Μαρτύριο δίχως τέλος! | Ο Τζες
Ντράπηκε και η ντροπή με τον σημερινό διασυρμό στους Ζωσιμάδες. Με 28 γκολ παθητικό ολοκληρώνεται ο πρώτος γύρος για τον ΠΑΣ Γιάννινα, και ακόμα και τώρα δεν υπάρχει η στοιχειώδης αξιοπρέπεια για ανάληψη ευθυνών ώστε να σωθεί οτιδήποτε αν σώζεται. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πως με το “τζάμπα” κανείς δε πρόκοψε και πως οι επιλογές ερασιτεχνικού επιπέδου, φέρουν ανάλογη πορεία και για την ομάδα.
Άλλη μια Κυριακή που παρακολουθήσαμε μια ομάδα αδούλευτη, να παίζει με σκοπό να κρατήσει το μηδέν ( εδώ γελάμε ) για όσο περισσότερο γίνεται. Στο πρώτο μέρος είχαμε ένα ισορροπημένο παιχνίδι με τις δύο ομάδες να προσπαθούν, χωρίς αποτέλεσμα, να δημιουργήσουν συνθήκες ευκαιρίας στα αντίπαλα καρέ. Αν υπήρχε μια ελπίδα για τους ηπειρώτες να χτυπήσουν τον Άρη θα ήταν στις κόντρα επιθέσεις. Για κάποιον άγνωστο λόγο όμως είδαμε τους Φοφανά και Ροσέρο να μη ξεκινούν στη βασική ενδεκάδα, στερώντας έτσι ταχύτητα από την ομάδα. Για άλλη μια φορά τα χαφ ήταν ανύπαρκτα τόσο στο ανασταλτικό κομμάτι όσο και στο δημιουργικό. Μπιλμπάο και Τζίμας έμοιαζαν πραγματικά χαμένοι στο γήπεδο και πιο soft από μαργαρίνη. Η πλειοψηφία των επιθέσεων για τους γηπεδούχους ξεκινούσε από την αριστερή πτέρυγα, με τους Πήλιο και Μορέιρα να μοιάζουν σαν τους τελευταίους των Μοϊκανών.
Στο δεύτερο ημίχρονο και συγκεκριμένα στο 60ο λεπτό ο Άρης κέρδισε πέναλτι παίρνοντας έτσι κεφάλι στο σκορ. Εκεί ο ΠΑΣ έδειξε να βγάζει αντίδραση και στο επόμενο εικοσάλεπτο έχασε αλλεπάλληλες ευκαιρίες να φέρει το παιχνίδι στα ίσα. Κόντρα όμως στην ροή του αγώνα, η τραγική αμυντική λειτουργία της ομάδας έδωσε στον Άρη την ευκαιρία να σκοράρει και πάλι καθαρίζοντας έτσι το παιχνίδι. Και εκεί ξεκίνησε η κατάρρευση… Έχουμε πει πολλές φορές πως στον φετινό ΠΑΣ, πέραν της έλλειψης ποιότητας, υπάρχει και σοβαρό έλλειμα προσωπικότητας. Όχι μόνο δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει η ομάδα αξιοπρεπώς το παιχνίδι, αλλά κατάφερε να γνωρίσει και τον διασυρμό με 0-4, από έναν Άρη που δεν εντυπωσίασε ή αν θέλετε δεν ανέβασε γκάζια και δεν επεδίωξε το κάτι παραπάνω.
Ο ΠΑΣ Γιάννινα βρίσκεται στο έλεος του Θεού πλέον και όπως είπε ο Θανάσης Στάικος κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης στον Βόλο… “Πάμε όπως είμαστε και ότι γίνει”! Αυτό είναι και το φετινό πλάνο της ομάδας. Η διοικητική αβεβαιότητα και η προπονητική ανυπαρξία σπρώχνουν όλο και περισσότερο την ομάδα στην αγκαλιά της Β κατηγορίας. Ο προπονητής της ομάδας στην συνέντευξη τύπου δεν έδειξε να καταλαβαίνει την σοβαρότητα της κατάστασης και πλέον το μπαλάκι βρίσκεται στα χέρια του κυρίου Χριστοβασίλη. Ή επιτέλους βοηθά την ομάδα ή αποχαιρετάμε επ’ αόριστον την Super League ( ο Θεός να την κάνει super…).
Καλείται πλέον η ομάδα να ενισχυθεί σοβαρά ώστε να διεκδικήσει τις πιθανότητές της για παραμονή στην κατηγορία, και όχι με μεταγραφές – πυροτεχνήματα, συνταξιούχων και “εξελίξιμων” παικτών. Και αφού επιτέλους φτάσαμε στην διακοπή ας πούμε κάποια πράγματα με το όνομα τους. Πέραν των Καραχάλιου, Πήλιου, Εραμούσμπε, Μορέιρα και Ροσέρο καλό θα ήταν το υπόλοιπο ρόστερ να αποδεσμευτεί και να μπούνε στην ομάδα παίκτες και προπονητής που θα μπορούν να σταθούν στη μεγάλη κατηγορία.
Λίγη ντροπή, και σεβασμός στους φίλους της ομάδας δεν βλάπτει…
