Εν αναμονή του Παγκοσμίου πρωταθλήματος στην Κίνα θα κάνουμε μια σύντομη αναδρομή σε παιχνίδια που έμειναν χαραγμένα στους φίλους του αθλήματος και μας χάρισαν συγκινήσεις. Αρχίζουμε από τον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ το 1986 ανάμεσα σε δυο μεγαθήρια του παγκόσμιου μπάσκετ. Σοβιετική Ένωση εναντίον Γιουγκοσλαβίας στην μεγαλύτερη ανατροπή του 20^ου αιώνα όπως έχει χαρακτηριστεί.

Αρχικά πρέπει να δούμε το πλαίσιο στο οποίο διεξήχθη ο ημιτελικός. Πριν την διάλυση των δυο χωρών το 1991 αποτελούσαν μαζί με τις Η.Π.Α. τις κορυφαίες δυνάμεις στο άθλημα .Το roster και των δυο τρόμαζε κάθε αντίπαλο και ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα έρχονταν η στιγμή που θα ήταν αντιμέτωπες είτε στον ημιτελικό είτε στον τελικό της διοργάνωσης. Το πολίτικο υπόβαθρο έδινε και αυτό με την σειρά του περισσότερη ίντριγκα στην μπασκετική κόντρα των δυο ομάδων. Η Σοβιετικοί δεν έβλεπαν και με τόσο καλό μάτι την αυτόνομη πορεία που είχαν χαράξει οι Γιουγκοσλάβοι και κινούταν εκτός της δικής τους πολιτικής γραμμής.

Στο γήπεδο η Σοβιετική Ένωση είχε ένα γεμάτο roster που αποτελούσαν ο Άρβιντας Σαμπόνις και ο Τσατσένκο στην γραμμή των ψηλών. Ακόμα υπήρχε ο πολυδιάστατος Βολκόφ ,ο Τιχονένκο , ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής Βάλτερς και οι επίσης σπουδαίοι Χομίτσιους,Κουρτινάιτις και Μπελοστένι. Προπονητής ήταν ο Βλάντιμιρ Ομπούκοφ.

Η Γιουγκοσλαβία με προπονητή τον Κρέζιμιρ Τσόσιτς είχε στο roster της τα αδέλφια Πέτροβιτς , Ντράζεν & Αλεξάντερ , τον Ντίβατς , τον Βράνκοβιτς , τον Νταλιπάγκιτς, τον Αράποβιτς καθώς επίσης και τον Τσούτουρα. Μέχρι και τον ημιτελικό η Γιουγκοσλαβία τερμάτισε πρώτη στην α΄φάση και δεύτερη στην β’φάση πίσω μόνο από τις Η.ΠΑ. Οι δε Σοβιετικοί τερμάτισαν πρώτοι και αήττητοι και στις δυο φάσεις της διοργάνωσης.

Ο ημιτελικός κυλούσε πόντο πόντο με το ημίχρονο να κλείνει υπέρ τον Γιουγκοσλάβων με το ισχνό προβάδισμα των τριών πόντων. Τον έλεγχο του αγώνα είχαν οι Γιουγκοσλάβοι αφού διατηρούσαν το προβάδισμα και στο δεύτερο ημίχρονο αυξάνοντας την διαφορά κατά διαστήματα. Φτάνουμε στο τελευταίο λεπτό όπου μπαίνουν με ένα προβάδισμα 9 πόντων (85-76).Για να κατανοήσουμε τις συνθήκες και τη αξία μια τέτοιας διαφοράς αρκεί να σημειώσουμε ότι οι επιθέσεις ήταν 30 δευτερολέπτων και οι ομάδες είχαν δικαίωμα είτε να επαναφέρουν την μπάλα από πλάγια σε ενδεχόμενο φάουλ (εάν δεν ήταν σε προσπάθεια για σουτ) είτε να σουτάρουν τις περιβόητες μια συν μια βολές.

Το να γυρίσει μια τέτοια διαφορά σε εκείνο το χρονικό σημείο είχε τεράστιο βαθμό δυσκολίας σε σύγκριση με τα τωρινά δεδομένα. Οι Σοβιετικοί αρχικά με τον Σαμπόνις με σουτ τριών πόντων μειώνουν στους 6. Ο Τιχονένκο κλέβει την μπάλα στην επαναφορά και εκ νέου με τρίποντο μειώνει στους 3 μένοντας ακόμα 41 δευτερόλεπτα για την λήξη του παιχνιδιού.

Η Γιουγκοσλαβία επιλέγει όχι τις βολές αλλά την εξάντληση του χρόνου μέσω των συνεχόμενων επαναφορών. Στην τρίτη επαναφορά γίνεται το λάθος που στοιχίζει την πρόκριση στο τελικό. Ο Ντίβατς κάνει διπλή ντρίμπλα υπό την πίεση της άμυνας και ο Βάλτερς στα εναπομείναντα 12 δευτερόλεπτα ισοφαρίζει με τρίποντο σε 85-85 στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση.

Μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές έχει ολοκληρωθεί και στην παράταση με δυο βολές και ένα κλέψιμο , ο Σαμπόνις στο τελευταίο δίλεπτο του αγώνα ,στέλνει του Σοβιετικούς στο τελικό(91-90) .Για την ιστορία στον τελικό έχασαν από τις Η.Π.Α. και κατέκτησαν το αργυρό μετάλλιο ενώ η Γιουγκοσλαβία κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο νικώντας στον μικρό τελικό την Βραζιλία σχετικά άνετα.

Οι ήρωες της βραδιάς στο αξέχαστο ματς για τους Σοβιετικούς ήταν ο Σαμπόνις με 25 πόντους , ο Τιχονένκο με 20 και οι Βάλτερς και Κουρτινάϊτις με 10 πόντους. Για τους Γιουγκοσλάβους, ο Ντράζεν Πέτροβιτς σταμάτησε στους 29 πόντους με τον αδερφό του να προσθέτει 14 και τον Τσούτουρα 10 πόντους.

Τα επόμενα χρόνια και μέχρι την διάλυση τους το 1991 θα συναντηθούν δυο φορές σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης. Η Σοβιετική Ένωση θα κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στην Σεούλ στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1988 απέναντι στους Γιουγκοσλάβους. Στον αντίποδα η Γιουγκοσλαβία θα πάρει την ρεβάνς για το 1986 & το 1988 κερδίζοντας τους Σοβιετικούς στον τελικό του Μουντομπάσκετ το 1990.