Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να μοιάζει με... αρχάριο μαθητή

Επιτελείο και ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού αρκέστηκαν μόνο στις αρχικές δηλώσεις υπεραισιοδοξίας προτού αγωνιστούν απέναντι στην ΑΕΚ για το Κύπελλο, καθώς απέναντι της έμοιαζαν με αρχάριο μαθητή, ενώ εκείνη προχωρημένη και ανανεωμένη. Μέσα σε ελάχιστους μήνες οι δύο τους έχουν σημειώσει αντίστροφες πορείες σε σχέση με ό,τι γνωρίζαμε. Οι Ερυθρόλευκοι από την άνεση της χρόνιας πρωτιάς στην πτώση το καλοκαιρι και στο συνεχή αποπροσανατολισμό. Από την άλλη, η Ένωση που αναζητούσε νόημα ύπαρξης τα προηγούμενα έτη, πρωταγωνιστεί ως η ποιοτικότερη ομάδα, χωρίς καν τελευταία να διαπρέπει.

Ακόμη κι αν συλλέγαμε μεμονωμένα κάποιες καλές προσπάθειες σε αγώνες του Ολυμπιακού, όλες αυτές προέρχονταν από τα πόδια ορισμένων ποιοτικών μονάδων. Η προσωπική ενέργεια των Χάμες, Χουάνγκ, Μπιελ ήταν λόγω της ατομικής τους αξίας, όχι αποτέλεσμα της ομαδικής δουλειάς, της εξέλιξης δηλαδή ενός τρόπου ανάπτυξης όπως απολαμβάνουμε στο σύνολο του Αλμέιδα.

Στο ντέρμπι, και οι δύο ομάδες παρατάχθηκαν με αλλαγές στο βασικό σχήμα, όμως ο ένας ήταν που επηρεάστηκε σημαντικά. Ορισμένες εναλλακτικές επιλογές στις οποίες ακόμη βασίζεται ο Ολυμπιακός, τις χαρακτηρίζουμε και ως… αυτοχειρία όταν καλούνται να σηκωθούν στα πόδια τους μπροστά σε πρόκληση. Προφανώς ουδείς πισατεύει ότι υπάρχουν ισάξιες λύσεις για κάθε θέση, αλλά ένα ομοιογενές πλάνο, κατάλληλο για κάθε μονάδα, συναντάμε αντίστοιχα στο αντίπαλο στρατόπεδο.

Ο Αλμέιδα στηρίζεται εξίσου στους βασικούς του πυλώνες. Όμως όπως έχουμε διακρίνει, περιπτώσεις Μάνταλου και Τσούμπερ που έρχονται κυρίως από τον πάγκο, συμπληρώνουν την ήδη προχωρημένη εικόνα της ΑΕΚ καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Ασφυκτική η πίεση της, ανεξαρτήτως προσώπων. Ακριβής πάσα σε κάθε σημείο του γηπέδου ακόμη και υπό πίεση, μα κυρίως αρκετοί συνδυασμοί στην αντίπαλη περιοχή, στοιχεία που κάποτε θαυμάζαμε στον Ολυμπιακό του Μαρτίνς.

Αποδείχθηκε ότι η μία ομάδα είναι εκπαιδευμένη με οποιαδήποτε σύνθεση κι αν επιλέξει ο προπονητής της, ενώ η άλλη δεν άντεχε τη δυσλειτουργία με αποτέλεσμα ο Μίτσελ να αναθεωρήσει στην επανάληψη με την είσοδο κάποιων βασικών. Ακόμη και έτσι, οι Ερυθρόλευκοι δεν μεταμορφώθηκαν, παρά μόνο ισορρόπησαν για ένα διάστημα με τις μακρινές ατομικές ενέργειες του Γκάρι και την όμορφη απαλλαγή του Φορτούνη.

Στην παρούσα φάση χρειάζεται καθοδηγητή εντός και εκτός γηπέδου

Πάντως επί της παρούσης, ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν καθοδηγητή τόσο εντός αγωνιστικού χώρου, όσο στην άκρη του πάγκου. Στην κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, η απουσία του Χάμες αναιρε μια «σταθερά» στο σχήμα, στην οποία όλοι οι υπόλοιποι συγκεντρώνονται γύρω του και αναζητούν αδιέξοδο. Γι’ αυτό κι όταν εισήλθε ο Φορτούνης σερόλο πάντα οργανωτή, οι γραμμές του Ολυμπιακού επανασυνδέθηκαν μερικώς, με εκφραστή ενεργειών τον κινητικό Ροντρίγκεζ, ταχύτητα που διακρίναμε και δεν συναντάμε όμως στους συμπαίκτες του.

Βέβαια, πέρα από την προσμονή ενός παίκτη για να ανατρέψει τα δεδομένα, δραστικές αλλαγές αναμένουμε και από τον προπονητή. Ο Μίτσελ βρίσκεται στον Ολυμπιακό αρκετούς μήνες, αλλά η συμπεριφορά της ομάδας είναι παρόμοια με εκείνη του Μαρτίνς τον τελευταίο του κυρίως μήνα. Η μακρινή πάσα παραμένει ως αγκάθι στη μεταβίβαση της ομάδας μη μπορώντας να παρακολουθούμε πάσες απελπισίας, όπως των Εμβιλά και Παπασταθόπουλο από την άμυνα στο επιθετικό κομμάτι.

Δε νοείται να μην προκύπτουν αυτοματισμοί ή τα επιθυμητά τρεξίματα τα οποία πιθανόν είναι λίγοτερα σε μερικούς εν αντιθέσει με την αρετή τους με τη μπάλα στα πόδια. Ούτε σε έναν στοιχειώδη βαθμό, ώστε να δικαιολογήσει τη μίνι προετοιμασία που ανέλαβε τον Ιανουάριο να βγάλει εις πέρας ο Μίτσελ με το ανανεωμένο ρόστερ.

Οι Ερυθρόλευκοι όχι μόνο έχουν αποτύχει από πλευράς αποτελέσματος στα ντέρμπι με τους διεκδικητές, αλλά δεν παρουσιάζεται ανταγωνιστικός. Κρατά μόνο τη θετική εμφάνιση έναντι του Παναθηναϊκού, στην οποία απέτυχε να εξασφαλίσει τη νίκη. Ιδίως οι αγώνες με την Ένωση αποδεικνύονται ηχηρά παραδείγματα της σημαντικής απόστασης που καλείται να διανύσει.