Για τον Μελιόπουλο δεν είχα πάρει καμία θέση, γιατί πραγματικά σεβάστηκα την απόφασή του να σταματήσει το ποδόσφαιρο για τις σπουδές του, παρά το γεγονός ότι η άποψή μου ήταν, είναι και θα είναι ότι ο αθλητισμός και σε κάποιες περιπτώσεις και ο πρωταθλητισμός δεν αναιρούν την επιθυμία κάποιου ταυτόχρονα να σπουδάσει. Βέβαια σπούδες και πρωταθλητισμός θέλει @@ αλλά αν είσαι ικανός, όλα μπορείς να τα πετύχεις. Εξάλλου πολλά είναι τα λαμπρά παραδείγματα.
Την Παρασκευή όμως και με ανάρτηση του στα Social Media μεταξύ των άλλων και σε ένα άνευ προηγουμένου, έγραψε και αυτά:

«Αν έχω κάτι τελευταίο να πω, δική μου γνώμη, είναι προς τους νέους, τους συνομήλικούς μου ή τους μικρότερους ή και τους πολύ μικρούς, να παρατήσουν το ποδόσφαιρο και όλους αυτούς τους, απλά , η λ ί θ ι ο υ ς και να πάρουν στα σοβαρά την καλλιέργεια, τα γράμματα, την μόρφωση, το πνεύμα, την επιστήμη, την τέχνη, την μουσική, την ποίηση, τον Εγκέφαλο, και γενικά το Πάνω κεφάλι και ό,τι έχει να κάνει με αυτό και μόνον και να αφήσουν τις φλυαρίες.»
Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Όχι βέβαια. Και εξηγούμαι:

Η θέληση αποτελεί κινητήριο δύναμη για τον άνθρωπο. Χωρίς αυτή πολύ λίγα πράγματα μπορεί να πετύχει, διότι είναι αναγκαία για να βάζει στόχους, να τους κυνηγάει μέχρι τέλους και ενίοτε να τους καταφέρνει. Όχι πάντα, αλλά τουλάχιστον θα έχει κάνει την προσπάθειά του. Δίπλα στη θέληση, βάλτε και το πείσμα, το οποίο επίσης είναι πολύ σημαντικό, προκειμένου να καταφέρνει όλα εκείνα που για άλλους φαντάζουν ακατόρθωτα. Ο άνθρωπος όμως είναι μεγάλο θηρίο και πολλές φορές δεν ξέρει ούτε ο ίδιος τα όριά του, εκτός αν φροντίσει να τα δοκιμάσει.

Οι αθλητές και οι αθλήτριες που καταφέρνουν να ξεφύγουν από το σωρό και τη μάζα και να ξεχωρίσουν, κάνοντας πρωταθλητισμό στο υψηλότερο επίπεδο, όποιο μετερίζι και αν έχουν επιλέξει, είναι άξιοι θαυμασμού. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως όποιος δεν έφτασε ψηλά, δεν είναι άξιος άνθρωπος. Απλά ορισμένοι κάνουν περισσότερες θυσίες, καλλιεργούν περισσότερο το ταλέντο που έχουν από τη φύση τους, αφιερώνουν παραπάνω χρόνο για να φτάσουν ψηλά.

Σκεφτείτε, λοιπόν, τέτοιους ανθρώπους που πρωταγωνιστούν στο άθλημά τους, να σπουδάζουν παράλληλα, μην αφήνοντας το κομμάτι της εκπαίδευσης και της καλλιέργειας σε δεύτερη μοίρα. Αθλητές, που παρά τις πολύωρες προπονήσεις και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν μέσα στην ημέρα, όπως για παράδειγμα οι ώρες που έπρεπε να παρακολουθούν μαθήματα, πέτυχαν τον σκοπό τους και σπούδασαν παράλληλα, επιθυμώντας να καλλιεργήσουν και το πνεύμα εκτός από το σώμα τους.

Παραδείγματα πολλά…
Θα αναφέρω μόνο δύο για την οικονομία της Συζήτησης.

Socrates

Το προσωνύμιο «γιατρός» δεν ήταν μεταφορικό. Πιθανότατα, ο εξυπνότερος και πιο καλλιεργημένος ποδοσφαιριστής που έχουμε δει μέχρι σήμερα και ο οποίος έπαιξε στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Ένας αρτίστας των γηπέδων, ένας παίκτης παγκόσμιας κλάσης, ο οποίος έλαμψε με την τεράστια εθνική Βραζιλίας. Ο Socrates είχε σπουδάσει Ιατρική όσο μάλιστα έπαιζε μπάλα, ενώ απέκτησε και διδακτορικό στη Φιλοσοφία.

Το ποτό ήταν η μεγάλη του αδυναμία, την οποία δεν κατάφερε ποτέ να νικήσει. Εντούτοις, επρόκειτο για εμβληματική μορφή, κατάφερε να παίξει μπάλα, να σπουδάσει ταυτόχρονα και να τα βάλει με τη δικτατορία της Βραζιλίας. Αν μη τι άλλο, ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα.

Chiellini

Η περίπτωση του Giorgio Chiellini, ο οποίος συνδυάζει την ποδοσφαιρική καριέρα σε ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ του κόσμου μαζί με σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων, είναι γνωστή. Ο Ιταλός αμυντικός της Γιουβέντους τονίζει καιρό τώρα ότι οι σπουδές του για Master στη Διοίκηση τον κάνουν καλύτερο ποδοσφαιριστή.

Παράλληλα θα ήθελα να παραθέσω και μία έρευνα. Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα του καθηγητή David Lavallee στο Πανεπιστήμιο Abertay της Σκωτίας, αθλητές που παράλληλα σπουδάζουν με σκοπό να προετοιμαστούν για τη δεύτερη καριέρα, είναι πιο πιθανό να έχουν μια πετυχημένη αθλητική πορεία.

Ο David Lavallee μελέτησε 632 αθλητές του πρωταθλήματος ράγκμπι της Αυστραλίας για περίοδο τριών ετών, και βρήκε πως όσοι προετοιμάζονται ακαδημαϊκά για τις μέρες μετά που θα ολοκληρώσουν την αθλητική τους σταδιοδρομία, λαμβάνουν περισσότερο αγωνιστικό χρόνο και μεγαλύτερη σε διάρκεια πορεία στον αθλητισμό. «Αυτή είναι η πρώτη μελέτη στον κόσμο που έχει αποδείξει αυτή τη διασύνδεση», τόνισε ο καθηγητής Lavallee.

Επίσης να σημειώσω εδώ ότι η FIFPro στην προσπάθεια να ενθαρρύνει τους ποδοσφαιριστές να επιδιώξουν ακαδημαϊκή μόρφωση, για να είναι έτοιμοι για τη μετάβαση στη δεύτερη καριέρα όταν σταματήσουν το ποδόσφαιρο, έχει δημιουργήσει το πρόγραμμα “Mind the Gap”, το οποίο συγχρηματοδοτείτε από το Erasmus+ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο οποίο συμμετέχουν διάφοροι φορείς,

Οπότε καλό είναι να μην παραλογιζόμαστε. Τα παιδιά θα πρέπει να συνεχίσουν απρόσκοπτα τον αθλητισμό και παράλληλα τις σπουδές τους. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.