Κυνικά,ιταλικά και Κιέζα.. | ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΖΕΛΟΣ
Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας πέρασε ο πρώτος ημιτελικός για το Euro2020 με τους Ιταλούς να μας θυμίζουν ότι το ιδιαίτερο ποδοσφαιρικό DNA που κουβαλούν μέσα στο πέρας των ετών και σε συνδυασμό με την ρέντα που χρειάζεται σε αυτές τις διοργανώσεις τους έφτασαν μέχρι τον τελικό…
Ένας Κιέζα και από εκεί και πέρα το χάος…
Ποιος Ιμόμπιλε και ποιός Μπελότι;Οι Ιταλοί και στον τελικό με οποιοδήποτε αντίπαλο και να παίξουν από το ζευγάρι Δανία-Αγγλία πάλι παθητικά θα αγωνιστούν για να πάρουν το κατσαρόλι…
Οι Ισπανοί δεν είχαν φορ,σέντερ φορ για να τα παστελώσει και ας είχαν τις διπλάσιες πάσες,70% κατοχή υπέρ τους,σπουδαίες ευκαιρίες και καλύτερη φυσική κατάσταση όσο περνούσε η ώρα…
Ο Μοράτα λιγουλάκος και ας σκόραρε καθώς βρέθηκε τόσες φορές μέσα στο κουτί και έτρεμε.Μια του έφευγε το κοντρόλ,μια εβγάζε λάθος πάσα και από σέντρα όλο κέντραρε μπλε φανέλες.Μοιραίος και στα πέναλντι..
Άλλωστε άμα ήταν τόσο καλός σε αυτό το κομβικό ματς γιατί ο coach του δεν του έδωσε φανέλα βασικού;Έλλειψη εμπιστοσύνης;Δεν μπορεί κάτι έβλεπε στις προπονήσεις…
Οι Ιταλοί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είναι στον τελικό μια μεγάλης διοργάνωσης ενώ τρία χρόνια πριν έπαθαν το κάζο του αιώνα από τους Σουηδούς…Έπαθαν και έμαθαν…
Ο Μανσίνι ήδη πετάει κέρματα στην Φοντάνα και εύχεται να περάσουν οι Άγγλοι μπας και λυγίσουν από άγχος και πίεση.Το παράδειγμα των Γάλλων έναντι των Πορτογάλων στο Euro2016 οδηγός και τώρα..
Το ματς της Κυριακής θέλει ρέντα και προπονητικά τρίκ,αλλιώς αντί για νερό πίνεις το λαστιχάκι…
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΖΕΛΟΣ
