Μνήμες από τα Κόπα Αμέρικα του 2011 και του 2015 αναβίωσαν χθες βράδυ στο Πόρτο Αλέγκρε. Θυμίζουμε ότι και τότε η Παραγουάη βρέθηκε στο δρόμο της Βραζιλίας στη φάση των 8 και την απέκλεισε και τις δύο φορές στη διαδικασία των πέναλτι. Και στο χθεσινό παιχνίδι η Βραζιλία αδυνατούσε να βρει λύσεις, στη συνέχεια έβαλε στα δίχτυα την Παραγουάη όταν αυτή έμεινε με δέκα παίκτες λόγω αποβολής. Κι όμως το γκολ δεν ήρθε ποτέ, το ματς έμεινε στο 0-0 και στη διαδικασία των πέναλτι η σελεσάο έσπασε την κακή της παράδοση και πέρασε στα ημιτελικά.

Κασεμίρο και Φερναντίνιο η ραχοκοκκαλιά

Το είχαμε γράψει και στο προηγούμενο άρθρο μας ότι αυτή η Βραζιλία εξαρτάται πολύ από το παιχνίδι των Κασεμίρο και Φερναντίνιο. Η παρουσία και των δύο προσφέρει αμυντική ασφάλεια, ανάπτυξη από το κέντρο και σουτ έξω από την περιοχή. Οι Αρτούρ και Άλαν που τους αντικατέστησαν δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να προσφέρουν με την ίδια ποιότητα που το κάνουν οι δύο πρώτοι και δεν έχουν την κάθετη πάσα. Αυτό φάνηκε και σε όλο το παιχνίδι μέχρι και το σημείο της αποβολής του Μπαλμπουενά. Διέκρινε κανείς μια έλλειψη φαντασίας από τα χαφ και μια αδυναμία στη δημιουργία. Ότι καλό από πλευράς Βραζιλίας ξεκινούσε από τον Έβερτον από θέση αριστερού εξτρέμ, ένας παίκτης που με την απρόβλεπτη ντρίμπλα του και το μεγάλο διασκελισμό του ταλαιπώρησε την αντίπαλη άμυνα όσο κανείς άλλος. Ο Ζεσούς από την άλλη πλευρά του γηπέδου ήταν ακίνδυνος και αδυνατούσε να δημιουργήσει ρήγματα, ενώ ο Φιρμίνο ακόμα δεν έχει συνέλθει από τον τραυματισμό του. Η Βραζιλία όμως είχε να τα βάλει και με έναν πολύ καλό κι έξυπνο προπονητή.

Ο Μπερίσο ο εγκέφαλος αυτής της Παραγουάης

Η Παραγουάη έχει μια καλή παράδοση να έχει προπονητές στο πάγκο της που υπηρετούν το ποδόσφαιρό της και προσαρμόζονται σε αυτό. Φέρνοντας στο μυαλό μας την Παραγουάη στο Μουντιάλ του 2010 και στα Κόπα Αμέρικα του 2011 και του 2015, όπου έφτασε στον τελικό και στον ημιτελικό αντίστοιχα, έχουμε την εικόνα μιας σφιχτής αμυντικά ομάδας με πολύ καλό αμυντικό πλάνο ενώ το μεσοεπιθετικό ταλέντο ήταν υπόθεση δύο ή το πολύ τριών παικτών. Το ίδιο είδαμε και από την ομάδα του Μπερίσο. Το παιχνίδι πήγε στα προσωπικά man-to-man και στην αυτοθυσία. Κλειστή άμυνα, μικροί χώροι για να μην επιτρέψει στη Βραζιλία να τρέξει και με έναν ταχύτατο επιθετικό για αντεπιθέσεις. Με σύστημα 4-5-1 τοποθέτησε σε θέση αριστερού μπακ ένα από τα στόπερ του για να είναι στα νώτα του Ζεσούς ενώ ο αριστερός του μπακ μετατοπίστηκε σε θέση αριστερού εξτρέμ. Ο Μπερίσο ήξερε καλά ότι χωρίς Φερναντίνιο και Κασεμίρο ο Κουτίνιο θα ήταν απομονωμένος και του κόλλησε τον Σάντσες, ο οποίος κυριολεκτικά τον έσβησε. Ο Τίτε άργησε να καταλάβει ότι το παιχνίδι απαιτούσε κινήσεις από μέρους του ώστε να απελευθερωθεί από το μαρκάρισμα ο Κουτίνιο, αλλά βρήκε βοηθό στην κόκκινη κάρτα του Μπαλμπουενά κι έτσι άλλαξαν οι ισορροπίες. Ακόμα και τότε όμως άργησε να βγάλει το ένα από τα δύο του αμυντικά χαφ. Κι όταν το έκανε τελικά κι έβαλε τον Πακετά τότε άρχισε να απελευθερώνεται ο Κουτίνιο καθώς ο Σάντσες πλέον έπρεπε να καλύψει και τις κινήσεις του έτερου επιτελικού χαφ.

Ο Μπερίσο πολύ σωστά άφησε στον πάγκο τα βαριά του φορ και πέρασε στην επίθεση έναν εξτρέμ, τον Γκονζάλες, αφού ήξερε ότι στις λίγες φορές που θα έβρισκε χώρο χρειάζεται ταχύτητα και καλή δημιουργία. Ο Γκονζάλες έκανε φοβερό παιχνίδι, κράτησε και έσπασε τη μπάλα όποτε χρειάστηκε, κέρδιζε φάουλ και ροκάνιζε το χρόνο, έτρεξε με τη μπάλα όταν βρήκε ανοιχτό πεδίο. Από κοντά κι ο Αλμιρόν που κινήθηκε από πίσω του αν και δεν έκανε το ίδιο καλό ματς.

Όταν έμεινε η ομάδα του με 10 παίκτες λόγω αποβολής του στόπερ του ο Μπερίσο συνέχισε να παραδίδει μαθήματα κοουτσαρίσματος. Ενώ θα μπορούσε να προχωρήσει σε εσωτερική αλλαγή τοποθετώντας το αριστερό μπακ στη φυσική του θέση στο κέντρο της άμυνας και το αριστερό εξτρέμ στη φυσική του θέση ως αριστερό μπακ αυτός έκανε κάτι άλλο. Είδε ότι σε όλο το παιχνίδι του βγαίνανε τα μαρκαρίσματα και δεν ήθελε να φέρει νέα πρόσωπα στο μαρκάρισμα των Ζεσούς, Ντάνι Άλβες και Φιρμίνο. Έβαλε φρέσκα πόδια εκεί που υπήρχε έλλειψη ή όπου έβλεπε ότι υπάρχουν σημάδια εξάντλησης από τους παίκτες του. Πέρασε στον αγώνα τον στόπερ Βαλντές και αντικατέστησε το αμυντικό χαφ Σάντσες που είχε κουραστεί να ακολουθεί τον Κουτίνιο σε όλο το γήπεδο. Διέκρινε επίσης ότι ο ΄Εβερτον από τα αριστερά άρχισε να απειλεί ακόμα περισσότερο όποτε άλλαξε ρόλο στον προσωπικό του αντίπαλο που ήταν το δεξί μπακ Πίρις. Τον πέρασε δεξί χαφ και στη θέση του έβαλε νέο δεξί μπακ με δυνάμεις, ο οποίος δεν τα πήγε καλύτερα, όμως η κίνηση του Μπερίσο ήταν η ενδεδειγμένη.

Η διαδικασία των πέναλτι

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να κάνουμε μια αναφορά στο τελευταίο άρθρο του Κώστα από τα Ιλίσια που πολύ σωστά τόνισε την τακτική που θα υιοθετούσαν οι αδύναμες ομάδες στη φάση των νοκ-άουτ. Στο Κόπα Αμέρικα δεν υπάρχει παράταση και τα παιχνίδια πάνε αμέσως στη διαδικασία των πέναλτι. Αυτό ακριβώς ήταν και το σχέδιο του Μπερίσο και το ίδιο θα ακολουθήσει λογικά το Περού και η Βενεζουέλα. Να παίξουν σφιχτά στην άμυνα και να κρατήσουν το μηδέν .

Στη διαδικασία των πέναλτι ο Άλισον έδειξε γιατί θεωρείται ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες αυτή την περίοδο. Δεν είναι εύκολο για ένα γκολκίπερ να μην έχει συμμετοχή σχεδόν καθόλου σε όλο το παιχνίδι και να μπαίνει ουσιαστικά κρύος στη διαδικασία αυτή. Ακόμα και η θερμοκρασία χθες το απόγευμα στο Πόρτο Αλέγκρε δεν βοηθούσε για να μπορεί να διατηρηθεί ο Άλισον ζεστός με τους μόλις 15 βαθμούς κελσίου. Η απόκρουσή του στο πρώτο πέναλτι του Γκόμες ήταν καθοριστική. Από την άλλη ο Φερνάντες της Παραγουάης όχι μόνο ήταν ζεστός σε όλο το ματς, αλλά πραγματοποίησε και δύο-τρεις εντυπωσιακές επεμβάσεις κρατώντας το μηδέν στην εστία και είχε την ψυχολογία με το μέρος του. Οι παίκτες της Παραγουάης ήταν μεν ψυχωμένοι σε όλο το ματς όμως η κούραση δεν ήταν σύμμαχος στην προσπάθειά τους να αποκλείσουν για τρίτη φορά τη Βραζιλία. Και για μια ακόμα φορά ο καλύτερος παίκτης γίνεται κι ο μοιραίος στα πέναλτι με τον Γκονζάλες να κάνει το ίδιο κακό χτύπημα με αυτό του Φιρμίνο στέλνοντας τη μπάλα άουτ στο ίδιο σημείο με τον βραζιλιάνο.