Ο Ολυμπιακός επιβραβεύτηκε για την αμυντική του συνέπεια

Η επιβλητική νίκη ενάντια στο ΠΑΟΚ αποζημιώνει την συνολική δουλειά των παικτών του Ολυμπιακού στην επιχείρηση άμυνας. Ίσως η συνολική αμυντική προσήλωση σε ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα του αγώνα πρόσφερε την ευκαιρία να αιφνιδιάσουν οι γηπεδούχοι την αντίστοιχη εύθραυστη άμυνα των φιλοξενούμενων.

Ομολογουμένως αντικρίζοντας το σκορ ως τελική εικόνα και στο άκουσμα των δοκαριών, πολλοί θα σπεύσουν να ασχοληθούν με το επιθετικό κομμάτι. Ωστόσο, στο συγκεκριμένο αγώνα την διαφορά έφεραν οι τρεις χαφ που αναχαιτίζουν αδιάκοπα και ο σίγουρος Σεμέδο σε κάθε άγγιγμα του ή απομάκρυνση από την εστία. Μέσα στην όλη ανασταλτική δουλειά, προστίθεται και η αξία του Σα. Διότι ακόμη κι αν κάμψει κανείς τις δύο συνειδητοποιημένες γραμμές του Ολυμπιακού (κέντρο και άμυνα), θα βρεθεί αντιμέτωπος και με τον υποψιασμένο Πορτογάλο τερματοφύλακα. Ο ίδιος φρόντισε να επέμβει ηρωικά στη φάση του Τζόλη, στο χρονικό σημείο που η ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία διέθετε το momentum.

Παίρνοντας υπόψη για αρχή το πρώτο μισάωρο, παρατηρούμε τη συνεχή πίεση τόσο των επιθετικών, όσο και των χαφ του ΠΑΟΚ. Σε σημείο που κυλούσε πιο άνετα τη μπάλα ως σύνολο, αλλά κυρίως ανάγκαζε τον Ολυμπιακό σε ένα αργόσυρτο παράλληλο ποδόσφαιρο και άστοχα γεμίσματα στα ψηλά μπακ του ΠΑΟΚ. Υποχρεώθηκαν δηλαδή οι γηπεδούχοι σε παθητικό ρόλο, με εγκλωβισμένο Φορτούνη και Ελ Αραμπί αντίστοιχα στο α’ μέρος.

Όλα βέβαια τα δεδομένα άλλαξαν για τους Ερυθρόλευκους λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου και στην επανάληψη με το υπέροχο «σκαψιματάκι» του Μπουχαλάκη. Ήδη έως ότου έλθει το πρώτο γκολ, ο Ολυμπιακός πρόσθεσε κάθετες πάσες με κύριο εκφραστή τον Φορτούνη κυρίως στην «καρδιά» του άξονα. Κι αφού λοιπόν προηγήθηκαν οι γηπεδούχοι, ήταν η κατάλληλη ώρα για επικέντρωση στην άμυνα. Άλλωστε η αμυντική τους συνέπεια τους δίνει προβάδισμα, όπως και η ύπαρξη ενός από τους πιο ικανούς διαχρονικά σέντερ φορ: τον Ελ Αραμπί.

Έτσι λοιπόν, η αμυντική προσήλωση εκφράστηκε και από τους εξτρέμ, αλλά και από τους χαφ που εγκατέστησαν μια δεύτερη ζώνη άμυνας πριν τα σέντερ μπακ. Απανωτά κλεψίματα από τον εκπληκτικό Μπουχαλάκη, αθόρυβη δουλειά ο Εμβιλά και ένας Καμαρά για άλλη μία φορά ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Αξιοσημείωτο πως κατορθώνει ο Αφρικανός χαφ να είναι μέσα σε όλες τις συνεργασίες σε οποιαδήποτε πλευρά. Παράλληλα, είναι η πρώτη αντίσταση στην ανάπτυξη κάθε αντίπαλου.

Από την άλλη πλευρά, ο ΠΑΟΚ πάσχισε να ισοφαρίσει. Δημιούργησε κάποιες προϋποθέσεις, όμως κατά την προσπάθεια του ορισμένοι παίκτες υπέπεσαν σε κραυγαλέα λάθη, δίνοντας την δυνατότητα στον υποψιασμένο πλέον Ολυμπιακό να απειλήσει στο ελαττωματικό δίδυμο των αντίπαλων σέντερ μπακ. Δεν είναι διόλου τυχαίο πως και τα τρία γκολ προήλθαν μέσα από την συνύπαρξη των Ίνγκασον και Βαρέλα, οι οποίοι ήταν μοιραίοι πρωταγωνιστές και στην Λάρισα στο σόλο γκολ του Πινακά. Ψηλά κορμιά, αργές τοποθετήσεις και από τους δύο, αλλά και παίκτες με πανομοιότυπα χαρακτηριστικά. Δίχως ο ένας τουλάχιστον να προσδίδει ταχύτητα και άμεση αντίδραση λίγο πριν την κίνηση του αντιπάλου.

Η ύψιστη λοιπόν διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων στο χορτάρι, φανερώθηκε στα χαφ της εκάστοτε σύνθεσης. Στο χρονικό διάστημα που ο ΠΑΟΚ έδειχνε ικανός να σκοράρει, τα χαφ του Ολυμπιακού ήταν παρόντες στον ανασταλτικό τομέα, όπως και οι υπόλοιποι της αμυντικής διάταξης με κορυφαίο τον απροσπέλαστο – τώρα τελευταία – Σεμέδο. Αντίθετα, τη στιγμή που το σύνολο του Μάρτινς απέκτησε ρυθμό και λύσεις με συχνότερο κάθετο ποδόσφαιρο, τιμώρησε τον ΠΑΟΚ όταν άρχισε ο δεύτερος να χαμηλώνει αισθητά σε απόδοση. Παρότι η μεσοεπιθετική τετράδα με τις νέες προσθήκες καθιστούν τον Δικέφαλο πολυδιάστατο και πιο επικίνδυνο, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την επιλογή των προσώπων στο κέντρο από τον Γκαρσία. Εδώ να αναφέρουμε πως το ίδιο το ρόστερ που είναι υπό μερική διαμόρφωση δεν διαθέτει καθαρότατα αμυντικά χαφ που εξασφαλίζουν κλεψίματα και θα απωθήσουν κάποιες επιθέσεις για χάρη της πολυπαθούσας άμυνας. Μελετώντας μία-μία τις περιπτώσεις Αουγκούστο, Ελ Καντουρί και Ουάρντα, συμπεραίνει κανείς πως ναι μεν οι ίδιοι ξεδιπλώνουν τεχνικά στοιχεία, αλλά οι δύο πρώτοι λογίζονται πιο πολύ ως «οχτάρια» και ο Αιγύπτιος μόνο ως ελεύθερος πίσω από τον στράικερ ή εναλλακτικά θα σημειώναμε ως «δεκάρι».

Συνεπώς, και οι δύο ομάδες είχαν τις ευκαιρίες τους να σκοράρουν, όμως ο Ολυμπιακός είχε τον τρόπο και το προϋπάρχον κλασικό του πλάνο να αποκαθηλώσει τον ΠΑΟΚ. Και μάλιστα με ένα σκορ που υποβαθμίζει την αρχική προσπάθεια του δεύτερου, αλλά εξίσου με τα δοκάρια ίσως μιλούσαμε για υψηλότερο σκορ. Η όλη εργασία των μονάδων του Μάρτινς βασιζόταν και πάλι στην ύπαρξη τριών χαφ (δίχως επιτελικό αυτή τη φορά), τα οποία και τα τρία είναι ειδικοί στο να αποσπούν την κατοχή από τους απέναντι. Η επιστροφή λοιπόν, του Πορτογάλου στην αρχική συνηθισμένη ενδεκάδα και η ρευστή μεσαία γραμμή του Δικεφάλου επέφεραν τη ζημιά για το τελικό αποτέλεσμα.

Σίγουρα στον Ολυμπιακό αναγνωρίζουμε την αμυντική του ισορροπία, η οποία του επιτρέπει και με ένα γκολ να διαχειρίζεται άψογα μετέπειτα το παιχνίδι. Το επόμενο ερώτημα χρειάζεται απάντηση όσον αφορά και την εμφάνιση της άμυνας γενικά στην Ευρώπη. Διότι στην υψηλή διασυλλογική διοργάνωση, η άμυνα ήταν η ευάλωτη γραμμή. Άρα θα πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα μεταξύ του ίδιου και της Αϊντχόβεν. Εκεί λοιπόν, επιβάλλεται να εμφανιστούν οι Ερυθρόλευκοι αισθητά βελτιωμένοι, άκρως σφυρηλατημένοι για να κυνηγήσουν όποια πιθανότητα πρόκρισης που ίσως προκύψει.

Τέλος, όσον αφορά την αγωνιστική συμπεριφορά του ΠΑΟΚ, το ανησυχητικό ήταν πως όσο κυλούσαν τα λεπτά οι παίκτες του αφέθηκαν ανεύθυνα στις διαθέσεις του αντιπάλου. Όσο οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύονταν τα ατομικά λάθη, άλλο τόσο οι δεύτεροι εξασθενούσαν από πλευράς πνεύματος. Επίσης, και δύο καλοπροαίρετα λόγια για τον πολυνίκη Ολυμπιακό: θελκτικό ποδόσφαιρο ίσως να μην δούμε στη παρούσα φάση, αλλά η έλλειψη πλέον ταχύτητας είναι ίσως το κοινό μυστικό, λόγω του οποίου κατέβασε φέτος στροφές η ομάδα. Οι αιτίες είναι λίγο πολύ γνωστές, όμως δεν αλλάζει πως πρέπει με το καιρό να βρεθεί το στοιχείο της ταχύτητας. Είτε από προϋπάρχοντες παίκτες, είτε από νέους με εστίαση στην ταχυδύναμη και στην άμεση σκέψη εντός γηπέδου.

ΥΓ. Ο Ολυμπιακός έχει δεχθεί μόλις 7 γκολ στη φετινή Σούπερ Λιγκ!

ΥΓ. Εξαιρετικός Μπουχαλάκης, ο οποίος έχει μειώσει κατά πολύ τις ασταθείς του εμφανίσεις. Για να βρει κανείς μία τέτοια, πηγαίνει πίσω στο παιχνίδι με την Πόρτο.

ΥΓ. Άκρως κινητικός ο Μπρουμά. Επικίνδυνος στον ανοιχτό χώρο, πρωτοφανής καλή σχέση με την εστία…