Στο μηδέν γκολ και θέαμα!

Τοπικό ντέρμπι στην Θεσσαλονίκη στην έδρα του αντιπάλου, με τον ΑΡΗ να έχει 3 απο τα 4 πρώτα παιχνίδια του, μακριά απο την έδρα του. Η ομάδα του Μάντζιου κράτησε με ευκολία το μηδέν απέναντι στην φλύαρη κατοχή του δικεφάλου.

Στα ηδη υπαρχοντα προβληματα τραυματισμων προστεθηκαν και αλλα δυο κομβικης σημασιας για τον αξονα των κιτρινομαυρων. Τσουρασεκ και Νταριντα με τον δευτερο ειδικα να δενει τα χερια του κοουτς του ΑΡΗ μη εχοντας επιλογες. Η επιλογη του Βερστρατε σαν κοφτης ηταν μονοδρομος παρολο που δεν εχει κλεισει ουτε εβδομαδα στην ομαδα.

Το παιχνιδι απο τα πρωτα λεπτα εδειξε οτι πιθανον θα κρινοταν στο γκολ αν καταφερνε καποιος να το πετυχει. Ο δικεφαλος ναι μεν ειχε την πρωτοβουλια των κινησεων, αλλα δεν ανεβαζε πολλους παιχτες στην περιοχη του αντιπαλου φυλωντας την αμυνα του σε μια πιθανη κοντρα του αντιπαλου.

Το ημιχρονο εκλεισε χωρις καποια αξιολογη φαση με τον ΑΡΗ να χανει μια μοναδικη ευκαιρια να βγαλει κοντρα με τον Μορον. Ο Ισπανος αργησε χαρακτηριστικα να βγαλει πασα στον Καρλσον, ο οποιος εβγαινε ολομοναχος απεναντι στον Κοταρσκι.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τους γηπεδούχους να προσπαθούν να ανεβάσουν κάπως τον ρυθμό, αλλά χωρίς να ρισκάρουν. Ο Μάντζιος προσπάθησε φρεσκάροντας τα άκρα της επίθεσης του να γίνει η ομάδα του πιο επικίνδυνη σε κάποια αντεπίθεση. Σε κάποιες περιπτώσεις τα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό, αλλά οι παίχτες του ΑΡΗ ήταν απρόσεχτοι στην τελίκη ενέργεια.

Το παιχνίδι δεν είχε να μας δείξει κάτι από πλευράς θεάματος με ελάχιστες εώς καθόλου καλές στιγμές. Εκ των πραγμάτων ο Μάντζιος κατέβασε εντεκάδα ανάγκης με τις τόσες απουσίες, δείχνοντας όμως το γνωστό προφίλ μια συμπαγούς ομάδας, που δύσκολα δέχεται γκολ, χαρακτηριστικό του Ελληνα τεχνικού.

Σίγουρα η ομάδα του ΑΡΗ θα ήθελε κάτι παραπάνω από το παιχνίδι, όμως οι συγκυρίες ήταν όλες κατά, ο βαθμός και κυρίως το μηδέν στην άμυνα για ψυχολογικούς λόγους, θα φανούν χρήσιμα ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Αυτό που θα κρατήσουν οι κιτρινόμαυροι από το ματς είναι η παρουσία του Βερστράτε, που δείχνει να είναι αυτό που του έλειπε στο κέντρο, με αλληλοκαλύψεις και απλό ποδόσφαιρο στην μετάβαση στην επίθεση. Επίσης στους διακριθέντες ο Μοντόγια που κλήθηκε να παίξει στην αρίστερη πλευρά της άμυνας, μπλοκάροντας τον Ζίβκοβιτς που αναγκαζόταν πολλές φορές να κινήθει εκτός της θέσης του για να γίνει επικίνδυνος.

Ο Μάντζιος μας έδειξε για μια ακόμη φορά ότι μπορεί να κρατήσει άνετα το μηδέν απέναντι σε αντιπάλους που θα έχουν την κατοχή μπάλας στο μεγαλύτερο διάστημα. Το στοίχημα για αυτόν στην δεύτερη θητεία του στον ΑΡΗ είναι να μπορέσει να ξεκλειδώσει αντίστοιχα τις άμυνες αντιπάλων που θα παίζουν κλειστά. Θεωρητικά αλλά και πρακτικά το ρόστερ που έχει να διαχειριστεί είναι καλύτερο από αυτό που είχε πριν δύο σεζόν. Αν καταφέρει και λύσει την δυστοκία της ομάδας στα μικρά ματς σίγουρα ο ΑΡΗΣ θα αποτελέσει την έκπληξη για πολλούς, τόσο σε πρωτάθλημα, όσο και στο κύπελλο.

ΥΣ. Είναι δύσκολο για κάποιους να παίζουν με 55-45% από τους ρέφερι. Εχουν μάθει στις βουτίες και στα εύκολα πέναλντι που καθαρίζει η μπουγάδα όταν δυσκολεύουν τα πράγματα. Αν είδαν κάποιοι δεύτερη κάρτα στον Ντουκουρέ όπου του έγινε καθαρό φάουλ, η δεύτερη κίτρινη στον Βιερίνια μάλλον ήταν από άλλο παιχνίδι. Το ότι ο Τάϊσον μόνο δεν έδειρε τον επόπτη, χωρίς να δεχτεί κάρτα?. Συν τις άπειρες βουτιές μετά το 80ο λεπτό μήπως πάρουμε κανένα πέναλντυ, χωρίς να δεχτούν μία κάρτα για θέατρο. Ο Μοντόγια δέχτηκε κάρτα από το 30ο λεπτό περίπου για μια βουτιά του Ζίβκοβιτς. Και πολλά άλλα για τους μόνιμα αδικημένους με ρεκόρ πέναλντυ καθε χρόνο. Δεν ήθελα να αναφερθώ σε όλα τα παραπάνω αλλα είναι “επιστημονικό” πως λειτουργούν σαν σωματείο απο προπονητή μεχρι τον τελευταίο για να πάρουν το κάτι παραπάνω από τον διαιτητή.

JAGO 1914!