Με το που παρέμεινε στην άκρη η παλαιά φρουρά του ΠΑΟΚ, οι νεαροί του συλλόγου πήραν το έναυσμα από τον Αμπέλ Φερέιρα, αποκτώντας μάλιστα πρωταγωνιστικό ρόλο. Η φρέσκια έκδοση του Δικεφάλου άφησε αισιόδοξους τους φίλους του, προσμένοντας για τη μετέπειτα πορεία και τις αποφάσεις του αθλητικού οργανισμού.

Η απορία όλων ήταν πώς θα παρουσιαστεί ο ΠΑΟΚ έπειτα από την διαδικασία των play off και κυρίως το σχέδιο, που θα τον βοηθήσει να σκοράρει για την πρόκριση επί της Μπεσίκτας. Τονίζουμε συγκεκριμένα το τελευταίο ερώτημα, καθώς το αμυντικογενές σχήμα του Πορτογάλου απωθούσε μεν τον αντίπαλο, αλλά στη δημιουργία υπήρχαν λιγοστές ιδέες από πλευράς των ποδοσφαιριστών του. Τελικά το σχήμα με τριάδα αυτούσιων σέντερ μπακ και δύο μπακ – χαφ, ενήργησε ως διάταξη με σκοπό την αντεπίθεση.

Ο Δικέφαλος βρήκε αρκετούς χώρους, απώλεσε ακόμη περισσότερες ευκαιρίες για πιο ευρύ σκορ, ενώ όλη η επιθετική παρουσία βασίστηκε ασφαλώς στην ευέλικτη και νεανική επιθετική τριάδα. Ο Τζόλης πραγματοποίησε εκπληκτικό παιχνίδι. Αρχικά κινούμενος αριστερά – στο χώρο του Μπίσεσβαρ – έκανε την αξιοσημείωτη κίνηση προς τη μικρή περιοχή, ως δεύτερος επιθετικός. Έτσι λοιπόν, οι επιλογές του Γιαννούλη έβρισκαν αποδέκτη και τον νεαρό Τζόλη, ερχόμενος ως κρυφός στην αντίπαλη εστία των Τούρκων. Έχοντας ως αποτέλεσμα, ο νεαρός να σκοράρει δύο φορές και να δημιουργεί αναταράξεις στην αντίπαλη άμυνα.

Στη κορυφή της επίθεσης, επιλέχθηκε ο Άκπομ, καθώς εάν ο Φερέιρα αποσκοπεί σε παιχνίδι αιφνιδιασμού, μόνο ο Άγγλος διαθέτει ικανά χαρακτηριστικά σε ανοιχτό χώρο, λόγω ταχύτητας και διαρκούς κίνησης. Πλησίον στα δεξιά, υπήρξε ο θετικός Πέλκας, για τον οποίο είχαμε επισημάνει το εξής: όσο ο τωρινός ΠΑΟΚ προχωρά με τις ίδιες περιπτώσεις παικτών στο ρόστερ, τότε ο σβέλτος Πέλκας έχει θέση στη σύνθεση. Ημιτελής μεν, προβληματίζει ωστόσο αρκετά τον αντίπαλο.

Ο χώρος του κέντρου ανανεώθηκε με την προσθήκη του Σβαμπ, ο οποίος διαθέτει πάσες ακρίβειας και δεν διστάζει να πάρει ρίσκα με προωθητικές μεταβιβάσεις. Επίσης, ο νεαρός αμυντικός του ΠΑΟΚ, ο Μιχαηλίδης, έχει ένα προσόν αρκετά σπάνιο σε μπακ: τεχνική, ηρεμία σε κάθε του ενέργεια. Γνωρίζει καλό συρτό ποδόσφαιρο, ενώ οι ψηλές πάσες βρίσκουν συχνά αποδέκτη. Ωστόσο, παρατηρούνται και μερικά μειονεκτήματα στο πιτσιρικά. Του λείπει η ώθηση στο ψηλό παιχνίδι και η διεκδίκηση, ενώ αμφιβάλλουμε για την ταχύτητα του σε καίριες επεμβάσεις. Όσο όμως, λογίζεται πολύτιμο γρανάζι στην αμυντική διάταξη, θα βελτιώνει ολοένα και πιο πολύ την παρουσία του.