Πιο έτοιμη η Λίβερπουλ στο φίνις – Κασκαρίνο

Λίγα πράγματα θα μας μείνουν από αυτόν τον τελικό. Ένα από αυτά θα είναι σίγουρα το πέναλτι από το χέρι του Σισοκό στο ξεκίνημα του αγώνα, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο για το κακό θέαμα που παρακολουθήσαμε στα υπόλοιπα λεπτά. Η όποια αντίδραση της Τότεναμ ήρθε πολύ αργά στο τέλος του παιχνιδιού και λίγο πριν της δώσει το τελειωτικό χτύπημα ο Οριζί, στέλνοντας οριστικά την κούπα στη Λίβερπουλ.

Χωρίς ένταση το παιχνίδι

Όπως γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο σημαντικό ρόλο για την έκβαση του τελικού θα έπαιζαν οι δυνάμεις και η φυσική κατάσταση των δύο ομάδων στο τελευταίο ματς της χρονιάς. Και οι δύο προέρχονταν από μια άκρως ανταγωνιστική σαιζόν, ενώ ιδιαίτερα η Τότεναμ με το μικρό βάθος στο ρόστερ και με τα δύο δύσκολα παιχνίδια που έδωσε με Σίτι και Άγιαξ εκτός έδρας φάνηκε να επηρεάζεται περισσότερο από την αντίπαλό της. Μετά το γρήγορο γκολ της Λίβερπουλ δε βγήκε ποτέ η επιθετικότητα που θα περίμενε κανείς από την ομάδα του Ποκετίνο. Αντίθετα, η Τότεναμ ήταν αρκετά συγκρατημένη στο παιχνίδι της και δεν θέλησε να ρισκάρει με το να παίξει πιο ανοιχτά. Ήταν η ομάδα με τις λιγότερες δυνάμεις και το ρίσκο που θα έπαιρνε ο κόουτς να παίξει ψηλά, αφήνοντας χώρους στο Μανέ, θα ήταν μεγάλο. Η Λίβερπουλ έδωσε χώρο χωρίς να κινδυνέψει η άμυνά της και χωρίς να καταφέρει η Τότεναμ να κρατήσει τη μπάλα. Ένας από τους λόγους ήταν και η κακή κατάσταση των Ντέλε Άλι και Έρικσεν που δεν μπορούσαν να προσφέρουν δημιουργικά στο χώρο του κέντρου. Ενδεικτικό της κακής φόρμας των παικτών της Τότεναμ είναι το εύκολο κόρνερ που έδωσε ο Γιορίς στο 42ο λεπτό και το κακό τελείωμα του Έρικσεν δύο λεπτά αργότερα, στοιχεία που δείχνουν ότι κανένας από την ομάδα δεν βρισκόταν στο peak του στο πιο σημαντικό παιχνίδι της χρονιάς. Και η ζέστη στη Μαδρίτη με τους 31 βαθμούς το βράδυ του Σαββάτου δεν ήταν και ο καλύτερος σύμμαχος για τις δύο ομάδες. Ο Κέην ήταν εκτός παιχνιδιού σε όλο το παιχνίδι και για μια άλλη φορά επιβεβαιώνεται αρνητικά η εμμονή των προπονητών να χρησιμοποιούν παίκτες που λείπουν μεγάλο διάστημα λόγω τραυματισμών σε κρίσιμα παιχνίδια που απαιτούν μεγάλο βαθμό ετοιμότητας. Το ίδιο λάθος έπραξε και ο Κλοπ με το Φιρμίνιο, όμως αυτός ήταν τυχερός και βρήκε από αλλού τις λύσεις.

Από τα άκρα οι απειλές της Λίβερπουλ

Η Λίβερπουλ εκμεταλλεύτηκε από το πρώτο κυριολεκτικά δευτερόλεπτο την κακή τοποθέτηση της άμυνας της Τότεναμ. Η φάση του πέναλτι προήλθε από το ότι η τετράδα της άμυνας ήταν αρκετά ψηλά στο κέντρο και ο Μανέ βγήκε εύκολα στην πλάτη της. Μετά το γκολ έδωσε χώρο στην Τότεναμ, την πρέσαρε αρκετά στη μεσαία γραμμή με το Φαμπίνιο να κάνει ένα εξαιρετικό παιχνίδι και επέλεξε να παίξει από τα άκρα με τα επιθετικά μπακ που διαθέτει μια και στο κέντρο υπήρχε συνωστισμός με τους Γουίνκς και Σισοκό. Οι Ρόμπερτσον και  Αλεξάντερ-Άρνολντ είχαν πολλά ανεβάσματα και δε δίσταζαν να σουτάρουν έξω από την περιοχή. Ο Άρνολντ ειδικά τα πήγε θαυμάσια στον αμυντικό τομέα με δύο πολύ καθαρά κοψίματα, προσπάθησε να τροφοδοτήσει με κάθετες πάσες τους επιθετικούς, ενώ δοκίμαζε τα πόδια του σουτάροντας σε πρώτη ευκαιρία έξω από την περιοχή . Δεν είναι τυχαίο ότι ο παίκτης αυτός  έχει μια σταδιακή εξέλιξη.

Παρόλο που η Λίβερπουλ παραχώρησε το χώρο δεν ήταν καλές οι αντεπιθέσεις της. Ο Σαλάχ δεν βοήθησε όσο θα μπορούσε, οι επιλογές τους ήταν λανθασμένες και τα σουτ που επιχείρησε αδύναμα. Δεν τον βοήθησε και ο Φιρμίνο που επίσης ήταν σε κακή κατάσταση λόγω του τραυματισμού του και της αποχής από τα γήπεδα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πιάσει ρυθμό και να μη συμμετέχει ενεργά στις αντεπιθέσεις. Ο μόνος που διασώθηκε από την επιθετική τριάδα ήταν ο Μανέ που ήταν διαρκώς κινητικός, κουβαλούσε τη μπάλα και που κέρδισε το πέναλτι.

 

Άργησε να μπει ο Μόουρα

Σίγουρα ο Κέην είναι σημαντικός κρίκος σε αυτή την Τότεναμ με το μικρό ρόστερ και πολλές φορές οι προπονητές περιμένουν αντίστοιχους παίκτες μετά από μεγάλο διάστημα αποχής για να τους ρίξουν στη μάχη. Ο Ποκετίνο όμως είχε ήδη βρει στο ματς με τον Άγιαξ τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο του Μόουρα και δεν τον εμπιστεύτηκε αυτή τη φορά από την αρχή. Ο βραζιλιάνος έχοντας την ψυχολογία με το μέρος του και πάνω από όλα την ταχύτητα που έλειπε από τον Κέην θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει στην αρχική εντεκάδα. Θα μπορούσε ίσως να αντικαταστήσει και τον Ντέλε Άλι στη δεξιά πλευρά των χαφ και να μπει νωρίτερα από το 70ο λεπτό.

Ο Άλισον κράτησε την Λίβερπουλ όταν πιέστηκε

 

Ο Άλισον σχεδόν σε όλο το παιχνίδι δεν χρειάστηκε να επέμβει παρά μόνο όταν η Τότεναμ πίεσε στο τελευταίο δεκάλεπτο και οι παίκτες της βρήκαν πολλά ελεύθερα σουτ χωρίς πίεση. Περίπου ήταν 6 με 7 οι αποκρούσεις του, χωρίς να είναι όλα τα σουτ καλά και δυνατά, με την πιο εντυπωσιακή αυτή στο φάουλ του Έρικσεν. Πέρσι λοιπόν η ομάδα είχε τον Κάριους και φέτος τον Άλισον, με τους όποιους λογικούς συνειρμούς μπορούν να γίνουν.

 

Κασκαρίνο

Διαβάστε Περισσότερα