Θα είδατε όλοι την υπόθεση με το τυφλό γατάκι που βρέθηκε σε μία άδεια πισίνα σε ξενοδοχείο στη Φολέγανδρο κακοποιημένο και δεχόμενο κλωτσιές με αρχική εκτίμηση ότι είχε θανατωθεί από τη βιαιότητα των θυτών του. Επίσης σίγουρα θα είδατε ότι ο πατέρας του ενός από τα δύο από τα ανήλικα παιδιά δήλωσε χωρίς τύψεις «εντάξει, παιδιά είναι…» και σίγουρα θα λησμονήσατε κάποιοι άλλες εποχές.

Τότε που αν τολμούσες να πειράξεις ένα ζώο, ο πατέρας σου θα ήταν ο πρώτος που θα σε χτυπούσε πέναλτι από την αλάνα που έπαιζες μέχρι το σπίτι σου, τότε που αυτό που κλωτσούσες ήταν το τόπι για να γίνεις σαν τους παιχταράδες που θαύμαζες και που ο αθλητισμός έβλεπες να σε κρατάει μακριά από τα ναρκωτικά.

Τότε που ίνδαλμα δεν είχες αυτόν που δένει σκυλιά και τα χτυπάει ή βγάζει το κόμπλεξ της μικροψωλίασης του σε ανυπεράσπιστα όντα, αλλά που ο Γκάλης ή ο Γιαννάκης ή ο Αναστόπουλος ή ο Σαραβάκος δέσποζαν πάνω από το κεφάλι σου σε αφίσες και ήταν παραδείγματα προς μίμηση. Η Ελλάδα έχει γίνει ένα μπουρδέλο συνολικά σαν νοοτροπία και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει μέσα στα χρόνια που περνούν, αλλά προκαλεί τρόμο στο πόσα παρόμοια δεν ανακαλύπτουμε.

Πολλές φορές λένε ότι το ποδόσφαιρο μας είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας. Συγνώμη αλλά όσο σκατά κι αν έγινε το ποδόσφαιρο μας, όσο κατσαπλιάδες κι αν έχουν γίνει όλοι κι όσο κι αν έχει μειωθεί το θέαμα, δε μπορούμε να το εξισώνουμε με τέτοιες συμπεριφορές. Γιατί η παιδεία είναι υπεράνω ποδοσφαίρου και γιατί αν ο συγκεκριμένος πα-τέρας έδινε στο παιδί του μία μπάλα να κλωτσήσει ή μαθαίνοντας του τα βασικά των αξιών της ζωής, δε θα είχαμε τέτοια φαινόμενα και μάλιστα σε σημείο να μας φαίνονται και λογικά.

Μας φταίνε τα μνημόνια, η κακή μας η τύχη, οι ξένοι και όλοι όσοι θέλουν το κακό μας, αλλά όχι όσοι δίπλα μας τα κάνουν σκατά και μας παίρνει όλους η μπάλα, όχι όταν μπορείς να κάνεις κάτι διαφορετικό και διαλέγεις τον εύκολο δρόμο του να είσαι μαλάκας και αδερφή στη συμπεριφορά και όχι όσο θα γίνεσαι συνένοχος σε ότι συμβαίνει δίπλα σου καταπίνοντας το.

Αντί να ασχολούμαστε με πράγματα της καθημερινότητας που μας δίνουν χαρά, φοβόμαστε να ανοίξουμε την τηλεόραση ή το ίντερνετ γιατί δεν ξέρουμε τι θα δούμε. Βγείτε και κλωτσήστε ή σουτάρετε με τα χέρια μία μπάλα, τα ζώα δε σας φταίνε σε τίποτα όρθια ζώα!