Ξεκίνημα της νέας σεζόν για το τριφύλλι που μοιάζει να μπαίνει σε μια νέα εποχή. Σίγουρα πολύ θα θυμηθούν ότι η κλισέ αυτή έκφραση είχε ειπωθεί αρκετές φορές και το 2012 .Τα πράγματα όμως τούτη την φορά, φαντάζουν και είναι διαφορετικά . Για την ακρίβεια πρωτόγνωρα και αυτό δεν αφορά το διοικητικό και αγωνιστικό κομμάτι αλλά και την εν γένει κατάσταση λόγω του Covid.

Νέα εποχή λοιπόν με Αλβέρτη-Διαμαντίδη να κρατούν τα ηνία σε διοικητικό επίπεδο και να εγγυούνται την αναγκαία ηρεμία. Έχοντας γαλουχηθεί κυρίως με επιτυχίες ως παίχτες , προσδοκούν και οι δυο να μεταφέρουν με ασφάλεια τους πράσινους στην νέα πραγματικότητα. Ο πάντα διαβασμένος Βόβορας θα κάτσει στην άκρη του πάγκου και θα πάρει την ευκαιρία που έψαχνε αρκετές σεζόν. Παράλληλα όμως θα διευθύνει και ένα αρκετά χαμηλό budget (στα δυο χαμηλότερα της διοργάνωσης).

Σε αντιδιαστολή με την οικονομική άνεση που δεν έχει φέτος ο Παναθηναϊκός κινήθηκε αρκετά έξυπνα στην offseason , παίρνοντας και το αναμενόμενο ρίσκο σε πολλές από τις επιλογές των παιχτών που απέκτησε. Το μοντέλο Ζαλγκίρις δείχνει να γοητεύει και τους πράσινους , θέλοντας και αυτοί με την σειρά τους να δημιουργήσουν αρχικά ένα κλίμα και μια αγωνιστική ταυτότητα ώστε να μπορέσουν να καρπωθούν το μέγιστο των δυνατοτήτων των παιχτών.

Η νίκη και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε μέσα στην έδρα της Χίμκι ζέστανε τον κόσμο και έδειξε τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η ομάδα στον μαραθώνιο της φετινής διοργάνωσης. Η πραγματικότητα εκτός από αλλόκοτη έχει κυρίως και μπόλικη ανηφόρα.

Λόγω Covid , οι πράσινοι δεν θα μπορούν να βάλουν στην εξίσωση και τον κόσμο τους που αποτελεί την τελευταία δεκαετία μια σημαντική μεταβλητή στην πορεία τους. Η έλλειψη κόσμου μπορεί να ισχυριστεί κάνεις ότι θα οδηγήσει και στην έλλειψη γκρίνιας στα πρώτα ανάποδα-φυσιολογικά- αποτελέσματα.

Το σημαντικό ερώτημα είναι τι προσδοκίες έχουμε για τον φετινό Παναθηναϊκό. Πάμε να κάνουμε μια πρώτη ανάγνωση-προσέγγιση και κάποιες σκόρπιες σκέψεις για την στέλχωση του roster.

Κατά αρχάς οι παλιοί της ομάδας , περιμένουμε να κάνουν ένα βήμα μπροστά στην φετινή χρονιά .Ο Παπαπέτρου θα ηγηθεί της ομάδας όχι μόνο λόγω της ανακήρυξης του σε αρχηγό αλλά και λόγω της αγωνιστικής του ταυτότητας που γοητεύει ολοένα και περισσότερο . Ο Μήτολγου αναμένουμε να κάνει την καλύτερη σεζόν του από τότε που αποκτήθηκε. Με προσθήκες στην θέση που αγωνίζεται δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να αγωνιστεί με λιγότερο άγχος που είναι το βασικότερο όλων στην περίπτωση του.

Ο Παπαγιάννης ζήλεψε την δόξα αρκετών center του NBA έχασε αρκετά κιλά στην διάρκεια της καραντίνας αλλά και του καλοκαιριού και πλέον είναι ο βασικός πυλώνας των πρασίνων στην ρακέτα. Ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα όλων.

Ο Μπέντιλ στην δεύτερη χρόνια φαντάζει και είναι χρήσιμος ενώ ο Βουγιούκας παρέμεινε ουσιαστικά για να βοηθήσει στο να υπάρχει η απαραίτητη ισορροπία στα αποδυτήρια.

Στους νεοφερμένους -που δικαίως ο coach δέχτηκε τα πρώτα μπράβο για την απόκτηση τους-οι πράσινοι κινήθηκαν αρκετά έξυπνα .Σαφώς ο εξαιρετικός Νέντοβιτς είναι στοίχημα λόγω των τραματισμών που είχε κατά την διάρκεια της καριέρας του , το ταλέντο του όμως δεν χωρά αμφισβήτηση. Ο Φόστερ λόγω απειρίας σε μεγάλη διοργάνωση αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη παρά τις επιθετικές του αρετές που διαθέτει. .Είναι όμως δυο παίχτες που κατά την γνώμη μου είχαν θεση και σε roster προηγούμενων σεζόν .

Σαντ Ρος και Τζάκσον έχουν την εμπειρία και την ικανότητα , φτάνει να δείξουν και την ανάλογη διάθεση .Ο Όγκαστ στην επιστροφή του είναι αισθητά βελτιωμένος και ξέρει και τα κατατώπια . Ο Ουαιτ από την άλλη ψάχνει το προστατευμένο περιβάλλον που είχε στο Κάουνας και όχι τη παράνοια που βρήκε στην Αρμάνι για να δείξει με την σειρά του την καλή αγωνιστική του πλευρά.

Τελευταία προσθήκη ο γεμάτος αρκετές παραστάσεις Σάικς που αναμένεται να δέσει την περιφερειακή γραμμή του τριφυλλιού. Για τους Έλληνες που αποκτήθηκαν , ο Μποχωρίδης επιτέλους ψάχνει την σταθερότητα και ο Κασελάκης ευλπίστεί στο να βοηθήσει όσο μπορεί μετά και τις καλές χρονιές του στον Προμηθέα.

Εν κατακλείδι τα στοιχήματα είναι αρκετά.Η κατάσταση εντελώς καινούργια εντός και εκτός παρκέ , η διάθεση μεγάλη με τον coach Βόβορα να κινείται σε περιπτώσεις παιχτών που έχουν δίψα για διάκριση και διάθεση να μεγαλώσουν την μπασκετική τους αξία μαζί με την ομάδα.

Από την άλλη η διοργάνωση θα πορευτεί με βάση το όχι και τόσο οργανώμενο πλάνο του Μπερτομεόυ.Η διαχείριση της κατάστασης την προηγούμενη σεζόν λόγω πανδημίας , καθρεφτίζει μια άνευρη διοργάνωση και δημιουργεί μια δυσπιστία σε περίπτωση νέας αναγκαστικής διακοπής. Μας κάνει όμως να αισιοδοξούμε ότι παραμένει εντός του παρκέ αρκετά ελκυστική και με έντονο ανταγωνισμό.