Η… σέντρα απομάκρυνε το ευρωπαϊκό όνειρο Sons Of Football
Απλοϊκός ο τίτλος για την εξήγηση ήττας του ΠΑΟΚ, όμως εν συνεχεία θα εξηγήσουμε την αιτία που ίσως του έβαλε φρένο για τα «αστέρια». Η ψύχωση για μονάκριβο γκολ οδήγησε το σύνολο του Φερέιρα σε απεγνωσμένες ενέργειες, καθώς η τακτική του συνέπεια επηρεάστηκε από την ανορθόδοξη λειτουργία του στα μισά του β’ μέρους.
Πιστός στην γνωστή, επιτυχημένη τακτική
Αρχικά, ο ΠΑΟΚ ακολούθησε παρόμοια τακτική με τις προηγούμενες αναμετρήσεις. Αφού πλέον αποχώρησε ο Άκπομ, ο Φερέιρα έχει δώσει τον πρώτο λόγο στην έφεση των Πέλκα και Τζόλη στο επιθετικό κομμάτι, οι οποίοι συγκλίνουν στη περιοχή για να γίνουν η αιχμή του δόρατος. Η γνωστή πεντάδα αμυντικών εμφανίσθηκε ακέραιη στο α’ ημίχρονο, ενώ με ευκολία μεταβίβαζαν τη μπάλα στα μετέπειτα χαφ. Ο Δικέφαλος στηρίχθηκε κυρίως στη δημιουργία του Ζίβκοβιτς και στις πλευροκοπήσεις του Γιαννούλη, αλλά την ίδια στιγμή παραμέλησε συνειδητά τη δεξιά του πτέρυγα. Ο Κρέσπο ήταν ανέλπιστα μόνος. Δίχως λοιπόν, την απειλητική ικανότητα του αντίστοιχου Γιαννούλη, καθώς όλο το καθήκον ήταν φανερά υπεράνω των δυνατοτήτων του (πρόκειται για κλασικό σέντερ μπακ).
Και πάλι όμως, η συνολική εικόνα υπήρξε στέρεα από πλευράς ΠΑΟΚ. Με γρήγορο τέμπο και προσήλωση στο γνωστό του πλάνο, καραδοκούσε για την μεγάλη ευκαιρία. Το ένα και μοναδικό λάθος δηλαδή που θα του πρόσφερε η αφελής άμυνα της Κράσνονταρ. Ωστόσο, το ημίχρονο κύλισε χωρίς μεγάλες συγκινήσεις. Ο χρόνος λοιπόν, περνούσε και στο β΄ μέρος ο ΠΑΟΚ καλούνταν να πάρει τα ηνία του αγώνα και να επιβάλλει επιθετική, ασφυκτική ανάπτυξη. Εκεί βέβαια, υπήρξε και η διαφορά από τον συγκροτημένο ΠΑΟΚ της αντεπίθεσης με τον αντίστοιχο της δημιουργίας στα 2/3 του γηπέδου.
Ανυπομονησία και βιασύνη τον αποκαθήλωσαν
Η ψύχωση για το γκολ κατέστησε τον ΠΑΟΚ του β΄ ημιχρόνου σε παθητικό ρόλο. Η είσοδος του γεροδεμένου Τσόλακ τον ανάγκασε σε αλόγιστες σέντρες για μία σπιθαμή ελπίδας από τους ψηλούς της σύνθεσης. Με αποτέλεσμα, σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, κανείς να μην παρατηρήσει ένα κάθετο συνδυασμό ή ένα «τριγωνάκι» από πλευράς παικτών. Η ανεξέλεγκτη γιόμα υπνώτισε τους γηπεδούχους, που δεν εστίασαν σε κάποια πιθανά σουτ εκτός περιοχής ή μία διαγώνια έστω ενέργεια. Πλέον, με την τροπή του αγώνα, οι Ρώσοι ήταν αυτοί που οπισθοχώρησαν εσκεμμένα, προκειμένου να «πληγώσουν» στον ανοικτό αγωνιστικό χώρο. Από την άλλη, ο ΠΑΟΚ καλούνταν να γίνει ο κυρίαρχος του γηπέδου
Μήπως υπολείπεται σε σχέδιο κυριαρχικής ανάπτυξης;
Ο ΠΑΟΚ με την πολυπρόσωπη άμυνα ίσως προκαλέσει ζημιές σε ευρωπαϊκούς αντιπάλους στο Europa League. Το απέδειξε απέναντι στην ποιοτική Μπενφίκα, που αποτελεί το τρανό παράδειγμα για το προφίλ της φετινής του ομάδας. Πάντως, εξακολουθώ να πιστεύω πως ο Δικέφαλος χρειάζεται περισσότερες ιδέες στη δημιουργία του, πόσο μάλλον στο θέμα σκοραρίσματος. Ακόμη και στους εγχώριους αγώνες που ο ΠΑΟΚ επιθυμούσε την καθολική επιβολή του, δυσκολεύτηκε αρκετά και απώλεσε βαθμούς. Εξακολουθώ λοιπόν, να αμφιβάλλω για τον ΠΑΟΚ της αναγκαίας επίθεσης. Όταν πρόκειται δηλαδή να είναι το ακλόνητο φαβορί ή οι περιστάσεις τον καλούν να αντιδράσει παρομοίως.
Η έκβαση του αγώνα και η σύντομη διαμόρφωση του σκορ (1-2) μας άφησε σκεπτόμενους για τα αίτια του αποκλεισμού. Σαφώς η θυσία του ΠΑΟΚ για την επίτευξη του γκολ τον μετέτρεψε ευάλωτο στα μετόπισθεν. Ο ανεπανάληπτος Καμπελά το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο με την διαξιφισμένη του πάσα στο αυτογκόλ του Μιχαηλίδη. Σίγουρα, ο Δικέφαλος θα προχωρούσε σε περαιτέρω ρίσκα. Απλά η επιμονή στη σέντρα του στέρησε να κοιτάξει εναλλακτικές στο επιθετικό του κομμάτι. Όσο αρχικά περίμενε στα μισά του γηπέδου, εμφανιζόταν ως ομάδα πιο απειλητικός. Όμως, η αναποφασιστικότητα ορισμένων παικτών του στέρησαν τελικές ενέργειες (κυρίως στο α΄ μέρος).
ΥΓ. Ο Πέλκας όσο κι αν μοχθεί για το ανώτερο σκαλοπάτι, δύσκολα θα το ανέβει. Ίσως στη θέση του ο ΠΑΟΚ μπορεί να βρει έναν επιτελικό χαφ με επινόηση στον άξονα και πρωτοβουλίες με αντίκτυπο στην ανάπτυξη.
ΥΓ. Ο Τζόλης στέκεται με ευκολία ως ακραίο χαφ; Ή του ταιριάζει περισσότερο σε στυλ η περιοχή, ως στράικερ…;