Σήμερα το άρθρο μας ανοίγει το κεφάλαιο των νταμπλούχων Αγγλίας και πιο συγκεκριμένα του ΠΕΠ ΓΚΟΥΑΡΝΤΙΟΛΑ. Ο Καταλανός όταν πήγαινε το καλοκαίρι του 2016 στους πολίτες ονειρευόταν πρωταθλήματα,κύπελλα αλλά το κυριότερο σίγουρα που θα ηθέλε είναι το άγιο δισκοπότηρο του Champions League.Οι Άραβες για αυτό τον λόγο τον έφεραν στο σύλλογο πέρα του να αποκτά πρωταθλήματα,κύπελλα και Λινγκ κάπ…Μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές ίσως μετά από πολλά χρόνια είναι η πιο ήσυχη και χωρίς μεγάλες σπατάλες χρημάτων καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου για την Σίτι.

Αν εξαιρέσουμε τον Ροδρί που έφερε από την Αθλέτικο Μαδρίτης πληρώνοντας την ρήτρα των 70εκ ευρώ και τον Ανχελίνιο από την Αϊντχόβεν με 12εκ ευρώ δεν κινήθηκε να κάνει άλλο μεταγραφικό μπαμ φέτος και είναι πρωτόγνωρο για μια ομάδα που τα προηγούμενα χρόνια ξόδευε πάρα πολλά χρήματα.Πέρυσι ο τίτλος στην Πρέμιερ κρίθηκε στο νήμα μετά από μια επική βαθμολογική μάχη με την Λίβερπουλ,αγωνιστική με αγωνιστική σχεδόν σέ όλο τον δεύτερο γύρο και αφού η Σίτι με ένα ντεμαράζ νικών είχε καλύψει διαφορά εννέα βαθμών στα τέλη Γενάρη.

Αυτό το γεγονός σαφώς και στέρησε το καθαρό μυαλό,την σπιρτάδα και την αντοχή της ομάδας σε ψυχικές και σωματικές δυνάμεις στο δρόμο για τον τελικό της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης στον κόσμο.Άλλο πράγμα ο μαραθώνιος ενός πρωταθλήματος και άλλο πράγμα τα νοκ αουτ στο Champions League…Εκεί θέλει και τύχη άλλα κυρίως βαριά φανέλα και οι πολίτες ακόμα δεν την έχουν..Ο Καταλανός αυτό θέλει να αλλάξει στην συγκεκριμένη ομάδα,να της δώσει χαρακτήρα και DNA μεγάλου club..Το back to back πρωτάθλημα είναι σπουδαίο επίτευμα άλλα σαν την κούπα με τα αυτιά δεν έχει..

Τον συγκεκριμένο τεχνικό μονάχα για ένα πράγμα δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε…ότι δεν δουλεύει τακτικά και ποδοσφαιρικά στρατηγικά τα παιχνίδια.Το πάσα πάσα που εφάρμοσε στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα όσο και στην Μπάγερν που έμεινε 3 χρόνια,το δουλεύει και εδώ άλλα όχι με την ίδια συχνότητα δίοτι η εξέλιξη του αθλήματος προχωράει και ο αντίπαλος βρήκε και τρόπους να το αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου..Αφήστε που στην Μπαρτσελόνα την εποχή εκείνη ήταν όλοι οι παίκτες με χαμηλά κορμιά,γρήγοροι και πολύ καλοί στην τελική πάσα και βρίσκονταν στο ισπανικό πρωτάθλημα που οι άμυνες είναι μαλακές σε σχέση με την σκληράδα των αγγλικών ομάδων..

Θέλετε και παραδείγματα γενικότερα για αυτό που λέω..Ντιεγκό Κόστα τρομερός στράικερ στην Αθλέτικο Μαδρίτης καμιά σχέση μετά στην Τσέλσι,το ίδιο και ο Πέδρο για να μην πάω και παλαιότερα στον Φορλάν…Ερώτηση κρίσεως.Πιστεύετε ότι έαν ο Messi και ο Ronaldo έπαιζαν στο αγγλικό πρωτάθλημα θα έβαζαν τόσα πολλά γκολ σε μια σεζόν;Προχωράω παρακάτω γιατί ξεφεύγω από το θέμα… Ο Κομπανί που ήταν ο ογκόλιθος,ο ηγέτης και τα αυτιά και τα μάτια του προπονητή μέσα στο γρασίδι αποτελεί παρελθόν και ζητείται άμεσα στόπερ με προσωπικότητα.Ο Μοράες κάτω από τα δοκάρια είναι μια καλή λύση,αξιόπιστη αλλά δεν είναι και ο κορυφαίος..

Στο κέντρο με την προσθήκη όπως είπαμε και παραπάνω του Ροδρί δίπλα στον Ντανίτ Σίλβα και Ντε Μπρούινε και καθαρό εξάρι τον Φερναντίνιο να σκουπίζει μπροστά από Σέντερ Μπακ και να κάνει παιχνίδι από πίσω οι πολίτες έχουν ποιότητα και τεχνική εξαιρετική στην μεσαία γραμμή.Στην επίθεση η σταθερή αξία και κορυφαίος σκόρερ για την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια ο Σέρχιο Αγκουέρο,ο Σανέ που ακούγονται έντονα οι φήμες ότι θα μετακόμισει στον Μόναχο και την Μπάγερν,ο Βραζιλιάνους Ζεσούς αλλά και ο μπαρουτοκαπνισμένος Στέρλινγκ είναι εκείνοι που με τα γκολ θα φέρουν νίκες και βαθμούς στην ομάδα.

Εδώ στην επιθετική γραμμή θα ήθελα και ένα φορ πιο ψηλό για στατικές φάσεις αλλά και να παίρνει κεφαλιές ώστε να σπάει την μπάλα στα γρηγόρα χάφ που θα έχει δίπλα του…Φέτος με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ο προπονητής κράταει ένα βελάκι στα χέρια του και σημαδεύει τον στόχο του τελικού του Champions League.Αυτός ο στόχος είναι πιο ψάχνει με την Σίτι διαφορετικά το άλλο καλοκαίρι τον βλέπω για άλλες πολιτείες….