Κέιν ήθελε Κέιν πήρε η Σίτι στο Έτιχαντ

Δια χειρός, ή μάλλον δια ποδός (και κεφαλής) Χάρι Κέιν η Τότεναμ απέδρασε με το διπλό από το Έτιχαντ, αφού πρώτα τα Σπηρούνια εξέθεσαν κάθε αδυναμία της “σούπερ – Σίτι”, με τον Κόντε να αποδεικνύει για ακόμα μία φορά στα χρονικά ότι δεν είναι άδικα ένας εκ των καλύτερων τεχνικών της τελευταίας δεκαετίας.

Η Μάντσεστερ Σίτι δεν μπήκε ποτέ στο ματς, με την ομάδα του Πεπ να βγάζει κούραση, ντεφορμάρισμα, αστάθεια και κάθε λογοίς αρνητικό στοιχείο που μπορεί να βγάλει μία ομάδα του Γκουαρντιόλα στο χορτάρι. Δυστυχώς, η καθίζηση αυτή ήταν όχι μόνο αναμενόμενη, τόσο ως προς την βαρύτητά της και το χρονικό σημείο στο οποίο ήρθε, αλλά είναι και τόσο εμφανής που οποιοσδήποτε ασχολείται φέτος εις βάθος με την Μάντσεστερ Σίτι μπορούσε να προβλέψει και πως θα εμφανιστεί.

Ο Αντόνιο Κόντε χόρεψε σήμερα στον ρυθμό που πρώτος είχε χαράξει στην Πρέμιερ Λιγκ ο Τόμας Τούχελ με την Τσέλσι, ένα σόλο τακτικής στο οποίο ο Γκουαρντιόλα εκτέθηκε και έμεινε να κοιτάει άπραγος από τον πάγκο. Συγκεκριμένα, η Τότεναμ χτύπησε ακριβώς όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν ότι χτυπιέται η “σούπερ – Σίτι” (ναι, ειρωνικός ο όρος). Έβαλε σταθμούς διοδίων σε κάθε διάδρομο από τον άξονα, βραχυκυκλώνοντας μόνιμα την ανάπτυξη και το παιχνίδι των Πολιτών, ενώ χτύπησε στις γρήγορες αντεπιθέσεις και στην ποιότητα του Χάρι Κέιν.

Έχουμε ξαναγράψει ότι η Μάντσεστερ Σίτι είναι ομάδα που εάν βρεθεί απέναντι σε αντίπαλο με πολύ συμπαγή άμυνα, κοντά τις γραμμές και μικρές αποστάσεις που στενεύουν το γήπεδο, πολύ απλά κατεβάζει τον γενικό, το παιχνίδι της γίνεται δραματικά αργό, ανούσιο και άκρως μη αποδοτικό. Ο Κόντε κατέβασε μία Τσέλσι, λοιπόν, ντυμένη στα άσπρα, αφού τα ακραία μπακ συνέκλιναν τόσο πολύ στον άξονα που έφταναν να αμύνονται στις παρυφές του κουτιού, και όχι στον ασβέστη, έβαλε πολύ κοντά τις γραμμές και οι παίχτες ήταν σε τόσο κοντινή απόσταση ο ένας από τον άλλον που είχαν στηθεί μπλόκα σε κάθε πιθανό διάδρομο για κάθετες πάσες.

Αποτέλεσμα ήταν ο Πεπ να βλέπει την ομάδα του να προσπαθεί με σέντρες, γεμίσματα (ναι, η ομάδα του Καταλανού προσπαθούσε με γεμίσματα!) και σουτ εκτός περιοχής, ενώ και τα γκολ προήλθαν από πέναλτι και μία λάθος αντίδραση του Ούγκο Λιορίς. Το παιχνίδι αυτό ήταν καταδικασμένο να αποτύχει παταγωδώς για την Σίτι και ο λόγος είναι ότι η τακτική και οι παίχτες της δεν μπορούν να το στηρίξουν, ενώ αν συνυπολογιστεί η ευχέρεια του Λορίς κάτω από την εστία του, τα σουτ έξω από το κουτί ήταν ίσως ευκαιρία για τον Γάλλο κίπερ να φλεξάρει τις δυνατότητές του.

Το μείζον πρόβλημα της Σίτι όμως δεν ήταν ότι απλά δεν της ταίριαζε το παιχνίδι, αλλά ο ίδιος της ο εαυτός. Οι Πολίτες έκαναν ίσως ρεκόρ στις λανθασμένες μεταβιβάσεις, κάτι το οποίο οφείλεται τόσο στο γενικό ντεφορμάρισμα (κυρίως), όσο και στις άριστες τοποθετήσεις των Βορειολονδρέζων. Μεγάλο πρόβλημα παρατηρήθηκε στο αριστερό άκρο της άμυνας, το οποίο ήταν υπό την ευθύνη του Ζοάο Κανσέλο, του φετινού ίσως MVP της Σίτι.

Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν στην ανάγκη του Πορτογάλου για ξεκούραση. Ο Κανσέλο είναι από τον Αύγουστο μέχρι και σήμερα διαρκώς στα κόκκινα και η αλήθεια είναι πως είναι θαύμα ότι είχε αντέξει μέχρι τώρα να αποδίδει σε κορυφαίο επίπεδο. Από το Καλοκαίρι είχαμε αναφερθεί στην ανάγκη απόκτησης αριστερού μπακ, μία θέση που μέχρι σήμερα καλύπτεται από 1.5 παίχτη. Οι τοποθετήσεις, οι πάσες και η αμυντική συμπεριφορά του Κανσέλο σήμερα δεν ήταν σωστές, με τον πορτογάλο να πηγαίνει αργά στις μονομαχίες, να χάνει μαρκαρίσματα και να φέρει ευθύνη για την ανάπτυξη σε 2 εκ των 3 γκολ της Τότεναμ, καθώς και σε πληθώρα άλλων φάσεων.

Ευθύνη, όμως, για την εικόνα αυτή φέρει ο Πεπ Γκουαρντιόλα, και αυτό διότι ήταν δική του επιλογή να αναθέσει στον Ζοάο Κανσέλο την ευθύνη της αριστερής πτέρυγας για 40 αγώνες μέσα στην σεζόν, δίχως να έχει στην διάθεσή του αντικαταστάτη ανάλογων ικανοτήτων. Επιπλέον, ευθύνη φέρνει ο Καταλανός κόουτς για την αντίδραση που (δεν) έβγαλε στον αγώνα. Έχουμε αναφερθεί στο μειονέκτημα του Πεπ ως τεχνικός να μην μπορεί να κάνει κομβικές αλλαγές στα πλάνα του εν ώρα αγώνα. Αλλαγές σε πρόσωπα ή σχηματισμό κάνει μεν, αλλά επί της ουσίας το ποδόσφαιρο που προσπαθεί να παίξει παραμένει ίδιο, κάτι που λειτουργεί προς όφελος του αντίπαλου κόουτς, όταν αυτός έχει βρει τα κλειδιά που ανοίγους τις πόρτες προς την εστία του Έντερσον.

Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο κύριε Γκουαρντιόλα να επιτρέπεις επί μία ώρα να βλέπουμε γεμίσματα από τη μία άκρη στην άλλη, λανθασμένες μεταβιβάσεις και πάσες απευθείας από την άμυνα στην επίθεση χωρίς οργάνωση και σχέδιο, ένα παιχνίδι δηλαδή που ήταν βούτυρο στο ψωμί του Κόντε, στις παγίδες του οποίου έπεσες σε όλες. Το έχουμε ξαναπεί και θα το λέμε, αυτό το παιχνίδι δεν μπορεί να στηριχτεί από την Μάντσεστερ Σίτι, όχι μόνο επειδή είναι άκρως προβλέψιμο, άναρχο και αργό, αλλά επειδή η Σίτι δεν έχει Κέιν στο κουτί, αλλά Στέρλινγκ, Φόντεν ή Ζεσούς (όχι σήμερα ο τελευταίος), δηλαδή δεν έχει παίχτη δολοφόνο που θα πάρει την μπάλα μέσα στο κουτί και δίχως πολλές κουβέντες και κούραση θα στείλει την μπάλα στο μπακλαβωτό, απλά λυτά ωμά και άτεχνα! Μοναδικοί διασωθέντες οι Ντιας και Γουόκερ που κρατούσαν όρθια την άμυνα των Πολιτών με τα σπριντ και τις μονομαχίες που έδιναν, ενώ σίγουρα δεν μπορούμε να χρεώσουμε στον Γουόκερ το γεγονός ότι έχασε την κεφαλιά από τον Χάρι Κέιν στο 95′

Κύριε Πεπ χάσαμε! Και χάσαμε πάλι με τον ίδιο τρόπο, με τις ίδιες τακτικές, με τα ίδια παράπονα, με τα ίδια προβλήματα. Κάθε ήττα είναι ένα ριπλέι της προηγούμενης, αλλά μπορεί σήμερα να μην είχε καμία πρακτική σημασία, μια και το πρωτάθλημα είναι (ίσως) κλειδωμένο, αλλά θα έρθει η ώρα και η στιγμή που το “ριπλέι” αυτό θα κοστίσει ένα Τσάμπιονς Λιγκ, μία πρόκριση, ένα Κύπελλο, κάτι που οι ανά τον κόσμο Πολίτες απευχόμαστε, αλλά φαίνεται ότι απαιτείται ώστε να υπάρξει αφύπνιση. Μέχρι τότε, 100 μύρια Κέιν θέλατε, 100 μύρια Κέιν πήρατε σήμερα!

ΠΟΛΙΤΗΣ

ΥΓ: Το διάβασμα που έκανε ο Κόντε στον σημερινό αγώνα είναι ίσως από τα μεγαλύτερα masterclass που έχει κάνει προπονητής στον Γκουαρντιόλα