Ας τα πάρουμε από την αρχή λοιπόν, ο Άρης παρατάχθηκε με την ίδια ενδεκάδα που κατέβηκε στο νικηφόρο ματς της Λαρισας, με εξαίρεση την αναγκαστική αλλαγή στην θέση του δεξιού μπακ, όπου την θέση του Σακιτς πήρε ο Σουντγκρεν. Ο Ατρόμητος παρατάχθηκε και αυτός με νέα πρόσωπα στο αρχικό σχήμα.

Ένα πρώτο πρώτο ημίχρονο που ο Ατρόμητος είχε μια ανούσια κατοχή στα πρώτα λεπτά χωρίς κάποια επικίνδυνη φάση στα καρε. Η πρώτη υποψία φάσης έγινε από την ομάδα του Άρη με τον Μπερτολιο να κάνει το γύρισμα στο 1ο δοκάρι και ο Μανος να μην προλαβαίνει να κάνει την προβολή για λίγο.

Γενικά ένα πολύ σφιχτό παιχνίδι τακτικής από τις δύο ομάδες, που η αλήθεια ήταν και κάτι αναμενόμενο, από το προφίλ των δύο ομάδων. Σε μια φάση στο 35ο λεπτό, που δεν φαινόταν ιδιαίτερα απειλητική. ο Μουνιθ έπειτα από πάσα του Ενσικουλου επιχείρησε το σουτ έξω από την περιοχή, ο Ροουζ βρήκε την μπάλα με το κεφάλι και μετά με το χέρι. Ο διαιτητής Ευάγγελου χωρίς καθυστέρηση έδειξε το σημείο του πεναλντυ, δείχνοντας μάλιστα και κίτρινη κάρτα στον κεντρικό αμυντικό του Άρη όπου ήταν η δεύτερη, με αποτέλεσμα να μείνει ο Άρης με 10 παίχτες από νωρίς.

Ο Μάντζιος προχώρησε σε αναγκαστική αλλαγή σχηματισμού, θυσιάζοντας τον Μπρούνο Γκαμα για να πάρει την θέση του  ο Μπεναλουαν, ώστε να καλύψει το κενό στην άμυνα. Στην συνέχεια  ο Μανούσος ανέλαβε την εκτέλεση του πεναλντυ, στέλνοντας την μπάλα  στο δεξί παραθυράκι του Σιαμπανη και έβαλε την ομάδα του οδηγό στο παιχνίδι. Το ημίχρονο τελείωσε χωρίς κάποια άλλη αξιόλογη φάση εκτός από ένα φάουλ του Ματιγια που πέρασε λίγο πάνω από τα δοκάρια του Γιαννιώτη.

Το 2ο ημίχρονο ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο για τους γηπεδούχους . Ο Μουνιθ μετά από ατομική ενέργεια και αδράνεια της αμυνας του Άρη έπιασε ωραίο σουτ από το  ύψος της μεγάλης περιοχής και έβαλε τον Ατρομητο μπροστά με 2-0. Η αντίδραση του Μαντζιου ήταν άμεση, προχώρησε σε αλλαγές και σε πρόσωπα και σε θέσεις. Αρχικά βάζοντας μέσα στο παιχνίδι τον Σίλβα και Κάτσε και τοποθετώντας τον Σάσα ως δεξί μπακ. Η ομάδα του Άρη πήρε την πρωτοβουλία των κινήσεων και δημιούργησε επικίνδυνες επιθέσεις προς τα καρέ του Γιαννιώτη. Σε μια από αυτές μετά από ασίστ του Σίλβα, ο Κάτσε λίγο έξω από την μικρή περιοχή, έκανε ωραίο πλασέ και μείωσε το σκορ σε 2-1 για την ομάδα του Άρη.

Ο Άρης είχε κυριαρχήσει σε όλους τους χώρους από το 60ο λεπτό και μετά και σε καμμια περίπτωση δεν φαίνονταν για ομάδα που έπαιζε με παίχτη λιγότερο από το 35ο λεπτό. Ο Μαντζιος προχώρησε και στις τελευταίες κινήσεις του περνοντας μέσα τον Μανσινι και αλλάζοντας πρόσωπο στο φορ, βάζοντας τον Λοπεθ αντί του Μάνου. Η ισοφάριση δεν άργησε να έρθει μετά υποδειγματικη αντεπίθεση, ο Μανσινι γύρισε στον Σάσα όπου πλάσαρε υποδειγματικα τον Γιαννιώτη, ισοφαριζοντας σε 2-2 για την ομάδα του Άρη.

Ο Ατρόμητος έδειχνε ανήμπορος να αντιδράσει μετά το 60 και τα δύο γκολ του Άρη και περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο αμυνόμενος. Η ομάδα του Άρη προσπάθησε για την ολική επαναφορά αλλά τελικά δεν τα κατάφερε. Στο τέλος, αν μια ομάδα σου έδινε την εντύπωση ότι είχε την ενέργεια και την δίψα για την νίκη, αυτή ήταν μόνο η ομάδα της Θεσσαλονίκης παρόλο που αγωνιζόταν για σχεδόν στα 3/4 του αγώνα με παίχτη λιγότερο.

Σίγουρα εντυπωσιακή εξέλιξη στο παιχνίδι και η διακύμανση του σκορ. Ο Άρης έδειξε μεταλλο και μεγάλειο ψυχής από πλευράς παιχτών αλλά σίγουρα και το μεγάλο βάθος στο ροστερ του, κάτι που έχει γίνει μεγάλη κουβέντα φέτος. Αν υπήρχε mvp στον αγωνα, χωρίς να θέλω να αδικήσω κάποιον από τους παίχτες, αυτό θα έπρεπε να πάει στον προπονητή του Άρη. Ο Μαντζιος παρόλο που όλα στραβωσαν στην μέση του ημιχρόνου και ακόμα χειρότερα στην αρχή του 2ου,βρηκε τις λύσεις, εκμεταλλευτηκε με το καλύτερο τρόπο το βάθος του ροστερ που είναι στην διάθεση του και μάλιστα αν υπήρχε λίγος χρόνος ακόμα, ίσως έκανε μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές του φετινού πρωταθλήματος,σε μια δύσκολη έδρα και με παίχτη λιγότερο.

Θα ήθελα να σταθώ και στον Ρεφερι, δεν μου αρέσει να σχολιάζω ιδιαίτερα αποφάσεις, αλλά ο τρόπος που ενεργεί κάποιος σε βάζει σε σκέψεις. Δεν θα εξετάσω το αν ήταν ή όχι το πεναλντυ υπέρ του Ατρομητου καθώς και μια φάση που ζήτησαν οι κίτρινοι σε ανατροπή του Μανου από πίσω, που δεν έκανε ούτε τον κόπο να το δει. Επίσης άφησε πολύ σκληρό παιχνίδι από πλευράς Ατρομητου χωρίς να βγάζει κάρτες, σε αντίθεση με πόση ευκολία έδειξε την 1η κίτρινη κάρτα στον Ροουζ σε ένα απλό φάουλ.

Θα σταθώ κυρίως στο 2ο γκολ του Άρη που όσοι είδαν το παιχνίδι απόρησαν, ήταν ένα πεντακαθαρο γκολ και προσπαθούσε μέσω του ΒΑΡ για τουλάχιστον 1 λεπτό να βρει κάτι το παρατυπο, πραγμα που δεν έπραξε σε καμμια από τις προηγούμενες φάσεις που ανέφερα. Αυτό και μόνο δειχνει ότι συγκεκριμένος Ρεφερι μετά το περσινό παιχνίδι στο Οακα απέναντι στην Αεκ, με μια ομολογουμένως κακη διαιτησία απέναντι στο Άρη, συνεχίζει να δημιουργεί δυσπιστία και ερωτηματικά.

Καλο θα είναι να ξαναδεί τις φάσεις μια προς μια και να αναρωτηθεί γιατί έχουμε καταλήξει να ζητάμε σε όλα τα ματς διαιτητές από το εξωτερικό. Κλείνω το κεφάλαιο εδώ γιατί με κουράζει και είναι άδικο τα αποτελέσματα να μην κρίνονται από την απόδοση των παιχτών.

Σαν αποτέλεσμα επί της ουσίας  σίγουρα αυτή η απώλεια βαθμών αφήνει πικρία στο στρατόπεδο του Άρη. Σαν εξέλιξη όμως του παιχνιδιου σίγουρα αφήνει και μια γλυκιά γεύση, σε ένα παιχνίδι που μπορουσαν να φύγουν με άδεια χέρια, αλλά που στο τέλος θα μπορούσαν να είχαν κάνει και ένα μικρό θαύμα παιρνοντας την νίκη. Ο Άρης των 30 τελευταίων 30 λεπτών έδειξε μέταλλο από παλαιότερες εποχές, που κόντρα στα δεδομένα του αγώνα κατάφερε να ισοφαρίσει και να κυνηγήσει το τρίποντο με εμφατικό τρόπο, με αριθμητικό μειονέκτημα. Επομενο παιχνίδι στο Χαρίλαου, σε ένα τοπικό ντέρμπι βγαλμένο από παλαιότερες δεκαετιες,  με τις 2 ομάδες να φιγουράρουν σε ψηλές θέσεις του βαθμολογικού πίνακα.

Αναμονή μέχρι την επόμενη εβδομάδα ελπίζοντας να δούμε ένα ματς που θα αναδείξει τον λόγο που οι δύο ομάδες βρίσκονται σε υψηλές θέσεις.