Sorry… It’s coming ROME! | Ο Τζες

Παρά το αφήγημα του “it’s coming home” οι Ιταλοί δε σεβάστηκαν τον διακαεί πόθο των Άγγλων και έκλεψαν το τρόπαιο στη διαδικασία των πέναλτι.

Για άλλη μια φορά η ιστορία δεν έδειξε το καλό της πρόσωπο στους Άγγλους, και οι Ιταλοί με τα δύο πρόσωπα στο σημερινό τελικό, πανηγύρισαν τη δεύτερη κατάκτηση EURO στην ιστορία τους.

Οι Ιταλοί, παρά το εντυπωσιακό τους ξεκίνημα στη φετινή διοργάνωση, έδειχναν σταδιακά πως δεν διαθέτουν αποθέματα για να φτάσουν μέχρι τέλους, και με αποκορύφωμα το παιχνίδι με την Ισπανία φανερώθηκαν αρκετές αδυναμίες.

Μία από αυτές ήταν πως οι Ιταλοί όταν βρουν γερή άμυνα απέναντί τους δυσκολεύονται στην δημιουργία και ακόμα περισσότερο στην επίτευξη γκολ. Οι Άγγλοι παρά το ιδανικό ξεκίνημά τους με την επίτευξη γκολ από τον Λουκ Σο, συνέχισαν να ασκούν έντονο πρέσινγκ, στους Ιταλούς και με ένα γεμάτο κέντρο, υποχρέωσαν τους αντιπάλους τους σε ένα νευρικό και άνευ σχεδίου παίξιμο.

Έντονες λογομαχίες, λάθος μεταβιβάσεις, και μηδενική δημιουργικότητα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των πλέον πρωταθλητών Ευρώπης. Από την άλλη μεριά οι Άγγλοι μαθαίνοντας από το παιχνίδι των Ισπανών, κυριάρχησαν στο χώρο του κέντρου, και εκμεταλλευόμενοι τη ταχύτητα και τη δύναμή τους περιόρισαν σε σημαντικό βαθμό τις επιθέσεις και την ανάπτυξη των Ιταλών.

Σημαντικός και κατασταλτικός παράγοντας για τους Ιταλούς ήταν τα καθόλου αξιόπιστα πλάγια μπακ. Πολλές φορές επιχείρησαν και βγήκαν στην επίθεση οι Άγγλοι, με βαθιές μπαλιές στη πλάτη των Έμερσον και Ντι Λορέντσο, χωρίς ωστόσο να φτάνουν στη τελική προσπάθεια.

Η ομάδα του Ρομπέρτο Μαντσίνι, δεν πήρε τα αναμενόμενα από τα χαφ της αλλά και από τα “ονόματα” της επιθετικής της γραμμής. Σε πολλές περιπτώσεις φάνταζαν να πετούν τη μπάλα πίσω σαν καυτή πατάτα, χωρίς να έχουμε μια ατομική ενέργεια ή μια εναλλαγή στο χώρο του κέντρου.

Όαση στο όλο σκηνικό για τους πρωταθλητές, φάνταζε ο εξαιρετικός Κιέσα. Έπαιρνε μέτρα, έμπαινε κάθετα στην Αγγλική άμυνα και πολλές φορές έβαζε φωτιά στο παιχνίδι με τις ενέργειές του.

Δεν αδικώ φυσικά τους Ιταλούς για το κακό τους διάστημα, καθώς ένα κακό ξεκίνημα σε ένα κατάμεστο και “πεινασμένο¨ Γουέμπλει, δεν βοηθά καθόλου στο ψυχολογικό τομέα που απαιτείται για την αντεπίθεση.

Οι αλλαγές του Μαντσίνι ήταν καταλυτικές, και βοήθησαν τους Ιταλούς όχι μόνο να κυκλοφορήσουν τη μπάλα, αλλά και να πιστέψουν πως απέναντί τους δε βρίσκονται πλέον παίκτες όπως ο Φέρντιναντ αλλά… ο Μαγκουαιερ και ο Στόουνς… Η Ιταλία παρατάχθηκε επί της ουσίας χωρίς καθαρό επιθετικό αλλά κατάφερε έτσι να διασπάσει το συμπαγές κέντρο των Άγγλων και να φτάσει πιο εύκολα στην αντίπαλη περιοχή.

Πήρε τρεξίματα και υποχρέωσε σε αρκετά λάθη την “κρύα¨ έως τότε αγγλική άμυνα. Το κερασάκι στη τούρτα για να πάρει φωτιά και πάλι το παιχνίδι ήταν το γκολ που πέτυχε ο Μπονούτσι μετά από μια αναμπουμπούλα μπροστά στα καρέ του Πίκφορντ.

Μετά από μια παράταση… διαδικαστικού χαρακτήρα οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στη διαδικασία των πέναλτι με τον Σάουθγκειτ να αποδεικνύεται η “Αχίλλειος πτέρνα” για τα όνειρα των Άγγλων. Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, οι δύο τελευταίες του αλλαγές που έγιναν καθαρά και μόνο για τη διαδικασία των πέναλτι αποδείχθηκαν μοιραίες. Φυσικά και αναφέρομαι στους Ράσφορντ και Σάντσο.

Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τη ποιότητα των δύο παικτών αλλά, θεωρώ πως είναι εγκληματικό λάθος να ρίχνεις δύο κρύους παίκτες να παίξουν ξαφνικά στη ρώσικη ρουλέτα.

 

Η ιστορία γράφτηκε και η Ιταλία είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης για το EURO 2020. Τα όνειρα των Άγγλων πήραν άλλη μια παράταση, και δυστυχώς και στις επόμενες διοργανώσεις αντικείμενο συζήτησης θα παραμείνει το αν θα πάει ποτέ το κατσαρόλι σπίτι του.

Η απάντηση η δική μου είναι πως δε πρόκειται να πάει γιατί όσο ευνοϊκές και να είναι καμιά φορά οι συγκυρίες, όσο δίψα και να υπάρχει, στο τέλος μιλάει η φανέλα, και δυστυχώς για τους Άγγλους… δεν διαθέτουν.

Ο Τζες

Διαβάστε Περισσότερα