Ένας άοσμος τελικός, ένα γκολ στο πρώτο λεπτό καί ένα στο τέλος, ένα αυστηρό έως υπερβολικό σφύριγμα τού Ρέφερι Σκόμινα καί ότι ονειρευόμασταν να δούμε πήγε περίπατο. Δεν γίνεται κύριε Σκό μινα στα πρώτα δευτερόλεπτα να δίνεις ένα τέτοιο πέναλτι. Εάν ήταν πέναλτι καραμπινατο καί βέβαια , αλλά όχι τέτοιο πέναλτι!! Ούτε το Βάρ δεν συμβουλεύτικες. Έκοψε τά πόδια τής Τότεναμ καί ακύρωσε μέσα σε είκοσι δευτερόλεπτα πλάνα , σχέδια καί τακτικές. Έκανες έναν τελικό κλασικό ματς Πρέμιερ λιγκ. Απάλλαξες την Λίβερπουλ από το άγχος καί έδωσες ψυχολογικό φορτίο στην Τότεναμ.

Έτσι είναι κύριε Σκόμινα, έφερες το ματσάκι στα μέτρα τής Λίβερπουλ . Όχι ότι απόψε η Τότεναμ ήταν η γνωστή ομάδα πού βλέπαμε σε όλα τά ματς αλλά τίς έβαλες την θηλιά στο λαιμό. Να βγει μπροστά καί να ψάξει την ισοφάριση ή να προσέχει τά νότα τής μήπως από νωρίς πει αντίο με ένα δεύτερο γκολ; Από την άλλη η Λίβερπουλ να αμύνεται σωστά καί με μεγάλες μπαλιές να ψάχνει την κόντρα για ένα γκολ πού πολύ νωρίς θά τελειώσει τόν τελικό. Ο Ποκετίνο στον χθεσινό τελικό πήρε μηδέν σε τακτική καί στην σύνθεση πού κατέβασε. Άφησε την Τότεναμ να βολοδέρνει μέσα στο χορτάρι, χωρίς εμπνεύσεις ή κάποιες ουσιώδεις αλλαγές, απλά περίμενε ένα θαύμα. Αυτά όμως δεν γίνονται σε κάθε ματς, αφήνοντας εκτός τελικού παίκτες πού μέχρι τώρα πήγαν την Τότεναμ σφαίρα στον τελικό.

Σε κακή μέρα ο προπονητής αλλά καί όλα τά ατού τής ομάδας. Η Λίβερπουλ απαλλαγμένη καί δίχως σοβαρή απειλή ήταν κυρίαρχη στο γήπεδο. Δεν θα σας κάνω την περιγραφή φάσεων καί ευκαιριών αυτήν την έκανε ο Σωτηρακόπουλος μαζί με θέματα Γεωπονικής φύσεως πού είχε να κάνει με τό χορτάρι τού γηπέδου. Πάμε λοιπόν να πούμε ότι η Τότεναμ μπήκε για λίγο έστω στο παιχνίδι μετά το 75″ λεπτό αλλά σήμερα ο Άλισον ήταν σε μεγάλη μέρα και άφησε την Τότεναμ με την όρεξη. Καί για να μήν ξεχνιόμαστε τά γκολ: Σαλάχ με πέναλτι στο 2″ λεπτό καί Οριγκι στο 87″ με διαγώνιο σουτ τό 2-0.