Οι ευρωπαϊκές εμφανίσεις μαρτυρούν το ταβάνι σου

Τέτοιο καιρό τη προηγούμενη σεζόν απολαμβάναμε ένα άκρως ελκυστικό σύνολο υπό τις οδηγίες του Μάρτινς, το οποίο υπήρξε κατάλληλα προσχεδιασμένο από την υπεύθυνη διοίκηση. Φέτος όμως, τα δεδομένα τροποποιήθηκαν κατά πολύ έπειτα από την απόφαση ή την ανάγκη ηχηρών πωλήσεων, την πρωτοφανή πανδημία και κάποιες κακοτυχίες στη σειρά αγώνων.

Ο Ολυμπιακός πράγματι δεν βαδίζει σωστά. Δυσκολεύεται και ο ίδιος ως αθλητικός οργανισμός να παρουσιάσει μια ισορροπία στις εμφανίσεις του, ενώ συνεχώς έρχονται στην επιφάνεια ολοένα και πιο σοβαρά αγωνιστικά ζητήματα. Όλοι βεβαίως γνωρίζουμε πως η Ευρώπη είναι ο «καθρέφτης» μιας ομάδας. Μαρτυρά με τον πιο άμεσο τρόπο την υπάρχουσα αγωνιστική κατάσταση ενός σχήματος, ενώ παράλληλα και τις αντοχές του μακροπρόθεσμα. Και ο φετινός Ολυμπιακός λοξοδρομεί εδώ και καιρό συγκριτικά με την επιτυχημένη του περσινή χρονιά. Τότε δηλαδή που παρατηρούσε κάνεις ένα σύνολο με έπαρση, δίψα και κάψα αντίστοιχα για διακρίσεις. Μια ατέλειωτη λοιπόν, θέληση να φανερώσει ο καθένας το ταλέντο του ακόμη και στην πιο απαιτητική έδρα της Ευρώπης. Αντιθέτως, φέτος γινόμαστε μάρτυρες μιας version του Ολυμπιακού βεβιασμένων επιλογών. Ένα φοβικό και στατικό σύνολο μονάδων, όπως καλή ώρα χθες με την Πόρτο, εγκλωβισμένο στο ημικύκλιο δίχως επιθετικές ιδέες. Ένας ρηχός Ολυμπιακός απομακρυσμένος από ορατές βλέψεις, καθώς και η προοπτική του Europa League επιζητά γενναίες αλλαγές.

Στο μικροσκόπιο μας ασφαλώς δεν τοποθετείται ο Μαρτίνς και η τακτική του, διότι από μεριάς του ορισμένα λάθη δείχνουν αμελητέα και δεν ευθύνονται σημαντικά για τα ατυχή αποτελέσματα έως τώρα. Χθες λόγου χάρη, μπορεί μεν εξ αρχής να μην εισήλθε ο Φορτούνης στη βασική ενδεκάδα, αλλά όταν μπήκε ο Έλληνας χαφ δυσκολεύτηκε να βρει στηρίγματα σε οποιοδήποτε άκρο κι αν κινήθηκε. Επομένως, ο Πορτογάλος δεν αξιολογείται σε μεγάλο βαθμό, όσο κυρίως η αστοχία σε μεταγραφικές προσθήκες το καλοκαίρι, η φανερή κούραση του Ολυμπιακού δίχως επαρκή χρόνο για προετοιμασία και κάποιες ίσως μεμονωμένες απουσίες, όπως του Βαλμπουενά και παικτών που νόσησαν από τον κορονοϊό.

Όπως ήδη αναφέραμε, η προσέγγιση του Ολυμπιακού σε πνευματικό επίπεδο δεν ήταν η αρμόζουσα στο χθεσινό παιχνίδι της χρονιάς έναντι της Πόρτο. Απεναντίας, οι Πορτογάλοι εμφανίσθηκαν πιο κινητικοί, φρέσκοι και με διάθεση να διατηρήσουν το υπέρ τους σκορ. Επιδεικνύοντας διαρκώς σταθερή άμυνα μέχρι σπάσιμων νεύρων στους Ερυθρόλευκους, όντας πιστοί στο συντηρητικό και συγκροτημένο τους πλάνο. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός εισήλθε στη περιοχή μόλις τρεις φορές σε όλο το παιχνίδι. Ένας απογοητευτικός αριθμός ευκαιριών για έναν σύλλογο που αποσκοπούσε στο θετικό αποτέλεσμα. Βέβαια, γνωρίζοντας κανείς το τωρινό ρόστερ, συνειδητοποιεί και τους εξής λόγους: έλλειψη ικανών εξτρέμ ή ακραίων μπακ που οι προκάτοχοι αυτών των θέσεων υπήρξαν οι κινητήριοι μοχλοί. Κι όσο ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει ορισμένη δυναμική σε ολόκληρα τα «φτερά», τόσο θα εκτίθενται οι ακίνδυνοι τωρινοί εξτρέμ και το ασταθές κατά τα άλλα κεντρικό αμυντικό δίδυμο δίχως την ασφάλεια στα άκρα.

Ένα σημαντικότατο στοιχείο που αναφέραμε προηγουμένως είναι και η θέληση του εκάστοτε παίκτη να διακριθεί. Αυτή λοιπόν, η επιθυμία εξαρτάται από την προσωπικότητα του καθενός και το ταλέντο. Όσο κυλάει ο χρόνος, τείνουμε να πιστεύουμε πως το περσινό δεμένο σύνολο του Μάρτινς απαρτιζόταν και από έντονες φυσιογνωμίες. Εφάμιλλες δηλαδή των Ελ Αραμπί και Βαλμπουενά. Τέτοιας πάστας ποδοσφαιριστές αποδεικνύονται με το πέρασμα του χρόνου οι Ποντένσε, Γκιγιέρμε και Τσιμίκας με το νεαρό του θράσος. Σήμερα, ο Ολυμπιακός έχει χάσει την εκρηκτικότητά του και την δυνατότητα να απειλεί συνεχώς τον αντίπαλο. Μετά βίας, όπως τονίσαμε πριν, ολοκλήρωσε τρεις ευκαιρίες (!) και είναι πλέον ορατή η απουσία αυτοματισμών από το ημικύκλιο μέχρι την επίθεση. Και για να αλλάξει η κατάσταση, έχει ανάγκη από ποδοσφαιριστές με τα στοιχεία του προηγούμενου στιβαρού κορμού. Στην Ελλάδα, τέτοιου είδους αδυναμίες καλύπτονται από μία έξοχη βραδιά ενός Ελ Αραμπί. Αλλά σε ευρωπαϊκά επίπεδα χρειάζεται κανείς τους καλύτερους δυνατούς, για να ανταπεξέλθει το ρόστερ ανάμεσα σε ισάξιους και ανώτερους συλλόγους.

Συνεπώς, το παρήγορο είναι πως οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις θα επανέλθουν πάλι στο προσκήνιο στα τέλη του Φεβρουαρίου. Μέχρι τότε, είναι στο χέρι του Ολυμπιακού να εμφανιστεί πιο ανταγωνιστικός, να διορθώσει κάποια κακώς κείμενα που προκύπτουν φέτος από τον εσφαλμένο καλοκαιρινό σχεδιασμό. Και ρίχνοντας κανείς ματιά στους επερχόμενους αντιπάλους στο Europa League, παρατηρεί πως δύσκολα θα αποφύγουν οι Ερυθρόλευκοι ένα φαβορί από το γκρουπ των ισχυρών.