Θα προσπαθήσουμε να «ακτινογραφήσουμε» τους 3 ιδιοκτήτες των ΠΑΕ.

Βαγγέλης Μαρινάκης:

Μετά τις Ευρωεκλογές (27 Ιουνίου), σταμάτησε τον πόλεμο στον ΣΥΡΙΖΑ, σταμάτησε κάθε πολιτική δήλωση και πλέον βαδίζει σε διαφορετικό δρόμο, το δρόμο της ηρεμίας και της προοπτικής.

Άλλαξε διευθυντή επικοινωνίας, προτιμώντας μια ήπια λύση (τέρμα ο Καραπαπάς).

Οι εκάστοτε δηλώσεις του (επαναλαμβάνω μετά τις Ευρωεκλογές), δεν είναι πλέον εμπρηστικές και στην ομάδα του λειτουργεί πλέον με ένα νέο στοιχείο, που λέγεται …ηρεμία.

Δεν κάνει πλέον κινήσεις εντυπωσιασμού με μεταγραφές αεροδρομίου, τύπου Μιραλάς, Τουρέ κλπ, αλλά …ψωνίζει με σχέδιο και έφτιαξε μια ομάδα που αρέσει και προχωρά αργά και σταθερά.

Δείχνει (κι ας μην πέρασε αυτά που πέρασαν στην αρχή τους ο Σωκράτης και πιο παλιά ο Καπετάνιος) ότι έμαθε πλέον …μπάλα.

Φέτος οι στόχος του δεν είναι το πρωτάθλημα. Στόχος του είναι η καλή πορεία στην Ευρώπη (γιατί όχι και στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ) και αφού το υποσχέθηκε προεκλογικά, η κατασκευή κολυμβητηρίου στον Πειραιά (σαν πανέξυπνος που είναι φροντίζει και για την υστεροφημία του).

Ίσως ακόμα να χρειαστεί να …βοηθήσει και στο μπάσκετ.

Επιχειρηματικά …προχωρά κανονικά και ανοίγει δρόμους και στον Βορρά!!!