Οι Βρετανοί… αντεπιτίθενται με 6 Φρεγάτες ARROWHEAD! (El Comandante)
Εισήλθαν στην κούρσα στο… παρά 5 και τώρα φαίνεται να την οδηγούν και μάλιστα με όλους τους άλλους “μνηστήρες”, δεύτερους και καταϊδρωμένους, να βλέπουν… την πλάτη τους.
Δεν ξέρουν μόνο να κλέβουν τις εντυπώσεις, (αφού είναι οι μοναδικοί που έφεραν Φρεγάτα τους στον Πειραιά για να δούνε από κοντά οι Έλληνες επιτελείς την πρότασή τους για την ενδιάμεση λύση). Ξέρουν πολύ καλά, πώς να βρίσκονται ένα κλικ μπροστά από τις εξελίξεις.
Ο λόγος για τους Βρετανούς, οι οποίοι εκτός των 2 Type 23 και το πλήρες πακέτο αναζωογόνησης των ελληνικών ναυπηγείων που συνοδεύει την πρότασή τους, φέρονται να ρίχνουν στο τραπέζι των συνομιλιών έναν ακόμη… κρυφό άσσο που έντεχνα κρατούσαν στο μανίκι τους και που κανείς δεν του είχε δώσει την πρέπουσα βαρύτητα μέχρι τώρα. Αυτός δεν είναι άλλος από την χαμηλή τιμή των πλοίων τους, που τους δίνει την δυνατότητα να προσφέρουν μεγαλύτερο αριθμό Φ/Γ στο Π.Ν. από αυτόν που αρχικά προέβλεπε το πρόγραμμα!
Σύμφωνα με συζήτηση που έλαβε χώρα σε πολύ στενό κύκλο, οι Βρετανοί, φέρεται να έχουν προτείνει στην ελληνική ηγεσία, την ναυπήγηση 6(!) Φρεγατών ARROWHEAD (αντί των 4 που προβλέπει το αρχικό μας πρόγραμμα), με option για την ναυπήγηση 2 επιπλέον Φ/Γ της κλάσσης).
Mε το κόστος ανά μονάδα να κυμαίνεται στην περιοχή των 600 εκατομμυρίων, αναμφίβολα οι Βρετανικές Φρεγάτες, αποτελούν μακράν την πλέον οικονομική λύση σε ό,τι αφορά το περίφημο «cost to value ratio», καθώς μπορεί να καλύψει στο έπακρο τις Ελληνικές απαιτήσεις σε όπλα και συστήματα. Με δεδομένη δε την εγκατάσταση σ’ αυτές, του Tacticos Combat Management System, επιτυγχάνεται η ομογενοποίηση των μονάδων του Στόλου, αφαιρώντας έναν σημαντικό πονοκέφαλο από την ελληνική πλευρά, ο οποίος εδώ και χρόνια ταλάνιζε το Όπλο.
Η ελληνική πλευρά, έχει καταπιαστεί να… διυλίζει τον κώνωπα σε ό,τι αφορά -δυστυχώς- πλοία που ναί μεν είναι αξιόλογα, πλήν που κατά γενική ομολογία, δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Οι δε δικαιολογίες που ακούστηκαν πρόσφατα, ότι οι Φρεγάτες των Άγγλων είναι πολύ… “μεγάλες”, είναι το λιγότερο ανυπόστατες, άν αναλογιστεί κανείς ότι τα Ticonderoga είναι σαφέστατα κατά πολύ μεγαλύτερα, ενώ τα Charles F. Adams που είχαμε την δεκαετία του ΄90 και ήταν ήταν μόλις 5 μ. μικρότερα των ARROWHEAD, ναυλοχούσαν άνετα και χωρίς κανένα πρόβλημα στον Ναύσταθμο. Το γεγονός πως οι Βρετανοί έρχονται να κάνουν την έκπληξη, με μία πρόταση που παίζει… χωρίς αντίπαλο και η οποία άν όντως επιβεβαιωθεί, φέρνει τα πάνω-κάτω, στο σήριαλ της ενίσχυσης του Στόλου, φαίνεται να έχει δώσει τροφή στα γνωστά παράπλευρα… κανάλια των μνηστήρων που προσπαθούν να υποσκάψουν, την υποψηφιότητα της Babcock, ακριβώς γιατί αντιλαμβάνονται, ότι δεν μπορούν να την ανταγωνιστούν προσφέροντας εκείνοι 6 Φρεγάτες…
Έτσι, με αιχμή του δόρατος της την χαμηλή τιμή των νέων Φρεγατών, η Babcock International, δύναται να ανεβάσει τον αριθμό των νεοναυπηγηθέντων μονάδων από 4 σε 6 συνολικά. Παράλληλα, η αύξηση της παραγγελίας, μπορεί να συγκρατήσει το κόστος στα ίδια ή και σε ελαφρώς ακόμα πιο χαμηλά επίπεδα… Το γεγονός δε, ότι η Βρετανική πρόταση είναι η μόνη που μπορεί να επιτευχθεί μέσω απευθείας gov-2-gov συμφωνία, τους δίνει ένα ακόμα προβάδισμα, εξ’ ου και το ότι μπορούν να εγγυηθούν τις παραδόσεις των νέων πλοίων συντομότερα από όλους τους άλλους “μνηστήρες”.
Και στο βάθος κήπος… GOWIND
Από οικονομικής πλευράς και με απλά μαθηματικά, οι 6 ARROWHEAD θα στοιχίσουν συνολικά περί τα 3,5 δισ. Γεγονός που αυτομάτως σημαίνει ότι ο Στόλος εκσυγχρονίζεται, αφήνοντας και… απόθεμα, από το προβλεπόμενο κονδυλί των περίπου 5 δισ. που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός. Ένα απόθεμα, το οποίο θα μπορούσε άνετα να διατεθεί για την κάλυψη άλλων αναγκων του Π.Ν. Οι Άγγλοι όμως, ως μαέστροι που είναι στο ναυτιλιακό marketing, μετέφρασαν ήδη το απόθεμα αυτό που θα δημιουργηθεί, σε 2 επιπλέον Φρεγάτες υπό μορφή option, οι οποίες μάλιστα θα «κλειδώσουν» στην τιμή των υπολοίπων, άσχετα με το ποιά χρονική στιγμή, θα αποφασιστεί να λάβει χώρα η ναυπηγήσή τους…
Το δε ενδεχόμενο ενεργοποίησης της option για 2 επιπλέον μονάδες, είναι ένα ακόμα ισχυρό χαρτί με το οποίο κατεβαίνουν οι Βρετανοί, καθώς θα ανέβαζε τον συνολικό αριθμό των νέων Φρεγατών που θα παραλάβει το Π.Ν. σε 8 συνολικά! Μιλάμε δηλαδή για πλήρη αντικαστάση των υπάρχοντων «S» του Στόλου, πρίν το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας!
Μεταξύ μας: με συνολικά 12 Φρεγάτες (6 ARROWHEAD, 4 ΜΕΚΟ και 2 Type 23) ενδεχομένως το Π.Ν. αντί για εξάσκηση της option για 2 επιπλέον σκάφη του τύπου, θα μπορούσε το 1,5 δισ. που… περισσεύει, να το αξιοποιήσει για να ναυπηγήσει 3 με 4 κορβέττες GOWIND 2500, από την Γαλλία.
Να σημειωθεί ότι η τιμή τους, κυμαίνεται στα 375.000.000 ανά μονάδα, πράγμα που σημαίνει ότι υπό αυτές τις συνθήκες, το «μαξιλάρι» του 1,5 δισ. που περισσεύει, φτάνει… «ίσα καράβια-ίσα νερά» για την απόκτηση 4 πλοίων της κλάσσης (3 άνετα). Και μπορεί τα χρήματα για μιά τέτοια προσθήκη να φαίνεται ότι επαρκούν ίσα-ίσα, ωστόσο και εδώ ισχύει ο νόμος της αγοράς, που λέει ότι όταν παραγγέλνεις αριθμό νέων σκαφών (4 μονάδες στην περίπτωσή μας δεν είναι μικρό νούμερο…), το κόστος αυτομάτως πέφτει, γεγονός που κάνει την απόκτηση των 4 φρεγατο-κορβετών του τύπου, εφικτή.
Mιά τέτοιου είδους προοπτική αγοράς, αποτελεί ένα είδος «στρατηγικής επενδυτικής επέμβασης», διότι όχι μόνο θα ικανοποιήσει και την Γαλλική πλευρά, αλλά κυρίως γιατί πλέον ως Πολεμικό Ναυτικό, περνάμε σε άλλο επίπεδο καθώς δεν θα μιλάμε απλά για… «ανανέωση» Στόλου, αλλά για πλήρη ενίσχυσή του, καθώς αυτός, θα διαθέτει νέες μονάδες σε όλες τις κατηγορίες πλοίων πρώτης γραμμής.
Με δυό λόγια: η Βρετανική πρόταση, ανοίγει πρωτόγνωρους ορίζοντες για το Πολεμικό Ναυτικό της χώρας, μετατρέποντας την εξαγγελθείσα από τον Πρωθυπουργό ενίσχυση του Στόλου, στο πλέον μεγαλόπνοο ναυπηγικό πρόγραμμα που τέθηκε ποτέ από πλευράς Π.Ν. και μάλιστα χωρίς να δαπανηθεί ούτε μισό σεντ παραπάνω από το προβλεπόμενο κονδύλι που ο ίδιος ο κος. Μητσοτάκης έθεσε στη διάθεση του Όπλου.
Ένα πρόγραμμα που από οικονομικός… πονοκέφαλος (ως πρός το πώς θα γίνει να τα… χωρέσουμε όλα μέσα) οι Άγγλοι το μετατρέπουν για εμάς σε ένα ευέλικτο εργαλείο, το οποίο όχι μόνο επαναφέρει τις ισορροπίες αριθμητικά και κυρίως ποιοτικά (εντός Στόλου), αλλά που κυριολεκτικά εκτοξεύει τις ικανότητές του και τον μετατρέπει για πρώτη φορά στην νεότερη ιστορία του, σε ένα Blue Water Navy (και μάλιστα ιδιαίτερα υπολογίσιμο σε αριθμό πλοίων και δύναμη πυρός), ίσως το ισχυρότερο Ναυτικό, στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου.
Το θέμα είναι: θέλουμε όντως ένα ισχυρό Π.Ν. που να θωρακίζει την περιοχή Κρήτης-Κύπρου;
Θέλουμε ένα Όπλο που να αποτελεί έμπρακτα την κινητήρια δύναμη σε μία συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου;
Έχουμε όραμα για ένα Ναυτικό που να βάζει τέρμα στα σχέδια της “Γαλάζιας Πατρίδας” και στα όνειρα των Τούρκων για μετατροπή της περιοχής σε τουρκική λίμνη στην Αν. Μεσόγειο;
Θέλουμε έναν Στόλο, που να αποτελεί παράγοντα σταθερότητας από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Haifa και το Σουέζ και από τους Οθωνούς (που σύντομα θα έχουμε πρόβλημα ΚΑΙ με τους Αλβανούς) ως την Λιβύη;
Ή μήπως θα επιμείνουμε στην κοντόφθαλμη και μίζερη νοοτροπία του “κάλλιο 5 και στο χέρι” προτιμώντας ένα Π.Ν. που να υπερασπίζεται απλά και μόνο το Αιγαίο και να το υπολογίζουν μόνο οι Τούρκοι, αντί να το έχουμε ως ένα εργαλείο εξωτερικής πολιτικής σε όλη την Μεσόγειο και να το υπολογίζουν σύμμαχοι, εταίροι, υπερδυνάμεις και όχι μόνο;
Την απάντηση θα την μάθουμε πολύ σύντομα… (και ευχόμαστε να μην επιλέξουμε ξανά… “μία από τα ίδια” και παραμείνουμε κομπάρσοι, όταν όλοι τριγύρω μας, ανάγονται σε πρωταγωνιστές…).
El Comandante
