«Η σπίθα για κάτι αξιόλογο»: αυτή είναι η επιθυμία των φίλων Μπλαουγκράνα. Η νεοσύστατη Μπάρτσα του Κούμαν στα πρώτα παιχνίδια φανέρωσε θετικά δείγματα, αλλά και αισθητές αδυναμίες που καλούνται να εκτιμηθούν άμεσα. Το πλάνο του Ολλανδού κόουτς χαρακτηρίζεται από ορθότητα, όμως η τακτική του εν ώρα αγώνα καλείται να αναζητήσει εναλλακτικές σκέψεις σε μακροπρόθεσμο διάστημα.

Διατήρηση του κορμού με ορισμένες τροποποιήσεις

Η σύνθεση δεν άλλαξε σε ιδιαίτερο βαθμό. Σχετικά με την πολυπαθούσα άμυνα, οι τέσσερις αμυντικοί παρέμειναν στις θέσεις του, με τη μόνη βοήθεια να αποτελεί ο νεαρός πανύψηλος Αραούχο. Αυτό το στοιχείο αποτελεί κι από μόνο του ανησυχητικό για τη συνέχεια του κλαμπ, καθώς λύσεις στα μετόπισθεν απουσιάζουν. Το παρήγορο, πως αποκτήθηκε ο εκρηκτικός Ντεστ και πράγματι θα φέρει ανταγωνισμό στον Σέρτζι.

Από εκεί και έπειτα, πάρθηκαν σημαντικές αποφάσεις για τον γρίφο της επιθετικής τριάδας. Ο Κουτίνιο οπισθοχώρησε σε γνώριμη θέση, ανάμεσα στα χαφ της ομάδας. Πλέον, ο Βραζιλιάνος λογίζεται ως «οχτάρι», ένας επιτελικός χαφ δηλαδή που αναλαμβάνει την παράδοση της μπάλας με αξιώσεις στα πόδια των επιθετικών. Επόμενο αναπόσπαστο μέλος της σύνθεσης, ο άψογος Φατί. Ο 17χρονος κάνει την διαφορά και εμφανίζει ωριμότητα τόσο στα τελειώματα, όσο και στις συνεργασίες με Μέσι και λοιπούς. Μπορούμε να προσθέσουμε πως ο ρόλος του θυμίζει εκείνον του Νειμάρ, καθώς συγκλίνει στην αντίπαλη εστία με απανωτές κούρσες και επινοήσεις. Ο πιτσιρικάς σαφώς και δεν φτάνει τα επίπεδα τεχνικής του Βραζιλιάνου, αλλά είναι ήδη ουσιαστικός στην ηλικία των 17.

Ο Γκριζμάν ίσως είναι η μοναδική παραφωνία στην έως τώρα διάταξη, καθώς αναλαμβάνει χρέη δεξιού εξτρέμ. Δύσκολα ο Γάλλος να φέρει την απαιτούμενη δημιουργία, ενώ βρίσκεται μακριά και από την αντίπαλη περιοχή. Η μόνη λογική σε αυτή την επιλογή στηρίζεται πως αυτός και ο Φατί θα μετατρέπονται σε στράικερ, έχοντας μονίμως τροφοδότη τον Μέσι.

Προσανατολισμός στην ομαδική πίεση

Η απόφαση για συλλογικό πρέσινγκ αποτελούσε ανέκαθεν ένα «όπλο» της dream team του Πεπ. Βέβαια, για να εφαρμοστεί επιτυχώς με αντίστοιχα επιτυχημένα κλεψίματα, χρειάζεσαι και τους κατάλληλους παίκτες. Οι τωρινοί του Κούμαν το επιχειρούν, καθώς παρατηρεί κανείς και τον Μέσι να πιέζει αρκετά ψηλά. Αξιοσημείωτο, διότι ο Αργεντινός εδώ και κάποιες σεζόν παρέμενε ακέραιος σε τέτοια καθήκοντα επί χόρτου. Το αποτέλεσμα κρίνεται κατά βάση θετικό, αλλά εάν δεν ευδοκιμήσει το πρέσινγκ, η σημερινή άμυνα της Μπάρτσα και τα χαφ της δεν έχουν το χάρισμα να αμυνθούν όπως τη προηγούμενη «χρυσή» δεκαετία.

Κίνδυνος να χαθεί ο πρώτος σκόρερ

Ο εξής τίτλος αφορά ασφαλώς τον Μέσι, ο οποίος δείχνει νωχελικός στην αρχή της σεζόν. Παρότι τα περισσότερα γκολ προέρχονται από τα πόδια του, δεν βγάζει σιγουριά και άνεση ακόμη. Παίρνει προσπάθειες, μοχθεί εντός γηπέδου, αλλά οι επινοήσεις του αρχίζουν από τη μέση του γηπέδου και έπειτα. Ελαφρώς δηλαδή μπροστά από το ημικύκλιο. Τι σημαίνει αυτό; Ο Αργεντινός μένει μακριά από τον χώρο της εκτέλεσης και χρειάζεται να διανύσει κάμποσα μέτρα για το «τριγωνάκι» με τους συμπαίκτες του. Εκεί τα αντίπαλα σώματα εμφανίζονται ως βράχια στη θάλασσα, που εξουδετερώνουν την ορμητικότητα του Μέσι. Ορισμένες φορές, τοποθετήθηκε κι ως «εννιάρι», θυμίζοντας σε όλους την κάποτε αξιοποίηση του από τον Πεπ.

Η παράλογη πάσα με τον τερματοφύλακα

Η Σεβίλλη (1-1 το σκορ) εξέθεσε χθες τα κακώς κείμενα της νέας Μπάρτσα. Η τακτική της, βασισμένη σε ένα συνεχές πρέσινγκ εντός εστίας των Μπλαουγκράνα έφερε το γνώριμο βραχυκύκλωμα. Η ατελείωτη εμμονή με το build up από τον τερματοφύλακα και τα σέντερ μπακ, φέρνουν κάθε αντίπαλο στα καρέ, έτοιμο να οπλίσει σε κάποιο πιθανό λάθος. Αυτού του είδους η ανάπτυξη με μάλιστα τα βαριά πόδια των Μπούσκετς, Πικέ κλπ, ξύπνησε εφιαλτικές μνήμες από το εξευτελιστικό σκορ έναντι της Μπάγερν. Τέτοιου είδους παθογένειες καλείται ο Κούμαν να της απομακρύνει μία και καλή, χωρίς να ριψοκινδυνεύει η ομάδα σε κάθε απελευθέρωση της μπάλας από τον goalkeeper.

Η ενεργοποίηση και των δύο πλευρών

Ο Κούμαν αρέσκεται να αναπτύσσεται από τα άκρα. Χαρακτηριστικό, που θέλει να επαναφέρει στη Μπαρτσελόνα. Πέρσι, υπήρξε πρωτοφανές γεγονός πως ολόκληρη Μπάρτσα δεν απαρτιζόταν από εξτρέμ στη σύνθεσή της. Φέτος, ο Άλμπα κινείται σε μία ισορροπία, αφού ο Φατί «κουμπώνει» έξοχα μαζί του στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Μάλιστα, ο νεαρός τον βοηθά ανασταλτικά και έτσι, ο Άλμπα διαθέτει μία έξτρα βοήθεια στα μαρκαρίσματα.

Από την άλλη, η δεξιά πλευρά αποτελεί το μελανό σημείο, όντας λιγότερο προικισμένη συγκριτικά με την πρώτη. Εκτός του ότι αγωνίζεται ο Γκριζμάν, η θέση του δεξιού μπακ έχει δοθεί πάλι στον Σέρτζι των περιορισμένων δυνατοτήτων. Άτολμος επιθετικά, δίχως ιδέες. Μάταια εξίσου προσπαθεί στη κάλυψη της άμυνας. Για αυτό τον λόγο, ο Κούμαν εισηγήθηκε την απόκτηση του Ντεστ και την αρχική φυγή του ημιτελή Σεμέδο. Ο πρώτος προορίζεται βασικός, καθώς διαθέτει άξια τεχνική και συνείδηση στην άμυνα. Ελπιδοφόρος ο νεαρός, ανυπομονώντας να δούμε εάν αξίζει τα θετικά σχόλια που τον συνοδεύουν. Με αυτό τον τρόπο, ο Ολλανδός κόουτς θα επιδιώξει πολύπλευρη ανάπτυξη, απομακρύνοντας το μονοδιάστατο αρχικό πλάνο.

Η Μπαρτσελόνα έχει φυσικά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της. Ξεκίνησε ενθαρρυντικά, αλλά η χθεσινή ισοπαλία με την αξιέπαινη Σεβίλλη προβλημάτισε και πάλι. Υπάρχουν ερωτηματικά ως προς τις επιλογές του Κούμαν. Καλός, χρυσός ο Ντε Γιονγκ, αλλά υπάρχουν μέρες που αδυνατεί να ακολουθήσει το τέμπο και τις ανάγκες ενός αγώνα. Στη προκειμένη περίπτωση, υπάρχει και ο τεχνίτης Πιάνιτς, ο οποίος μπορεί να αντικαταστήσει επάξια και τον κατάκοπο Μπούσκετς. Χρειάζεται λοιπόν, ευελιξία στις προτιμήσεις, και φυσικά άξια διαχείριση όλων των μονάδων. Το κέντρο δεν είναι άτρωτο σε καμία περίπτωση και αυτό χρήζει συνεχούς αμφιβολίας στο ποιος έχει τα εχέγγυα να ηγηθεί στη μεσαία γραμμή.

Ο Κούμαν όντως εργάζεται για τη βέλτιστη εικόνα του ρόστερ. Η απόδοση βελτιώθηκε και ορισμένα χαμένα στοιχεία επανήλθαν. Για να πετύχει όμως κανείς τη διαφορά, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι λεπτομέρειες εντός αγωνιστικού χώρου. Εκεί που αύριο θα διακυβεύονται προκρίσεις ή ντέρμπι, χρειάζεται από τον Ολλανδό κινητικότητα και εγρήγορση στο μετασχηματισμό της σύνθεσης.