Ο Τούχελ ήρθε και ταίριαξε στη Τσέλσι

Εκ του αποτελέσματος, η επιλογή του Τούχελ για τον απαιτητικό πάγκο της Τσέλσι αποδείχθηκε η καταλληλότερη. Ο Γερμανός κατόρθωσε να ανασυντάξει τους «Μπλε», καθώς έμοιαζαν παραδομένοι από κάθε στόχο και δίχως αγωνιστικό προσανατολισμό μέχρι πρότινος.

Παρά τις ακριβές μεταγραφικές προσθήκες, η Τσέλσι του Λάμπαρντ απογοήτευσε στο πρώτο μισό της σεζόν, δίχως να δικαιώνονται οι επενδύσεις, αλλά και η στήριξη στον ίδιο για την αγωνιστική βελτίωση της Τσέλσι. Συγκεκριμένα, όχι μόνο δεν υπήρξαν διαφοροποιήσεις στη συμπεριφορά της ομάδας ανασταλτικά, αλλά και σε θέμα δημιουργίας ορισμένοι παίκτες δεν ανταποκρίνονταν καθόλου. Πόσο μάλλον για τους πολυδιαφημισμένους Γερμανούς, Βέρνερ και Χάβερτς, οι οποίοι ουδέποτε εισήλθαν επιδραστικά στο καταρτισμό της σύνθεσης. Η απόλυση του Λάμπαρντ προήλθε έπειτα από την συνεχή αστάθεια κυρίως στον αμυντικό τομέα, πράγμα που του καταλογίστηκε κατά τη φυγή του και έφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση για τη περίπτωση Τούχελ. Όσο το πρόβλημα στο αμυντικό κομμάτι δεν αντιμετωπιζόταν με επιτυχία, τόσο η ομάδα αποτύχαινε να πάρει καθαρά σκορ και να κτίσει σερί θετικών αποτελεσμάτων. Σε αυτήν την περίσταση λοιπόν, ο Τούχελ χαρακτηρίστηκε ως η πιο φρόνιμη λύση, προκειμένου με τη γνωστή σφιχτή του τακτική να μετατρέψει τη Τσέλσι πιο κυνική και σοβαρή σε όλες τις γραμμές.

Αλλαγή του συστήματος με φόντο την άμυνα

Ακόμη και ο πιο αδαής φίλαθλος μπορούσε να παρατηρήσει την εύκολη παραβίαση της άμυνας των Μπλε. Η μοναδική εστίαση στην ανάπτυξη επέφερε ανασφάλεια στα μετόπισθεν, η οποία όσο διαρκούσε σε κάθε αγώνα κατέτρωγε όλη την σύνθεση της ομάδας. Μπορεί ως ομάδα η Τσέλσι να παρήγαγε φάσεις και γκολ, όμως η όλη προσπάθεια στην επίθεση έχανε την αξία της από την απροσεξία στην άμυνα. Το ανοικτό και αφελές σύστημα του Λάμπαρντ δεν ωφελούσε σε παίκτες που παρουσιάζουν αδυναμίες σε ανοιχτούς χώρους και ατομικά μαρκαρίσματα σε μειονεκτική θέση. Η σκέψη του Τούχελ για 3-4-3 υπήρξε η φόρμουλα για την επιστροφή της Τσέλσι σε πιο συμπαγές σχήμα, με έμφαση στην άμυνα και τον συνεχή έλεγχό της. Αυτό επετεύχθη, καθώς το συγκεκριμένο σύστημα αποτελείται από έναν ακόμη μπακ και έτσι, μειώνονται οι αποστάσεις μεταξύ των αμυντικών. Καλύπτονται τα μέτρα, ενώ τα ανασταλτικά καθήκοντα λαμβάνουν χώρα πλέον σε πιο κλειστούς χώρους, με τη συμβολή εξίσου της τριάδας χαφ.

Η προσέγγιση του Γερμανού μεταμόρφωσε άμεσα τη Τσέλσι, έχοντας και τρανταχτό δείγμα τις αναμετρήσεις της εναντίον της Ατλέτικο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί λοιπόν, που αναμέναμε την Ατλέτικο σε συνήθη ρόλο, η Τσέλσι ήταν αυτή που απάντησε εξίσου με παρόμοιο στήσιμο της ενδεκάδας. Συνεπώς, ο Τούχελ μείωσε κατά πολύ τους κινδύνους από τα πόδια των Ισπανών, υποχρεώνοντας τους τους ίδιους να κυκλοφορούν τη μπάλα ανούσια. Ο Γερμανός εμπιστεύθηκε τους αιφνιδιασμούς, οι οποίοι διευκολύνουν και τα ακραία του μπακ. Σε ορισμένες περιπτώσεις άμυνας, το σχήμα μετατρέπεται ακόμη και σε 5-2-3.

Στοιχηματίζοντας στους δύο κομβικούς Γερμανούς

Η στροφή του πανίσχυρου και ψυχρού Αμπράμοβιτς στο πρόσωπο του Τούχελ έγινε και για έναν ακόμη προφανή λόγο: την ανάταση του ηθικού στους δύο Γερμανούς παίκτες, αλλά και την εύρεση ρόλου στους ίδιους στα αλλαγμένα πλάνα του Γερμανού προπονητή. Οι εμφανίσεις και των δύο είναι προς το παρόν χλιαρές, δίχως σοβαρό αντίκτυπο στα αποτελέσματα της Τσέλσι. Σε σημείο που υπήρξε γενική αμφισβήτηση κατά πόσο τους χρειαζόταν το κλαμπ, και μάλιστα να επιβαρυνθεί με το βάρος της ακριβής επένδυσης τους και της αναγκαίας ένταξής τους στο βασικό κορμό των Μπλε. Βέβαια, στις πρώτες αναμετρήσεις υπό την επίβλεψη του Τούχελ, ο Βέρνερ καλύπτει επί το πλείστον το αριστερό άκρο, ή τουλάχιστον προς τα εκεί κλίνει το στυλ του και η άνεση να παίρνει προσπάθειες. Από τη στιγμή που δεν προσφέρει υψηλά νούμερα στο σκοράρισμα, ο Τούχελ εκμεταλλεύεται τα ατομικά του στοιχεία για να συμπληρώνει τις αντεπιθέσεις. Από την άλλη, ο Χάβερτς κινείται εξίσου σε έναν εναλλακτικό, υποστηρικτικό ρόλο στον άξονα, αποτελώντας κυρίως το στήριγμα ανάμεσα στα κατ’ εξοχήν χαφ και τους μοναδικούς επιθετικούς στη κορυφή. Ακόμη δεν έχει δικαιώσει το κόστος της μεταγραφής του, ούτε μας υπενθυμίζει πλέον τον άριστο παίκτη που αντικρίσαμε πέρσι στο δεύτερο εξάμηνο στη Λεβερκούζεν αρχές κορονοϊού.

Τα πρώτα (ενθαρρυντικά) αποτελέσματα επί Τούχελ

Με την νέα προσέγγιση του Γερμανού, η Τσέλσι παρουσιάζεται πιο υποψιασμένη στην άμυνα. Με το εξής σύστημα η αμυντική λειτουργία μπήκε σε πρώτο πλάνο και ήδη έχουν έλθει συνεχόμενες νίκες απέναντι ακόμη και σε ανώτερους θεωρητικά αντιπάλους. Το αξιοπρόσεχτο στατιστικό που τρέχει ο Τούχελ είναι τα λιγοστά γκολ που έχει δεχθεί η Τσέλσι. Συγκεκριμένα, σε όλες τις διοργανώσεις η ομάδα επί Τούχελ έχει δεχθεί μόλις 3 γκολ (!) σε 14 αγώνες, ενώ προηγουμένως από την αρχή της χρονιάς ο Λάμπαρντ είχε εκτεθεί απερίγραπτα από την χαλαρότατη άμυνα.

Μια ακόμη σημαντική κίνηση από πλευράς του νέου προπονητή ήταν η επαναξιολόγηση κάποιων έμπειρων παικτών που είχαν περιθωριοποιηθεί εδώ και καιρό. Στο αριστερό άκρο της άμυνας επανήλθε ο Μάρκος Αλόνσο, ο οποίος δικαιώνει τον Τούχελ και κουμπώνει απόλυτα στο σχήμα με την επιρροή στα ακραίων μπακ. Ο Ισπανός αποτελεί τον μόνο αμυντικό του συνόλου που ξεδιπλώνει και αρετές στο δημιουργικό κομμάτι. Παράλληλα, θέση βασικού αμυντικού δόθηκε και στον Ρούντιγκερ. Άλλωστε, ο υγιής Γερμανός πέρα από τις ταλαιπωρίες των τραυματισμών, είναι ο πιο προικισμένος στα ανασταλτικά καθήκοντα. Και το αποδεικνύει ακόμη και στο ανώτατο επίπεδο, από τότε που τον εμπιστεύθηκε πάλι ο Τούχελ. Η σφοδρή επιθυμία του Λάμπαρντ να αναδείξει τους νεαρούς που αποδεδειγμένα αφήνει ως προίκα πίσω του, οδήγησε στην αδικαιολόγητη παραμέληση κάποιων άξιων μελών του κλαμπ. Μέσα στην όλη διάθεση για ριζική αλλαγή, υπήρξε η αδιαφορία σε παίκτες, όπως ο Καντέ, οι οποίοι όχι μόνο αξίζουν να παρευρίσκονται στην ενδεκάδα, αλλά είναι και ποιοτικότεροι από τις ακριβές προσθήκες (βλ. Τσίλγουελ με Αλόνσο).

Εν κατακλείδι, ο Τούχελ επανέφερε τη Τσέλσι σε τροχιά αρχικών στόχων της και σε σοβαρή υποψηφία για τίτλους. Μπορεί να απέχει αρκετά από τη πρωτοπόρο Σίτι, αλλά αποδεικνύει έτοιμη να καπαρώσει θέση στη τετράδα της Πρεμιέρ και ανήκει στα κλαμπ που θα διεκδικήσει τα επιμέρους εγχώρια κύπελλα. Από εκεί και έπειτα, αξίζει ένα βλέφαρο στην ίδια και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι από τις ομάδες που ασχολείται ελάχιστα το κοινό, όμως ήδη έφτασε στους 8 και ενδεχομένως να βρίσκεται στα ημιτελικά του θεσμού. Έχει μάλιστα και την κατάλληλη τακτική, για να φυλάξει την ήδη βελτιωμένη – τελευταία – άμυνα και μετέπειτα σε δεύτερο πλάνο να αναζητά το χαμηλό σκορ. Επίσης, ο Γερμανός προπονητής έχει στα χέρια του και ένα ρόστερ με αρκετές εναλλακτικές, για να ανταπεξέλθει σε όλες τις προκλήσεις.