Οι Τράπεζες δεν χάνουνε ποτέ! μην πιάνεστε κοροϊδα.!!

Κι όλος ο κόσμος εδώ και καιρό άρχισε και διακωμωδεί τις πρακτικές των Τραπεζών. Νέες χρεώσεις λέει έχουν καθιερώσει τα τραπεζικά ιδρύματα σε τρία πακέτα.Για έκδοση αριθμού αναμονή στο ταμείο 1 ευρώ περιμένεις όρθιος. Με 2 ευρώ για καρέκλα αναλόγως διαθεσιμότητας. Και με 3 ευρώ προσπερνάς την ουρά για να κάνεις μία ερώτηση και ξαναγυρίζεις στην καρέκλα σου. Δεν έχουν τελειωμό πλέον οι καινούργιες χρεώσεις των τραπεζών.Οι τραπεζοϋπάλληλοι είναι αυτοί που γελούν περισσότερο.Τις περισσότερες από τις χρεώσεις εν τω μεταξύ οι τράπεζες τις εχουν περάσει εδώ και καιρό και τις εφαρμόζουν ανέμελα.

Κανένας δεν αντέδρασε και ούτε πρόκειται να αντιδράσει ποτέ,Τράπεζες ειναιν αυτές.Είναι γνωστό ότι από την κατοχή και μετά κάνουν όλα τα κουμάντα στο κράτος.Εχουνε βάλει σε εφαρμογή είναι ολοφάνερο αυτό το σχέδιο να ελαχιστοποιήσουν τη ροή στα γκισέ ώστε να ελαττώσουν τον προσωπικό τους προς ίδιον όφελος. Διότι οι υπάλληλοι έχουν έξοδα, έχουν ασφαλιστικές ικανότητες,εχουν μισθούς,εχουν δώρα και οτιδήποτε άλλο προβλέπεται από τον εργασιακό Τραπεζικο κώδικα. Δεν είναι τυχαία η μείωση του ωραρίου όχι για τους υπαλλήλους,για την εξυπηρέτηση.

Στις 14:00 ακριβώς πέφτει το σύστημα στα γκισέ και μέσα να είσαι περιμένοντας στην ουρά άπρακτος θα φύγεις. Ούτε στα ATM θέλουν κόσμο τα θεωρούν επιβάρυνση. Διότι θέλουνε συντήριση. Τροφοδοσία, χαρτάκια ειναι έξοδα. Προτιμούν τις συναλλαγές μέσω υπολογιστή και τηλεφώνου μόνο με e-banking. Δεν έχει χρεώσεις αυτη η συναλλαγή, λένε αυτοί, διότι έχει και μερικές φορές οι χρεώσεις είναι αλμυρές και σε αυτή την πρακτική. Δεν υπάρχει τίποτα μην πιάνεστε κορόιδα που να μη χρεώνουν οι τραπεζες. Οι τράπεζες και τα αφεντικά τους δεν χάνουν ποτέ.

Πουλάνε ένα είδος που δεν θέλει ψυγείο, δεν θέλει συντήρηση και το κυριότερο δεν αλλάζει μόδα ποτέ. Πουλάνε λεφτά και μάλιστα όχι δικά τους, πουλάνε τα λεφτά του κόσμου και γίνονται ζάμπλουτοι. Και αντί αυτόν τον κόσμο που τους πηγαίνει το προϊόν που αυτοί πουλάνε να τον έχουν στα ώπα ώπα, τον έχουν συνεχώς στο βούρδουλα με την ανοχή των νομιμων “πολιτικών συμμοριών” που παριστάνουν τις κυβερνήσεις νομοθετώντας πάντα ευνοικα για παρτυ τους.

Στη δεκαετία του 60 και του 70 ο πατέρα μου μεγάλωσε τρία παιδιά χωρίς να ξέρει που βρίσκεται η Τράπεζα. Μπορεί να ήτανε φτωχός δεν ήταν όμως χρεωμενος. Εδώ και κάποιες δεκαετίες το Τραπεζικό σύστημα μας έχει ακινητοποιησει όλως μας οικονομικά. Μας έχει πάρει αιχμάλωτους. Και όταν είσαι οικονομικά σε “ατομικό μνημόνιο” είσαι και ανύπαρκτος. Μουγκός και άβουλος. Είναι πλέον αποδεδειγμένα ότι ο ρέστος κοινωνικά είναι νεκρός. Ούτε διαμαρτυρεται ούτε αντιστέκεται, έτσι ακριβώς όπως τους βολεύει. Ποια είναι η λύση, υπομονή δεν γίνεται διαφορετικά.