,οδηγούν ευρύτερες μάζες προς τους φασίστες.

Στις 22 Οκτωβρίου του 1922 οπαδοί του φασιστικού κόμματος ξεκινούν πεζή από διάφορες πόλεις της χώρας πρός τη Ρώμη (αυτό μόνον γιά το πόπολο,η ηγεσία του Μουσολίνι συμπεριλαμβανομένου,μετέβη στη πρωτεύουσα με τρένο),στηρίζοντας την απαίτηση του μεγάλου φασιστικού συμβουλίου για την παράδοση της εξουσίας. Το όλο εγχείρημα υποστηρίζεται από τις παραστρατιωτικές ομάδες του κόμματος,τους μελανοχίτωνες, οι οποίοι υβρίζουν, τραμπουκίζουν, ξυλοκοπούν αλλά και δολοφονούν πολιτικούς τους αντιπάλους σε όλες τις ιταλικές πόλεις.

Ο βασιλιάς Vittorio Emanouele III (όπως και το μεγαλύτερο μέρος των εκλεγμένων πολιτικών των αστικών κομμάτων) μη έχοντας τη διάθεση ν’ αντισταθεί (ίσως και να συμφωνούσε με ότι γινόταν),ενέδωσε στις απαιτήσεις του Μουσολίνι και του παρέδωσε την πρωθυπουργία στις 28/10. Ο δρόμος γιά την εγκαθίδρυση φασιστικής δικτατορίας είχε μόλις ανοίξει…

Θα κρατούσε 21 χρόνια μέχρι την κατάρρευσή της το 1943,με τη χώρα διχασμένη,τους συμμάχους να κατέχουν τον νότο,τούς Γερμανούς τον βορρά και τον Μουσολίνι να τελειώνει τη ζωή του στα χέρια των Ιταλών παρτιζάνων…Ιστορική λεπτομέρεια:Το βράδυ στις 27/10 του 1940 ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα Γκράτσι ο οποίος παρέδωσε το τελεσίγραφο στον Ι.Μεταξά,πήγε στο σπίτι του πρωθυπουργού κατ’ ευθείαν από την πρεσβεία στην οποία γιορταζόταν η 18η επέτειος του ως άνω γεγονότος….