Σε ένα κρύο ποδοσφαιρικά γήπεδο και σε μια απομακρυσμένη πόλη κάπου μεταξύ Ευρώπης και Ασίας η Τσέλσι ήταν η νικήτρια του φετινού Europa League με το εμφατικό 4-1 εναντίον της Άρσεναλ. Σε ένα παιχνίδι που η απουσία ποδοσφαιρικού κοινού ήταν παραπάνω από εμφανής και το όλο κλίμα θύμιζε περισσότερο φιλικό παιχνίδι παρά παιχνίδι που κρίνει έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Σε αυτό συνετέλεσε η άρνηση των οπαδών και των δύο ομάδων να δεχτούν την κοροϊδία της UEFA για τη διανομή 6.000 εισιτηρίων σε κάθε ομάδα και της απόφασής τους να μποϊκοτάρουν τον τελικό με την επιστροφή των μισών εισιτηρίων που δικαιούνταν. Αποτέλεσμα ήταν οι πολλές άδειες θέσεις και η έλλειψη παλμού και φωνής στις κερκίδες.

Καλύτερο ξεκίνημα η Άρσεναλ

Η ομάδα του Έμερι έπαιξε και χθες, όπως σε όλη σχεδόν τη χρονιά, με τριάδα στην άμυνα, με τους Κοσιελνί και Παπασταθόπουλο που είναι καθαρόαιμα στόπερ και με τον αριστερό μπακ Μονρεάλ . Αυτή είναι και η σύγχρονη προσέγγιση του 3-5-2 όπου το ένα από τα τρία στόπερ πρέπει να διακρίνεται για την ταχύτητα και να συμπληρώνει τη δύναμη που προσφέρουν οι άλλοι δύο. Η Άρσεναλ έπαιξε αρκετά από τα άκρα , και ιδιαίτερα από την αριστερή πλευρά με τις επελάσεις του Κολάσινατς που εκμεταλλεύτηκε τα μέτρα που του έδωσαν ο Πέδρο και ο Αθπλικουέτα και φαινόταν να απλώνει καλύτερα το παιχνίδι της. Παράλληλα η Τσέλσι περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο τόσο στο αμυντικό όσο και στον επιθετικό τομέα. Ο Κέπα παρουσίασε αστάθεια στις αποκρούσεις του και αυτό δημιουργούσε ανησυχία στην άμυνα και ταυτόχρονα δεύτερες ευκαιρίες για την Άρσεναλ να κάνει τελικές στην ίδια φάση. Οι Ομπαμεγιάνγκ και Λακαζέτ όμως φάνηκαν αναποτελεσματικοί παρόλο που πατούσαν περιοχή και η υπεροχή της Άρσεναλ μέχρι και το 30^ο λεπτό δεν της έδωσε κάτι παραπάνω.

Τα ηνία η Τσέλσι μετά το 30

Η Τσέλσι μέχρι το πρώτο ημίωρο δυσκολευόταν να κρατήσει μπάλα και να δημιουργήσει στο χώρο του κέντρου. Άλλωστε η τριάδα των χαφ που αποτελούταν από τους Καντέ, Ζορζίνιο και Κόβασιτς έχουν περισσότερο αμυντικογενή χαρακτηριστικά και δεν διακρίνονται στις κάθετες μεταβιβάσεις προς τους επιθετικούς. Ο Σάρι διέκρινε νωρίς την αδυναμία, ο Έμερσον από τη θέση του αριστερού μπακ ήταν σε καλή κατάσταση, είχε καλά ανεβάσματα και ένα πολύ καλό σουτ, οπότε ο ιταλός μπορούσε να τραβήξει πλέον τον Αζάρ στο κέντρο και να δώσει αυτό που έλειπε από την ομάδα. Αυτή η μικρή αλλαγή ήταν που άλλαξε τις ισορροπίες και άνοιξε την άμυνα του Έμερι, αφού ο Αζάρ έπαιρνε τη μπαλα από χαμηλά και άρχισε να την κουβαλάει δημιουργώντας ανισορροπίες στην άμυνα της Άρσεναλ.

15 λεπτά ήταν αρκετά

Η Τσέλσι στο δεύτερο ημίχρονο συνέχισε από εκεί που τελείωσε το πρώτο. Η επικράτηση στο χώρο του κέντρου ήταν εμφανής, τα αμυντικά χαφ της Άρσεναλ με τον αργό Τσάκα και των μικρών δυνατοτήτων Τορέιρα αδυνατούσε στην ανάσχεση, ενώ και η παρουσία του Οζίλ ήταν σχεδόν τυπική με πολλές λάθος μεταβιβάσεις και καμία συμμετοχή στην άμυνα. Από εδώ και πέρα κάθε λάθος της Άρσεναλ μεταφραζόταν σε γκολ. Με καταπληκτική κεφαλιά ο Ζιρού άνοιξε το σκορ, αλλά δεν πανηγύρισε σεβόμενος τη θητεία του στην Άρσεναλ. Η Άρσεναλ φάνηκε να τα έχει χαμένα, τα λάθη διαδέχονταν το ένα το άλλο και μετά από κλέψιμο στο χώρο του κέντρου και ωραία κίνηση του Κόβασιτς και κατόπιν ασίστ του Αζάρ ο Πέδρο έκανε το 2-0. Επόμενο λάθος της Άρσεναλ στο 65^ο λεπτό με ένα αχρείαστο πέναλτι που εκτέλεσε εύστοχα ο Αζάρ. Το γκολ του Ιβόμπι για το 3-1 δεν άλλαξε τη δυναμική του παιχνιδιού και τα λάθη από πλευράς Άρσεναλ συνεχίστηκαν. Άλλο ένα κλέψιμο στο χώρο του κέντρου από τον Έμερσον, ο Αζάρ και πάλι έφτασε με τη μπάλα στα πόδια λίγο έξω από την περιοχή στην αποδιοργανωμένη άμυνα της Άρσεναλ και παίζοντας το 1-2 με τον Ζιρού σε ρυθμό προπόνησης σκόραρε το δεύτερο προσωπικό του γκολ τελειώνοντας μια και καλή το παιχνίδι.

MVP ο Αζάρ στο τελευταίο παιχνίδι

Ο Βέλγος χρίστηκε σκόρερ, έβγαλε ασίστ και ουσιαστικά ήταν αυτός που άλλαξε τη ροή του παιχνιδιού στο σημείο εκείνο που η ομάδα του φαινόταν ότι δεν πατάει στο γήπεδο το ίδιο καλά με την αντίπαλο της. Έκλεισε την καριέρα του στην Λονδρέζικη ομάδα με τον τρόπο που ονειρεύεται κάθε παίκτης, δηλαδή με ένα τρόπαιο, και ίσως η απουσία του να σημάνει ότι αλλάζει κι ο ποδοσφαιρικός κύκλος της ίδιας της Τσέλσι. Η διαφορά ανάμεσα σε μια καλή ομάδα και σε μια ομάδα που διεκδικεί τρόπαια καλύπτεται από προσωπικότητες όπως αυτή του Βέλγου.