Ο Μπανιστιρτζής των Αποδυτηρίων
Ξεκινώ από τον πολιτικό χώρο όπου μπορεί κανείς να διακρίνει τη σταδιακή ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ των ΑΞΙΩΝ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και των ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.
Αυτές οι αξίες πήραν μεν την πιο προχωρημένη μορφή τους στο πλαίσιο του ΔΥΤΙΚΟΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΕΘΝΟΥΣ, αλλά σήμερα αποκτούν όλο και περισσότερο έναν ΚΑΘΟΛΙΚΟ, και ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ χαρακτήρα. Και αυτό με την έννοια ότι τείνουν να γίνονται αποδεκτές (όχι βέβαια από όλους – αλλά) από άτομα που ζουν σε μεταπαραδοσιακά πλαίσια – είτε αυτά τα πλαίσια βρίσκονται στη δικτατορική Κίνα, στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες του Πρώτου Κόσμου, στις ψευδοδημοκρατίες του Τρίτου Κόσμου ή τέλος στις μαφιόζικες δημοκρατίες του λεγόμενου Δεύτερου Κόσμου.
Παρ’ όλο που στο επίπεδο των πολιτικών και κοινωνικών πρακτικών το δημοκρατικό έλλειμμα είναι τεράστιο, στο κανονιστικό, δεοντολογικό επίπεδο οι αξίες γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα παίζουν έναν όλο και πιο κεντρικό, νομιμοποιητικό ρόλο. Δηλαδή όλο και περισσότερο γίνεται αποδεκτό (από άτομα, το επαναλαμβάνω, που ζουν σε μεταπαραδοσιακά πλαίσια) ότι η μαζική καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όχι μόνο δεν μπορεί να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ αλλά ούτε και ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ πλέον στη βάση της ιδεολογίας περί ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ και της μη παρέμβασης στα ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ του κράτους-έθνους.
Ετσι, για παράδειγμα, αν ήταν σχετικά εύκολο στις αρχές του 20ού αιώνα για τον Κεμάλ Ατατούρκ να «ομοιογενοποιήσει» εθνοτικά το σύγχρονο τουρκικό κράτος-έθνος ακολουθώντας όχι μόνο εθνοκαθαρτικές αλλά και γενοκτονικές στρατηγικές (Πόντιοι, Αρμένιοι), ήταν πολύ πιο δύσκολο για τον Μιλόσεβιτς στα τέλη του 20ού αιώνα να κάνει το ίδιο στα πλαίσια της «Μεγάλης Σερβίας».
Και αυτή η διαφορά δεν εξηγείται μόνο, όπως πολλοί νομίζουν στον τόπο μας, από το ότι ο «αμερικανικός ιμπεριαλισμός» εναντιώθηκε στα μεγαλοϊδεατικά οράματα του Μιλόσεβιτς. Εξηγείται επίσης από το ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη όχι μόνο καταδικάζει αλλά και ενεργά υποστηρίζει την πάταξη τέτοιων πρακτικών – ακόμη και αν αυτό σημαίνει την ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ της ΑΡΧΗΣ της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.
Εξηγείται, με άλλα λόγια, από το ότι σήμερα οι ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΑΞΙΕΣ γύρω από τα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ δεν περιορίζονται μόνο στους στενούς κύκλους μερικών φιλοσόφων, διανοουμένων, ιδεολόγων, αλλά κυρίως διαχέονται και προς τα πάνω (στο επίπεδο των ΕΛΙΤ).
