Μη μου μιλάς στον πληθυντικό. Δε μου αρέσει, ούτε θεωρώ πως μου αποδίδεις τιμή με το να απευθύνεσαι στο πρόσωπό μου στο <<εμείς>>. Δε σου επιβάλλω να μου μιλάς στον ενικό αν αυτό δε σου αρέσει; απλώς θα ήθελα να εκφράσω μία γνώμη και την τυπική ευγένεια που μαστίζει την κοινωνία μας.

Της ευγένειας του ‘’γεια σας! τι κάνετε;’’ στην οποία μόλις το άτομο απομακρυνθεί, λες με ανακούφιση <<επιτέλους, έφυγε!>>.

Εκτός του γεγονότος πως αισθάνομαι μεγάλη, δε θεωρώ πως ο πληθυντικός υποχρεωτικά σημαίνει και συμβαδίζει με το σεβασμό.

Μπορείς να μου αποδώσεις σεβασμό ακόμα και στον ενικό. Ο πληθυντικός γεννήθηκε σε ορισμένες χώρες του Δυτικού πολιτισμού και μας επιβλήθηκε με το ζόρι, σε μία προσπάθεια να μας διδάξει <<σωστούς τρόπους>>.

Μη μου μιλάς στον πληθυντικό, νομίζοντας πως υποχρεωτικά αυτό σημαίνει σεβασμό στο πρόσωπό μου.

Οι πιο σκληρές και προσβλητικές αλήθειες προς ανθρώπους ειπώθηκαν με τον πληθυντικό. Μπορείς να μιλήσεις σκληρά και να ισοπεδώσεις τον άλλο, χρησιμοποιώντας την επιφανειακή σύμβαση της κοινωνικής ευγένειας που μας επιβλήθηκε, χωρίς όμως να έχεις εμβαθύνει στο σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο.

Μπορείς να μου μιλάς στον πληθυντικό και να με διαλύσεις ως ύπαρξη και οντότητα, μπορείς να μου απευθυνθείς στον ενικό και να αναγεννήσεις ψυχικά.

Και εγώ, ασυναίσθητα, χρησιμοποιώ τον πληθυντικό –είναι μία συνήθεια που έχει εμφυτευθεί μέσα μας, ειδικά σε άγνωστους και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Όμως, δε θεωρώ πως συμβαδίζει υποχρεωτικά με την ευγένεια και τη σωστή συμπεριφορά.