Στη μνήμη του Jeff Beck

Σε εκδήλωση προς τιμήν της Βρετανικής μουσικής βιομηχανίας στο Buckingham Palace το 2005, η βασίλισσα Ελισάβετ Β’, 78 ετών τότε, οδηγείται στο φουαγιέ. Την υποδέχεται καλοντυμένος με επίσημο φράκο ο Brian May (κιθαρίστας των Queen). Κάτι της θυμίζει αλλά αμυδρά και είναι διστακτική.

Γενικά το εθιμοτυπικό είναι ότι δεν μιλάς στη Βασίλισσα αν δεν σου απευθύνει το λόγο. Ο May όμως παίρνει την πρωτοβουλία:

«Χαίρομαι που σας γνωρίζω. Απολογούμαι για τη φασαρία στην ταράτσα σας το 2002!»

Ο Brian May είχε παίξει το κομμάτι God Save the Queen στο Buckingham Palace προς τιμή του Χρυσού Ιωβηλαίου (μόνος του στην ταράτσα (!) φορώντας λευκό φράκο ενώ η ορχήστρα ήταν στον κήπο !!!)

Queen Elizabeth II: «Α εσύ ήσουν!…»

Κοιτάζει διστακτικά τον επόμενο καλοντυμένο μεσήλικα και ρωτάει:

«Είστε και εσείς; ….»

Και ο Jimmy Page (κιθαρίστας Led Zeppelin) απαντά:

«Είμαι και εγώ κιθαρίστας…»

Παρεμβαίνει με τακτ ο Brian May:

«Ο Jimmy είναι ένας από τους ήρωές μου. Οι Led Zeppelin ήταν … εεε πρότυπο»

Ο τρίτος στην σειρά προσκεκλημένος δεν περιμένει τη βασίλισσα να απευθύνει το λόγο.

«Eric Clapton!» λέει κάνοντας χειραψία με τη βασίλισσα.

Η βασίλισσα προφανώς βλέποντας τα χρόνια των συνομιλητών της παρατηρεί με σκωπτικό βρετανικό χιούμορ

«Πρέπει να παίζετε πολύ καιρό!»

Eric Clapton: «Ω Θεέ μου… 40 χρόνια;;».

Εδώ κάνει λάθος (του έφυγαν πέντε ή έξι όπως έλεγε ο Τσάκωνας στο Μάθε Παιδί μου Γράμματα με την ατάκα: «Έξι χρόνια στο δημοτικό, έξι χρόνια…»). 45 και βάλε ήταν τότε.

Ο Clapton δείχνει αριστερά του τον Jimmy Page και δεξιά του τον Jeff Beck και λέει:

«Έχουμε περάσει από την ίδια μπάντα» (Yardbirds)

Ο Jeff Beck συμπληρώνει:

«Περίπου το 1965»

Η βασίλισσα δε δείχνει να συγκινείται ιδιαίτερα. Τους αποχαιρετά λέγοντας: Χάρηκα που σας γνώρισα και προχωρά σε άλλη αίθουσα. Σε απάντηση υποκλίνονται και οι 4: Brian May, Jimmy Page, Eric Clapton, Jeff Beck (Μιλάμε για την ίδια βασίλισσα που συνάντησε τον Tom Hanks σε δείπνο μαζί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ και του είπε «…Χαίρομαι που σας γνωρίζω. Και με τι ασχολείστε;…»).

Αυτή η ξεκαρδιστική στιχομυθία, χωρίς να γελάει κανένας και με όλους απολύτως σοβαρούς, μία παράσταση άψογης βρετανικής ιδιοσυγκρασίας, έμοιαζε για μένα με το σκετς των Monty Pythons όπου μπαίνει ο καμεράριος του Πάπα και του λέει: «σας ζητάει ο Michelangelo!». «Ποιος Michelangelo;» ρωτάει ο Πάπας που τον κάνει ο John Cleese. «Αυτός που σας ζωγράφισε την Cappela Sistina, εκείνη την αίθουσα με το ζωγραφισμένο ταβάνι που περνάτε κάθε μέρα; Θυμάστε;»:

(αλήθεια μήπως ο 1^ος troller της ιστορίας ήταν ο φιλόσοφος Διογένης που συνάντησε μέσα το πιθάρι του στην Κόρινθο τον Μέγα Αλέξανδρο: «Είμαι ο Βασιλιάς Αλέξανδρος μπορώ να κάνω ότι ζητήσεις! Τι θέλεις;» Και ο Διογένης απάντησε με απόδοση σε νεότερα ελληνικά: «ρε φιλαράκι δεν κάνεις στην μπάντα γιατί μου κρύβεις τον ήλιο;»)

Αν παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι η στιχομυθία δείχνει τη βασίλισσα να μην έχει ιδέα από την επίδραση της ροκ μουσικής στο βασίλειό της και σε ολόκληρο τον κόσμο (θυμηθείτε τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου και την τελετή έναρξης όπου ως πολιτισμική κληρονομιά της Βρετανίας παρουσίαζαν τους Beatles, Rolling Stones, Led Zeppelin, Queen, U2 κα), δείχνει το πόσο σημαντικός μουσικός θεωρείται ότι ήταν για την Μεγάλη Βρετανία ο Jeff Beck, καθώς τιμήθηκε ως ισάξιος με τους Clapton, Page και May, για την προσφορά του στη βρετανική μουσική. Ο Beck άφησε την μουσική σκηνή και αυτόν τον κόσμο στις αρχές του 2023 σε ηλικία 79 ετών. Αν και προσωπικά θεωρώ ότι τα μουσικά βραβεία και οι αριθμοί σπάνια λένε την αλήθεια, ο Jeff Beck θεωρείται από το περιοδικό Rolling Stone ως ο 5^ος καλύτερος κιθαρίστας όλων των εποχών, τιμήθηκε με 8 βραβεία Grammy (ήταν υποψήφιος για 15), 1 Bafta (για την μουσική στην ταινία Frankie’s House) και είναι από τους λίγους rock μουσικούς που έχει ενταχθεί δύο (2) φορές (μία ως solo καλλιτέχνης και μία με τους Yardbirds) στο Rock and Roll Hall of Fame.

Μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2022 ο Jeff Beck ήταν παραπάνω από ενεργός, στη φωτογραφία σε περιοδεία με τον Johnny Depp

Στην Ελλάδα δε γνώρισε μεγάλη επιτυχία όπως άλλοι κιθαρίστες και συγκροτήματα της εποχής του (ίσως και να μην ακούμπησε), αλλά θεωρείται ως ο κιθαρίστας των κιθαριστών (theguitaristofguitarists). Αυτός για τον οποίο ο Ritchie Blackmore (Deep Purple, Rainbow, Blackmore’s Night) έχει πει: «… ο Jeff κλέβει γιατί έχει νότες η κιθάρα του που δεν έχει η δική μου…» ή «… «…είναι απολύτως ανίκανος να γράψει ένα ολοκληρωμένο τραγούδι γιατί δεν τον ενδιαφέρει η δομή ενός κομματιού (songstructure) αλλά είναι τόσο καλός που πρέπει να απαγορευτεί – itissogoodthathastobeforbidden …» (για τον Page έχει πει το ανάποδο και συμφωνώ):

Προσωπικά δεν προτιμώ τις δικές του συνθέσεις. Αναγνωρίζω την μουσικότητα και τη δεξιοτεχνία αλλά είναι για μένα χαοτικές σαν του Frank Zappa. Όταν όμως παίζει κομμάτια άλλων, έχει τόσο ιδιαίτερο ηχόχρωμα και εμπνεύσεις που είναι στα γούστα μου. Εδώ στο κομμάτι Little Wing του Jimi Hendrix (να τονίσω ότι είναι μία κιθάρα μόνη της):

Jeff Beck μόνιμα retired στα 79.
Jimmy Page 79 semiretired.
Eric Clapton 78 semiretired
Ritchie Blackmore 78 active?
Keith Richards 80 active! (αν είναι δυνατόν, όπως έλεγε και ο Τζιμάκος: «…Αυτοί είναι 300 χρονών και παίζουν ακόμα!…είναι βρικόλακες οι Rolling Stones!…»)
Brian May 76 active?
Angus Young 68 active as hell