Μου αρέσει να βλέπω καλλιτέχνες που κουβαλάνε επάνω τους ‘’τρέλα’’, που δε φοβούνται να πειραματιστούν, να εξελιχθούν, να χρησιμοποιήσουν τη μουσική τους ως ένα όχημα για τη βελτίωση του κόσμου αυτού. Ένας από αυτούς τους καλλιτέχνες είναι και ο Peter Gabriel, μία από τις πιο αγαπημένες μου μουσικές προσωπικότητες όλων των εποχών. Ένας άνθρωπος που συνδύασε την ποιοτική μουσική με την εξέλιξη της τεχνολογίας, ανεβάζοντας ποιοτικά το επίπεδο του video clip για τη συνοδεία ενός μουσικού κομματιού. Ο Gabriel συμβολίζει εκείνη την εποχή όπου τα μουσικά κανάλια έδειχναν πραγματική μουσική, όχι εφήμερες επιτυχίες, εντελώς ανούσιες.

Ο Peter Gabriel έγινε διάσημος ως τραγουδιστής και φλαουτίστας του σπουδαίου ροκ συγκροτήματος Genesis. Στη συνέχεια, το 1980, ο Gabriel αποχώρησε από το συγκρότημα και ακολούθησε δική του σόλο καριέρα. Το άλμπουμ του , So, που κυκλοφόρησε το 1986, θεωρείται η μεγαλύτερη επιτυχία του και ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχω ακούσει ολοκληρωμένα. Ο Gabriel ξεχώριζε ανέκαθεν στα μάτια μου ως καλλιτέχνης/τραγουδιστής/δημιουργός, όχι μόνο για τα πρωτοποριακά του βίντεο αλλά και γιατί μιλούσε μέσα από τα τραγούδια του για όλα τα σοβαρά προβλήματα της κοινωνίας, για όλα αυτά που ένας πραγματικός καλλιτέχνης πρέπει να πολεμάει και να γράφει μουσική. Το video clip του ‘’ Sledgehammer’’, συμπυκνώνει τη φαντασία του στο να δημιουργεί πρωτότυπα βίντεο με δημιουργικότητα και φαντασία.

Ο ίδιος, ως ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, γνωρίζει πολύ καλά πως η αληθινή μουσική είναι εκείνη που χρησιμοποιείται ως όχημα για τη βελτίωση του κόσμου, για την καταπολέμηση όλων των αρνητικών φαινομένων που τον μαστίζουν. Και χρειαζόμαστε στην εποχή μας ανθρώπους που θα χρησιμοποιήσουν την τέχνη τους ως ένα όπλο για την καλυτέρευση του κόσμου, δίχως να αναλώνονται σε εύπεπτα και εφήμερα σουξεδάκια για εύκολο χρήμα και δόξα.

Ο Peter Gabriel ανήκει στους αγαπημένους μου καλλιτέχνες- και όχι άδικα.