Ξεκίνησε λέει η μεγάλη επιστροφή τρίχες κατσαρές λέω εγώ. Η Επιστροφή ναι μεν ξεκίνησε αλλά δεν είναι μεγάλη, είναι μικρή γιατί επιστρέφουν αυτοί που είναι αναγκασμένοι να επιστρέψουν. Οι βιομηχανικοί εργάτες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι επαγγελματίες και όλοι όσοι δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αγκυροβολημένοι σε νησιά σε βουνά σε λόγγους και σε χωριά και συνεχίζουνε την τράκα και θα τη συνεχίζουνε έως και μετά την Πρωτομαγιά. Αυτή η κάστα των ανθρώπων δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν μία μεγάλη σχέση με τη σημαία τους αγαπάει τρελά. Δεν τους έχει χαλάσει ποτέ χατίρι και ούτε πρόκειται να τους χαλάσει. Οσες φορές στην καριέρα τους ζήτησαν και θα ζητήσουν Άδεια η ελληνική σημαία δεν τους είπε πότε όχι. Δεν γυρίζει κανένας δημόσιος υπάλληλος και γιατί να γυρίσουν όλα τα έχουν τακτοποιήσει.

Αύριο που οι Δημόσιες Υπηρεσίες θα ανοίξουνε και θα ξεκινήσουν δήθεν να δουλεύουνε ένας ο οποίος είχε φύγει την προηγούμενη φορά θα είναι εκεί θα δηλώνει παρών και θα χτυπάει και τις κάρτες των υπολοίπων. Όλα καλά κι όλα ωραία είναι όλοι οι μιλημένοι από το διευθυντή μέχρι τελευταία καθαρίστρια. Αυτό βέβαια συμβαίνει από την αρχή της σύστασής του ελληνικού κράτους από τότε υπήρχαν οι αργόσχολοι η επωνομαζόμενοι βολτέροι. Αυτοι που κάναμε βόλτες χωρίς να παράγουν έργο και χωρίς να δουλεύουνε δηλαδή περνάνε τα λεφτά αέρα μπανά. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα σε μία υπηρεσία δηλαδή που χρειάζεται 15 με 20 ανθρώπους για να λειτουργήσει κανονικά κανονικότατα κόβουν βόλτες καμιά διακοσαριά άτομα.Είναι τα λεγόμενα ρουσφέτια χωρίς να έχουν αντικείμενο εργασίας. Οι μόνοι τους ενδιαφέρουσα δουλειά τους είναι κάθε 15 και 30 του μηνός ο Γκισές μετά δεκαπενθήμερα.

Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος αυτοί οι άνθρωποι να γυρίσουνε αφού γυρίζουν όλοι οι υπόλοιποι οι οποίοι πληρώνουν τους φόρους και όλα αυτά που τους υποχρεώνει το ελληνικό κράτος να πληρώσουν για να πληρωθούν αυτοί όλοι οι αργόσχολοι. Εφόσον λοιπον δεν έχουν αντικείμενο εργασίας ποιος ο λόγος να γυρίσουν άρον-άρον πίσω στη δήθεν δουλειά τους. Κάθονται εκεί που πήγανε για Πάσχα μέχρι να εξαντλήσουν και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Και το θέμα είναι ότι εκεί που πηγαίνουν δεν αφήνουν τίποτα στην τοπική κοινωνία ως έσοδο. Είναι όλοι τους τρακαδόροι για θάνατο. Δεν έχω τίποτα με τους δημοσίους υπαλλήλους, αυτοί έχουν με μένα και με όλους τους άλλους πολίτες που πάνε και συναλλάσσονται στις δημόσιες υπηρεσίες. Δηλαδή για να μας εξυπηρετήσουν πρέπει να γονατίσουμε μπροστά τους. Δηλαδή την εξυπηρέτηση του ο πολίτης από το δημόσιο υπάλληλο πρέπει να τη θεωρεί υποχρέωση. Ετσι είναι όμως στο ελληνικό κράτος όλα τα πράγματα γίνονται ανάποδα.Δεν κατάλαβαν ποτε αυτοι οι άνθρωποι οτι διορίστηκαν για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους και οχι για να τους ταλαιπωρούν.

Για αυτό και την εξυπηρέτηση τη θεωρούνε υποχρέωσή του Πολίτη απέναντι τους. Δηλαδή μιλάμε για νοοτροπία Μεσαίωνα.. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος αυτοί οι άνθρωποι να γυρίσουνε όπως και δεν υπήρχε κανένας λόγος να φύγουνε. Η αναψυχή για τους δημοσιους υπαληλους είναι ρουτίνα όλη τους η διαδρομή στο Ελληνικό Δημόσιο είναι μία αναψυχή, δεν έχουν ανάγκη αυτοί οι άνθρωποι από τέτοιου είδους εξόδους, δεν εργάζονται, διασκεδάζουν καθημερινώς. Και για του λόγου το αληθές θα σας αναφέρω το εξής. Η χώρα μας εδώ και 10 χρόνια είναι στα σκληρότερα μνημόνια της γης η ανεργία έχει φτάσει περίπου στα 35 με 40% και ένας δημόσιος υπάλληλος δεν απολύθηκε, ούτε γράφτηκε ποτέ κανείς στο ταμείο ανεργίας. Αντί να έχω εγώ πρόβλημα με αυτούς, έχουν αυτοί με μένα όπως έγραψα παραπάνω. Όταν ειναι να προσληφθούνε φιλάνε κατουρημένες ποδιές και όταν προσλαμβάνονται και διορίζονται ξεκινάνε τις απεργίες γιατί λέει δήθεν δεν τους φτάνουν τα λεφτά, εδώ είναι τα μεγάλα γέλια! δεν θέλω να σας κουράσω άλλο . Τα υπόλοιπα στο επόμενο κείμενο. Χριστός Ανέστη!!!¡!!!!