ΜΕΝΕΙ, ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ…DRAZEN
Οι δυο διαδοχικές ήττες στην Ισπανία από Βαλένθια και Μπασκόνια άνοιξαν απότομα τον ασκό του Αιόλου για τους πράσινους και στο στόχαστρο για ακόμη μια φορά μπήκε ο προπονητής του τριφυλλιού , που τούτη την φορά είναι ο Βόβορας.
Σκοπός μου δεν είναι να βάλω πλάτη στον coach αλλά δεν μπορεί κάθε φορά μετά από ένα σερί ηττών και σερί άσχημων ομολογουμένως εμφανίσεων όπως αυτών της διαβαλοεβδομάδας να τίθεται θέμα προπονητή.
Ο Βόβορας ξέρει τον οργανισμό καλύτερα από τον κάθε ένα που θα κληθεί στα τέλη Νοεμβρίου να αναλάβει τον Παναθηναϊκό. Έχει ζήσει παρόμοιες καταστάσεις ως βοηθός. Ήταν εκεί και ξέρει την αναταραχή που προκαλούν οι ήττες σε μια μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός.
Αλλά πρέπει να κλείσει τα αυτιά γιατί τώρα είναι ο μαέστρος γιατί τώρα έχτισε την ομάδα , έξυπνα κατά την γνώμη μου , να δουλέψει και να κριθεί στο τέλος της σεζόν.
Να ακούσεις τις κριτικές που έχουν να κάνουν με θέματα εντός του παρκέ για έμενα είναι η ταμπακιέρα. Δεν μου αρέσει να ασχολούμαι με φαντασιώσεις και μύθους εκτός των παρκέ. Εδώ ολόκληρος James ήταν να επιστρέψει στην ομάδα πριν δυο χρόνια και δήθεν για μερικούς φωστήρες του αθλήματος θα χαλούσε την χημεία της ομάδας.
Τέλος λοιπόν με τα έξω-αγωνιστικά. Μπασκετάκι θέλουμε να δούμε και όχι την κεφαλή επί πίνακι του κάθε προπονήτη. Έδω ο Σφαιρόπουλος δεν έχει πετύχει από πλευράς αποτελεσμάτων τίποτα στην Μακάμπι δυο χρόνια , χάνει αρκετά ματς κάπως άτσαλα και με ποιοτικό ρόστερ και φέτος όμως παραμένει εκεί . Παρόμοιο παράδειγμα η Ζαλγκίρις που ξεκίνησε με ρεκόρ 5-13 πέρυσι και έφτασε να παλεύει την είσοδο στα playoffs πριν την διακοπή της σεζόν λόγω covid.
Χρόνος υπάρχει να γιατρευτούν οι πληγές αλλά κάποιες φορές είναι και ο χειρότερος εχθρός εάν στο παρκέ εμφανίζονται συνέχεια οι ίδιες αδυναμίες. Υπάρχει μια αισιοδοξία ότι οι πράσινοι έχουν το προφίλ της ομάδας που δεν κερδίζεις εύκολα , που απότομα έχει αρκετούς πρωταγωνιστές που πολλοί από από αυτούς παρουσιάζουν τρομερή ατομική βελτίωση όπως ο Παπαγιάννης και ο Μήτογλου.
Το παν είναι να βρεθούν οι ρόλοι που πρέπει να έχει ο κάθε ένας μέσα στην ομάδα και πλέον όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές ότι λένε στις προπονήσεις να γίνονται και στο παρκέ. Μένει ο coach , πίστη στο πλάνο και εδώ είμαστε να κάνουμε το ταμείο στο τέλος. Αρκεί όπως έχουμε πει αρκετές φορές να μην βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια λάθη γιατί κουράζει.
Μην ξεχνάμε με παρόμοιο τρόπο ο ικανότατος -προσωπική προπονητική αδυναμία με τα λαβράκια που βγάζει-Μπαρτζώκας δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο του στην πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό.
