Οι ανέλπιστοι ήρωες που ενισχύουν το έργο του Μέσι

Δίπλα στη μαγεία που προσφέρουν τα πόδια του Μέσι, μπορούμε εύκολα να τοποθετήσουμε την ανυπολόγιστη προσφορά κάποιων μονάδων που μέχρι να αρχίσει το Μουντιάλ του Κατάρ θεωρούνταν έξτρα λύσεις με δευτερεύοντα ρόλο. Τελικά οι Μακ Άλιστερ, Αλβάρεζ και Έντσο Φερνάντεζ αποδείχθηκαν τα σημεία – κλειδιά, η ενδυνάμωση δηλαδή στο ήδη μαχητικό ρόστερ της Αλμπισελέστε.

Προτού ξεκινήσει το Μουντιάλ οι συγκεκριμένοι παίκτες δεν είχαν επιτύχει την εγκαθίδρυσή τους στην ενδεκάδα. Απεναντίας αποτελούσαν μεν το φρέσκο «αίμα», αλλά κυρίως εναλλακτικές μονάδες στην πετυχημένη ενδεκάδα της Αργεντινής που κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα. Ουδείς εκτιμούσε πως η ενδεκάδα θα αποτελούνταν επί της παρούσης από πιτσιρικάδες που όχι μόνο υποστηρίζουν το έργο Μέσι, αλλά μεγαλουργούν δίπλα του.

Αρχής γενομένης με την περίπτωση Αλβάρεζ που άμεσα αντικατέστησε επάξια το Λαουτάρο Μαρτίνεζ και υιοθέτησε το δύσκολο ρόλο αναδεικνύοντας το ταλέντο του στο οποίο βασίζεται και ο Γκουαρδιόλα στη Σίτι. Ο νεαρός είναι ανταγωνιστικός σε μάχες με πολύ πιο θηριώδεις αντιπάλους από αυτόν, αλλά κρατά την κατοχή. Διαθέτει καλό επίπεδο ευελιξίας ώστε να αποδιοργανώσει την αμυντική γραμμή, ενώ στο «κουτί» οι επιλογές του είναι συνήθως ουσιαστικές σε σύγκριση με τους προκατόχους Χιγκουαίν και Λαουτάρο.

Δύο σημαντικοί παίκτες είναι οι Μακ Άλιστερ και Φερνάντεζ στο κέντρο, όντας συμπαραστάτες στην εξασφάλιση δυνάμεων στο Μέσι, όπως έπραττε για αρκετό διάστημα ο Ντε Πολ. Μάλιστα ο Σκαλόνι προτίμησε αρκετές φορές ιδίως στα νοκ άουτ να αγωνίζονται στην ενδεκάδα 5 χαφ (!), ένας εξ αυτών ο Μέσι που αναλαμβάνει ολόκληρη τη δημιουργία. Καταργώντας επομένως, τα εξτρέμ στη σύνθεση και έχοντας ως πλάνο και την πεντάδα στην άμυνα κυρίως στο β’ μέρος.

Για να έχει ο Μέσι λοιπόν, όλη την απαραίτητη ελευθερία στον αγωνιστικό χώρο, χρειάζεται οι μέσοι ως συμπαραστάτες να καταγράψουν χιλιόμετρα σε πίεση και εντατικό μαρκάρισμα. Θυσιάζονται συνεπώς οι ρόλοι των εξτρέμ, αφήνοντας την λύση των τελικών ευκαιριών επί το πλείστον στο Μέσι. Από την μια πλευρά, συρρικνώνεται το μεσοεπιθετικό κομμάτι της Αργεντινής, τη τελευταία λέξη την κρατά ο κοντός, και από την άλλη διασφαλίζεται το ανασταλτικό ατού της ομάδας.

Διότι σε ολόκληρο το Μουντιάλ, η Αλμπισελέστε επέδειξε το μεγαλύτερο της πλεονέκτημα που δεν είναι άλλο από την άμεση επέμβαση των αμυντικών της με το που υποδέχονται οι αντίπαλοι την μπάλα στα πόδια τους. Έτσι αφήνει μακριά από το πεδίο της αρκετούς κινδύνους και βγήκε αλώβητη σε μεγαλύτερα διαστήματα των παιχνιδιών. Μόνο βέβαια, όταν δεχόταν το γκολ στη μία και μοναδική φάση από τον αντίπαλο, επικρατούσε η αμφιβολία στα πόδια της χωρίς προηγουμένως να έχει δεχθεί κάποια αφόρητη πίεση. Ωστόσο, να επισημάνουμε ότι η Αργεντινή φέρει εύνοια σε οτιδήποτε ενεργεί εντός γηπέδου, καθώς στις πρώτες φάσεις οι παίκτες είτε βρίσκουν γκολ μονομιάς είτε κερδίζουν… πέναλτι που απελευθερώνει το άγχος από ολόκληρο το σύνολο.

Όσο για το ανεπανάληπτο έργο του Μέσι, πάντα στεκόμαστε στις στιγμές μεγαλείου του, σε ένα σλάλομ όπως καλή ώρα απέναντι στο κορυφαίο μέχρι πρότινος αμυντικό των Κροατών, τον Κβάρντιολ. Δεν ολοκληρώνει μια ανεπανάληπτη σόλο κίνηση με αντίπαλο οποιοδήποτε αμυντικό, αλλά με εκείνον που έχει τραβήξει δικαίως τα βλέμματα πάνω του για την αξία του. Το πράττει με γνώριμο τρόπο, όχι πλέον με ταχύτητα, αλλά ακολουθώντας τα βήματα απ’ έξω για να σύρει τον πιτσιρικά στη μικρή περιοχή.

Στον ημιτελικό επιβεβαιώθηκε περίτρανα ότι ο Μέσι έχει και άξιους ακόλουθους, νεαρούς και πρωτοεμφανιζόμενους στο προσκήνιο που μετά βίας στηριζόταν κανείς σε αυτούς προτού ξεκινήσει το Μουντιάλ. Ο Μέσι πιστοποίησε ότι κάνει τουρνουά υψηλού επιπέδου, και κερδίζει την αναγνώριση για τη διαχρονική του αξία. Την ερχόμενη Κυριακή αγωνίζεται ο ίδιος και για την στερέωση του μύθου του εκεί ψηλά με ιερά τοτέμ του αθλήματος (Πελέ, Μαραντόνα κ.α.), για να ξορκίσει τους ενδοιασμούς και από τους τελευταίους δύσπιστους προς το πρόσωπο του Αργεντινού.