Η Τσέλσι του Τούχελ μας εκπλήσσει όλο και πιο πολύ

Δεν αναμέναμε σε καμία περίπτωση άμεση βελτίωση της Τσέλσι με το που ανέλαβε ο Τούχελ. Δεν είναι μόνο το συμμάζεμα στον ανασταλτικό τομέα, αλλά η εικόνα του συνόλου που αναπτύσσει επιπλέον χαρακτηριστικά, όπως το passing game υψηλού επιπέδου, την ανάπτυξη, αλλά και την συνοχή μεταξύ των περισσότερων μονάδων. Μάλιστα η απόδοση της κρίθηκε απέναντι σε έναν πανίσχυρο αντίπαλο, τη Ρεάλ, η οποία μοιάζει να αδειάζει από άλλες ιδέες στις εμφανίσεις της.

Εξέλιξη πέρα του αναμενόμενου από τους φιλοξενούμενους

Η Τσέλσι που εμφανίσθηκε στο γήπεδο «Αλφρέντο Ντι Στέφανο» μας εξέπληξε ευχάριστα με νέα προστιθέμενα στοιχεία τόσο από άποψη επιθετικότητας, όσο και από πλευράς ορθής ανάπτυξης σε κάθε σημείο του γηπέδου. Παρότι ο Τούχελ μας είχε συνηθίσει σε πολύ πιο συντηρητική προσήλωση σε γενικές γραμμές, η μπροστινή του τριάδα παρουσίασε αρετές στη δημιουργία και με τη βοήθεια της συχνής κούρσας του Καντέ στην εστία του Κουρτουά, έλυναν μαζί εύκολα την σκέψη του Ζιντάν περί πεντάδας στην άμυνά του. Όποιος κοιτούσε εξ αρχής τα συστήματα των δύο προπονητών σε θεωρητικό επίπεδο, διαπίστωνε πως πρόκειται για πανομοιότυπα σκεπτικά. Μόνο που το κάθε σύστημα εξαρτάται από τα ξεχωριστά στοιχεία κάθε ποδοσφαιριστή που μας προσφέρουν τελικά ένα αποτέλεσμα με διαφορές έναντι ενός άλλου. Έτσι λοιπόν, και στη περίπτωση των Ρεάλ και Τσέλσι, εύκολα στον αγωνιστικό χώρο επιβεβαίωνε κανείς την έλλειψη δημιουργίας των Μαδριλένων και το μονοδιάστατο ποδόσφαιρο τους. Από την άλλη, η Τσέλσι παρατεταμένη σε 3-4-3 διέθετε τέσσερις παίκτες για παραγωγή επίθεσης: τους Μάουντ και Πούλισιτς, ελαφρώς πιο προωθημένο τον εκνευριστικό Βέρνερ, αλλά και τον ασταμάτητο Καντέ.

Ο Ζιντάν ακολουθεί σωστά βήματα, αλλά…

Ο Τούχελ δεν στόχευε προφανώς στη θωρακισμένη άμυνα, αλλά εξίσου να επιτεθεί, να έχει δηλαδή το πρώτο λόγο. Αντιθέτως, ο Ζιντάν έχει αποφασίσει πλέον να βασίζεται στην αμυντική του λειτουργία, στο έργο των χαφ του και έπειτα, σε κάποιες εμπνεύσεις των Μπενζεμά ή Βινίσιους. Έχει πλέον καταργήσει την χρήση ακραίων επιθετικών σε μεγάλο βαθμό, μιας και οι υπάρχοντες αδυνατούν να προσδώσουν κυριαρχία, όπως των προηγούμενων αστέρων που κάποτε πρωταγωνιστούσαν. Αυτό το μειονέκτημα το γνωρίζει ο Ζιντάν, ο οποίος στο σημείο που βρισκόμαστε έχει φανερώσει όλα του τα χαρτιά. Υπέθεσε μία στιβαρή άμυνα ως διαρκές πλάνο και το υποστήριξε στη πράξη. Συμπληρώνοντας το συγχρόνως, με την διάθεση της αντεπίθεσης που σιγά σιγά περιορίζεται στο γήπεδο τα τελευταία παιχνίδια τόσο σε Ισπανία, έναντι της Τσέλσι και όσο επίσης και με τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ. Ο Γάλλος έως τώρα λειτουργεί λογικά βάσει των διαθέσιμων υλικών του, μόνο που ίσως δεν φτάνει για το άγγιγμα της κορυφής.

Απροσδόκητα ελκυστικοί οι Λονδρέζοι

Σίγουρα, η αγωνιστική κατάσταση όλων σχεδόν των παικτών πιστώνεται στο Τούχελ και το επιτελείο του. Εδώ και καιρό μέχρι την έλευση του Γερμανού, η Τσέλσι πελαγοδρομούσε. Έχασε σταδιακά την νεανική της ορμητικότητα επί Λάμπαρντ, ήρθε η ανασφάλεια και η ανάγκη για εύρεση μίας ταυτότητας εντός γηπέδου. Δίχως άμυνα κυριολεκτικά, με πρόσωπα του ρόστερ να αναζητούν ρόλους, ο Τούχελ κατόρθωσε να μετατρέψει τη Τσέλσι σε ένα σύνολο που πόνταρε ξανά στο προσόν της άμυνας με τους ίδιους κιόλας υπάρχοντες παίκτες, αλλά σύντομα βελτιστοποίησε την κυριαρχία της ομάδας.

Σε συνολική δουλειά, οι παίκτες αύξησαν τα επίπεδα κατοχής τους με τη μπάλα μόνιμα κάθετα από τον άξονα και σε δύσκολους χώρους κοντά στη περιοχή τους. Πρόσθεσαν ποιότητα και ουσία στο passing game τους. Αμεσότητα κυρίως από το ημικύκλιο, έχοντας ως μπροστάρη τον ταχύτατο Καντέ. Μπορεί ο Γάλλος να μην διαθέτει σίγουρη πάσα στη τελική επιλογή, αλλά και χθες υπήρξε πρώτος σε κάθε μαρκάρισμα, απεμπλοκή της μπάλας μέσα από τα πόδια των Μαδριλένων και υπεύθυνος για την ώθηση της μπάλας στο 1/3 του γηπέδου. Αξιοσημείωτο, πως οποιαδήποτε κούρσα του γινόταν κατά μέτωπο στον αγωνιστικό χώρο, αποφεύγοντας τις φλύαρες παράλληλες πάσες στα άκρα. Επιπλέον, η θετική παράσταση της Τσέλσι και το αγωνιστικό της θάρρος προήλθε και από τους νεαρούς της σύνθεσης. Ο Μάουντ ήταν εκπληκτικός συγκλίνοντας στον άξονα συχνά και παίρνοντας πρωτοβουλίες. Ένα παιδί γέννημα – θρέμμα της Τσέλσι, ο οποίος ακολουθεί ανοδική πορεία. Παρά το λεπτό του κορμί που ξεγελά εξ αρχής, η τεχνική του και η ένταση τον βοηθούν να διακριθεί σημαντικά. Παρόμοια περίπτωση και ο Πούλισιτς, που θαυμάσαμε την όμορφη του αποφυγή από τα χέρια του Κουρτουά λίγο πριν την επίτευξη του γκολ του.

Συνεπώς, ο επαναληπτικός μετά και την ισοπαλία της Τσέλσι θέτει διαφορετικά δεδομένα και για τους δύο του ζευγαριού. Η Ρεάλ χρειάζεται τις ευκαιρίες, την απειλή φυσικά για να φέρει με το μέρος της ξανά το αρχικό εις βάρος σκορ (1-1). Η Τσέλσι όμως, δύναται να εστιάσει σε έναν τρόπο παιχνιδιού που είναι εκπαιδευμένοι οι παίκτες της από τον Τούχελ. Βέβαια, η προσήλωση στην άμυνα ορισμένες φορές επιφέρει παθητικό ρόλο, με το να αψηφά κανείς το δημιουργικό κομμάτι αντίστοιχα.