Η Πορτογαλία ίσως χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση

Η τωρινή Πορτογαλία ύστερα από τον άθλο κατάκτησης του Euro προ τετραετίας, σίγουρα διαθέτει πολύ περισσότερο ταλέντο και ποδοσφαιριστές που ήδη πρωταγωνιστούν σε κορυφαίους συλλόγους στην Ευρώπη. Ατομικά είναι σαφώς πιο προικισμένοι και ως σύνολο ίσως χρειάζεται πιθανόν μια νέα ταυτότητα σε πλάνο, την οποία αυτή τη δεδομένη στιγμή δεν διακρίνεται μέσα από τη επιφυλακτική στάση του Σάντος.

Ο αγώνας μεταξύ Γερμανίας και Πορτογαλίας αποτέλεσε έως τώρα ο πιο ενθουσιώδης από πλευράς εναλλαγής σκορ, φάσεων και διάθεσης των δύο ομάδων να κοιτάξουν μονάχα το κομμάτι της δημιουργίας. Οι Πορτογάλοι κατευθύνθηκαν σε μια πιο συντηρητική προσέγγιση, παρότι οι τωρινοί παίκτες έχουν κυρίως αρετές στο τομέα της επίθεσης. Από την άλλη, οι Γερμανοί μπορεί να αποτελούν μια εύθραυστη σύνθεση που αναζητά το κέρδος ξανά της εμπιστοσύνης από τους φιλάθλους, αλλά ακόμη και έτσι παραμένει υπολογίσιμη δύναμη.

Τα δεδομένα αλλάζουν

Πραγματικά είχαμε συνηθίσει τους Πορτογάλους εδώ και κάποια έτη ως μια ομάδα – παρατηρητή. Συγκεκριμένα, το σύνολο του Σάντος απέφευγε την οποιαδήποτε ανάπτυξη, και μεταμορφωνόταν στην πιο δύσκαμπτη ομάδα που μπορούσε να τεθεί αντίπαλος. Αρκετά φτωχά σκορ, ιδιαίτερη προσοχή στην αμυντική της λειτουργία, καθώς με τα προηγούμενα δεδομένα οι προοπτικές δεν φάνταζαν αρκετές με το μέρος για να διαμορφώσει μία ισχυρή αγωνιστική εικόνα.

Πλέον, όμως η κατάσταση έχει δραματικά αλλάξει. Μπορεί η κατάκτηση του Euro 2016 να ήλθε με ισοπαλίες και παρατάσεις, χαμηλό τέμπο και αδιαφορία σε φλύαρη κατοχή, όμως το άθλημα σε καλεί να τροποποιήσεις το σκεπτικό σου, τη φιλοσοφία σου. Καλή ώρα οι Ισπανοί που εμφανίζονται θύματα της αλόγιστης πάσας, διαγωνιζόμενοι για το υψηλότατο ποσοστό στη κυκλοφορία. Ίσως οι νεαροί Πορτογάλοι του ρόστερ προσφέρουν ικανότητες προς το καλύτερο, αλλά δίχως κατάλληλο πλάνο για να τους εκμεταλλευθεί ένα ανάλογο επιτελείο. Προφανώς και δεν αποτελούν one-man show αθλητές, όπως αντίστοιχα υπήρξε στη διάρκεια της καριέρας του ο Ρονάλντο. Όμως, η παρουσία των νέων μελών τους επιτάσσει σε μια στροφή σε ό,τι ξέραμε μέχρι πρότινος για τους Πορτογάλους.

Και αυτή η αλλαγή σε ένα πιο σύνθετο σύνολο με συνεργασίες και κυριαρχία σε χώρους που δεν τολμούσε η Πορτογαλία γενικά, ίσως να μην επιτευχθεί από τις γνώσεις του Σάντος. Ο πολύπειρος κόουτς πρόσφερε την αυτοσυγκράτηση, αλλά και την αναγνώριση των προηγούμενων δυνατοτήτων τους και την αξιοποίησή τους. Τώρα ήρθε η ώρα μάλλον η Πορτογαλία να αναμορφώσει το ποδόσφαιρο της μέσα από μία ελπιδοφόρα γενιά, η οποία δεν μοιάζει ταιριαστή στην επιμονή της στα αμυντικά καθήκοντα. Ειδικά από τη στιγμή που οι Πορτογάλοι περίμεναν τα λάθη της Γερμανίας για δεύτερο χτύπημα, αντιθέτως όμως, παραβίασαν την περιοχή της με εύκολο τρόπο. Οι Γερμανοί ανέτρεψαν κιόλας το σκορ απέναντι στη Πορτογαλία, που αμφιταλαντευόταν εντός αγωνιστικού χώρου. Από τη μία, οι όμορφοι συνδυασμοί της στον ανοιχτό αγωνιστικό χώρο, από την άλλη η ευκολία που δεχόταν φάσεις ειδικά στο αδύναμο κεντρικό της δίδυμο.

Το συνεχές λάθος με το κέντρο

Ο Σάντος επέμεινε και στη δεύτερη εμφάνιση σε μία μεσαία γραμμή που κυρίως ανακόπτει επιθέσεις, και πολύ λίγο αναλαμβάνει τα ηνία του αγώνα. Μπορεί ο Μπρούνο Φερνάντεζ να αναδεικνύεται μέσα από πάσες ακρίβειας και το σκοράρισμα, όμως πιθανόν δεν αποτελεί το χαφ που διαφεντεύει σε αυτούς τους χώρους, όπως καλή ώρα ο αντίπαλος Κρος. Μέχρι την είσοδο του άκρως ενεργητικού Ρενάτο Σάντσεζ, η μεσαία γραμμή των Πορτογάλων δεν ανησύχησαν σε καμία περίπτωση τους Γερμανούς στον άξονα και το ημικύκλιο γενικά. Με την είσοδο του χαφ της Λιλ, οι Πορτογάλοι αναθάρρυναν, καθώς ο Ρενάτο είναι ο μόνος που επιχειρούσε κάθετες πάσες, ρήγματα ανάμεσα στους αντιπάλους, αλλά και μοναδικές ατομικές ενέργειες. Στοιχεία που εκείνη την δεδομένη στιγμή χρειαζόντουσαν για την κάλυψη του υψηλού σκορ εις βάρος τους. Η ατομική απόδοση του Ρενάτο εξέθεσε την αβλεψία του Σάντος να μη του παραδώσει τις τύχες του κέντρου πολύ νωρίτερα, ίσως και ως βασικός από την αρχή του κρίσιμου αγώνα.

Επομένως, η ποιότητα στο ρόστερ των Πορτογάλων θα αναδεικνυόταν επιτυχώς από έναν προπονητή που θα έφερνε την κυριαρχία ως πρώτο γνώρισμα, την μεταμόρφωση δηλαδή των Ιβήρων σε έναν τρόπο παιχνιδιού εφάμιλλης εικόνας όπως αυτή των Ιταλών, ή έστω των Ολλανδών.