Η ήττα απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα μας γύρισε τη μνήμη αρκετά πίσω στο παρελθόν. Σε έδρες που ο Ολυμπιακός φαινομενικά μπορούσε να ανταπεξέλθει, όμως συχνά γυρνούσε με άδεια χέρια. Το σύνολο του Μάρτινς βρέθηκε κάτω των περιστάσεων. Ακόμη και στο προηγηθέν γκολ του Σεμέδο, η ομάδα δεν παρουσίασε τη θελκτική εικόνα που μας συνήθισε. Αντιθέτως, η ίδια αναλώθηκε μόλις σε τρεις φάσεις στο 1^ο μέρος, προσπάθησε να υπομείνει το ματς ως υποχρέωση καθ’ όλη τη διάρκεια, αλλά την πλήρωσε στο τέλος. Η αποτίμηση, λοιπόν, του παιχνιδιού μας φανερώνει τις αδυναμίες του ρόστερ και τα προσωπικά λάθη, ενώ μας δίνει απάντηση σε συγκεκριμένες απορίες.

Ο δυσλειτουργικός άξονας των ερυθρόλευκων

Στην αντίστοιχη εκπομπή του site, αρκετοί έχουν αναφερθεί επί τον πλείστον στην αξία του κεντρικού διδύμου Μπουχαλάκης – Γκιγιέρμε. Ο Βραζιλιάνος κάθισε στο πάγκο, ο Καμαρά τον αντικατέστησε στην αρχική ενδεκάδα και η χημεία της μεσαίας γραμμής εύκολα αλλοιώθηκε. Χωρίς ιδιαίτερο προσανατολισμό στις κινήσεις των δύο χαφ, ήρθαν και προστέθηκαν οι τραγικές αντιδράσεις του Μπουχαλάκη στα δύο τελευταία γκολ των Σέρβων. Απογυμνώθηκε η παρουσία του Έλληνα χαφ. Παρότι είναι παίκτης συνόλου και ομοιογένειας, όταν χρειάζεται να κάνει τη διαφορά σε καίρια σημεία, ο ίδιος εκτίθεται ανεπανόρθωτα. Η αλλόκοτη, λοιπόν, συνεισφορά των χαφ έδωσε την ευκαιρία στους Σέρβους να πολιορκήσουν την άμυνα του Ολυμπιακού. Μη ξεχνάμε, ότι ο αποκαρδιωτικός Μπενζιά ανήκε στη τριάδα των χαφ και η αποβολή του επέφερε την κατάρρευση του κέντρου.

Το παραμύθι περί rotation έλαβε τέλος

Η εικόνα των αναπληρωτών έφερε την απάντηση στους επικριτές, σχετικά με τον Μάρτινς και την επιλογή του rotation. Αν εξαιρέσει κανείς τον Λοβέρα και κάποια ωραία του στοιχεία, οι υπόλοιποι δεν αποτελούν επάξιοι αντικαταστάτες των Ποντένσε, Γκιγιέρμε, Ομάρ ή Βαλμπουενά. Οι λύσεις στα πρόσωπα των Μπενζιά ή Τοροσίδη δεν πρόσφεραν εξίσου κάτι διαφορετικό στο δύσκολο βράδυ του Ολυμπιακού. Όσοι, λοιπόν, μετά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, έθεταν περίτρανα το επιχείρημα υπέρ του rotation, έλαβαν σήμερα ηχηρή απάντηση.

Όπως και οι νίκες, έτσι και η ήττα πιστώνεται στον Μάρτινς

Δύσκολα κρίνει κανείς το εσπευσμένο rotation και τις επιλογές προσώπων του Μάρτινς. Ο προπονητής διαθέτει την ολοκληρωμένη και καθημερινή εικόνα του εκάστοτε ποδοσφαιριστή. Η μη προτίμηση του Βαλμπουενά ίσως ευθύνεται σε κάποια ενόχληση του Γάλλου εξαιτίας των συνεχών εμφανίσεων. Όμως, την ύστατη στιγμή της ισοφάρισης, μία χρήσιμη λύση θα ήταν οι σίγουρες μεταβιβάσεις και αποφάσεις του Γκιγιέρμε. Διατηρώντας εξίσου τους Καμαρά – Μπούχα, η προσθήκη του Βραζιλιάνου ως τρίτο χαφ θα εξασφάλιζε χρόνο και αποτέλεσμα στον Ολυμπιακό. Βέβαια, στις ξαφνικές επιλογές της σύνθεσης, μπορεί να κρύβεται η διάθεση της διοίκησης. Όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού προσδοκά αυτό το… αστραφτερό πρωτάθλημα. Για χάρη του πολυπόθητου στόχου, ενδεχομένως να χάθηκε η ευκαιρία για την 3^η ή 2^η θέση στον όμιλο.

Συνεπώς, ακόμη κι αυτός ο μέτριος αγωνιστικά Ολυμπιακός μπορούσε να κλειδώσει μία επαγγελματική νίκη έναντι του Αστέρα. Η αποβολή του Μπενζιά τον κατέστησε σε παθητικό ρόλο και χάθηκε η αποφασιστικότητα που τον διέκρινε ως σύνολο. Η βόλτα, λοιπόν, στη Σερβία απέφερε μόνο την… αδελφική αγάπη των σωματείων και την καυτή ατμόσφαιρα των φιλάθλων. Οι ερυθρόλευκοι έκαναν αρκετά βήματα πίσω, προβλημάτισαν και ίσως έθεσαν τον εαυτό τους σε έναν πρόωρο ευρωπαϊκό αποκλεισμό.