Σαν έρθει εκείνη η ώρα... | El Comandante

Σαν έρθει εκείνη η ώρα, δεν θα περιμένω το κάλεσμα. Μοναχά, θα πάω!
Θα είμαι εκεί δίπλα στους γιούς μου, πλάι στα αδέρφια μου, αδερφός και πατέρας στο πλευρό των γιών της κάθε Ελληνίδας μάνας, πιστός γιός κι εγώ, μιας ακόμα μεγαλύτερης μάνας: της πατρίδας!
Απλώς θα βάλω την τριμένη μου στολή και θα παρουσιαστώ.

Θα ξεσκονίσω το γαλόνι στο μανίκι. Θα καρφιτσώσω την “πλάκα” στον ώμο με μόνο εφόδιο, την φωτογραφία της οικογένειας (γιατί γι’ αυτούς πηγαίνω) και μιά εικονίτσα του Αγίου Νικολάου στην τσέπη.
Χρειάζομαι κάτι παραπάνω;

Όχι, δεν έχω ανάγκη τίποτε περισσότερο. Αυτά και η πίστη μου, στις παραδόσεις του Πολεμικού μας Ναυτικού και στην παρακαταθήκη όλων όσων πρίν από εμένα έδωσαν το “παρών”, μου αρκούν. Και με την πίστη, ότι αυτήν τη φορά, θα στείλουμε τους εχθρούς του γέννους, εκεί που πραγματικά τους αξίζει, να συντροφεύει το κάθε μου βήμα.
Έτσι θα πάω… “μεθ’ορμής ακαθέκτου”!
Όπως και πρίν από 26 χρόνια…, που με το που άκουσα για τον “τσαμπουκά”, ίσα που πρόλαβα να ρίξω στον χαρτοφύλακά μου δυό σώβρακα, ένα ζευγάρι κάλτσες και μιά οδοντόκρεμα για να προλάβω το βαπόρι…
Το ίδιο και τώρα!
Και τώρα και όποτε…

Άσχετα με την ηλικία και την φυσική μου κατάσταση, εγώ θα δώσω το “παρών”.
Με τον βαθμό που είχα όταν υπηρετούσα ή ακόμα και με κατώτερο βαθμό άν απαιτηθεί ή με οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα, με δεχτούν, θα βρίσκομαι κι εγώ εκεί…
Για να προσφέρω απ’ όπου με κρίνουν χρήσιμο, και από όποιο πόστο θεωρήσουν ότι μπορώ να προσφέρω, θα το δεχτώ χωρίς να πω κουβέντα.
Φτάνει εκείνες τις στιγμές, να είμαι εκεί…
Ακόμα και σαν έρμα να μου πούν ότι με χρειάζονται, εγώ θα κάνω το καθήκον μου, αδιαμαρτύρητα.
Κι ας βρεθεί άνθρωπος στο διάβα μου, να με σταματήσει…
Ας τολμήσει κάποιος στην πύλη να μου πει “Δεν μπορείτε να περάσετε…”
Άν θέλει να τον αφαλοκόψει για δεύτερη φορά η μάνα του, ας τολμήσει να με κοιτάξει μεσ’ τα μάτια και να μου πει το παραμικρό…
Μετά από τόσα χρόνια υπηρεσίας μου στο Όπλο, ΕΓΩ ορίζω το ποιός μπαίνει εδώ μέσα, γκάβακες!
Κι άν τύχει και θελήσει, να μάθει ποιός είμαι, τούτο μόνο θα έχω να του πω:
“Μέριασε στραβάδι… Παρουσιάζεται ένας Έλληνας!”