Η μεταπολεμική εποχή και το καταλάγιασμα των αλλεπάλληλων συγκρούσεων ανάγκασαν τον άνθρωπο να επαναπροσδιορίσει την ανθρώπινη φύση και αξία του. Η άνθηση ακολούθησε σε όλα τα επίπεδα: κοινωνική ανέλιξη, στροφή στα δικαιώματα και ανάγκη για ειρήνη. Μέσα σε όλη την επιθυμία αλλαγής, οι τέχνες και η μουσική πλαισίωσαν την κοινωνία, από την οποία δεν αναδείχθηκαν μόνο νεαροί μουσικοί «ήρωες», αλλά και γυναικείες φυσιογνωμίες, όπως η Joan Baez.

Η νεαρή Joan Baez γεννήθηκε το 1941 στο νησί Staten Island της Νέας Υόρκης, ενδιάμεσα στο φόβο των πολεμικών φρικαλεοτήτων και στο αίσθημα της απειλής του β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Περιπλανώμενη λοιπόν, σε νεαρή κιόλας ηλικία, η οικογένεια της άλλαζε συνεχώς τόπο διαμονής. Ήδη από μικρή ταίριαξε με την μελωδία της κιθάρας, έχοντας στο πλευρό την αδερφή της, Margarita Baez . Η folk μουσική προσέλκυσε την Joan Baez, η οποία ήταν εξίσου λάτρης της rhythm n’ blues.

Η Βοστόνη υπήρξε ο τόπος των εφηβικών της περιπετειών. Παρότι εισήλθε στο Boston University, η Joan Baez έβρισκε το νόημα ύπαρξης στην ερμηνεία τραγουδιών.

Μόνη σε προσιτές πλατείες προσέγγιζε τραγούδια του λαού, προσδίδοντας μία άλλη διάσταση με την αγγελική της φωνή. Η ίδια ένιωθε απελευθερωμένη, εξασκώντας το ταλέντο που έμελλε να υπηρετήσει μακροπρόθεσμα. Στα 17 της μόλις χρόνια, η Joan Baez παρευρισκόταν σε τοπικά κλαμπ, κάνοντας τις πρώτες εμφανίσεις της. Σαστισμένοι οι θαμώνες, έμεναν έκθαμβοι από τη γλαφυρή και κρυστάλλινη φωνή της Joan. Η αίσθηση της μελαγχολίας, η συσπείρωση και η ομοψυχία ενέπνεαν το προσηλωμένο ακροατήριο. Το Club 47 (1959) υπήρξε το αποκαλυπτήριο στέκι της Joan Baez. Στεκούμενη στο κέντρο της σκηνής, ανάμεσα στο σκοτάδι και τις τρεμάμενες ανθρώπινες φιγούρες, ενώ το μοναδικό φως σκιαγραφούσε παράλληλα την νεανική της σιλουέτα.