Ένα διαχρονικό και πάντοτε επίκαιρο αριστούργημα που υμνεί την ανθρωπιά και την ανιδιοτελή προσφορά. Όταν το εξίσου μεγαθήριο του παγκόσμιου σινεμά Orson Welles τη θεωρεί την πρώτη ταινία από τις αγαπημένες του, αυτό τα λέει όλα.

Ο σπουδαίος Charlie Chaplin προσφέρει στην όχι και τόσο προηγμένη κινηματογραφική ιστορία του 1931, ένα παγκόσμιο αρχετυπικό αριστούργημα που θα κάνει ακόμα και την πιο προηγμένη σε τεχνολογία ταινία του σήμερα να αισθάνεται δέος. Τα Φώτα της Πόλης αποτελούν ένα αξεπέραστο και πολυεπίπεδο αριστούργημα που διερευνά σε βάθος τρία σημαντικά θέματα: τη δύναμη του αγνού έρωτα, τις ταξικές διαφορές ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς και τη δυναμική του κινηματογράφου που καταφέρνει να δημιουργήσει ένα τέτοιο αριστούργημα δίχως να χρησιμοποιήσει φανταχτερές τεχνολογίες και δύσκολα εφέ.

Η αλήθεια είναι πως ο Τσάπλιν αρνήθηκε να ξεφύγει από την τέχνη του βωβού και να χρησιμοποιήσει ήχο, διότι θεωρούσε πως αυτό θα αλλοίωνε όλα αυτά που εκείνος έχτισε σε αυτό το είδος. Τα γυρίσματα της ταινίας άρχισαν τον Δεκέμβριο του 1928 και τελείωσαν τον Σεπτέμβριο του 1930.

Ο Τσάρλι Τσάπλιν είναι ένας τεράστιος ηθοποιός, μία διάνοια της μικρής οθόνης που καταφέρνει να αποτυπώσει τόσο όμορφα τον αγνό έρωτα ενός άνεργου αλητάκου για μία τυφλή ανθοπώλη και την προσπάθειά του να βρει χρήματα για να τη βοηθήσει να πληρώσει το ενοίκιο και να κάνει μία χειρουργική επέμβαση. Μέσα από την αγάπη του Σαρλό για τη νεαρή τυφλή κοπέλα, βλέπουμε τον ορισμό της ρομαντικής κωμωδίας να παίρνει σάρκα και οστά. Ένας αγνός έρωτας που δε χρησιμοποιεί υπερβολικές σκηνές, ούτε γυμνό για να προκαλέσει; σε κυριεύει ως τα μύχια της ψυχής σου με ένα βλέμμα. Ακόμα και μέσα από την ηρωίδα που δε βλέπει, διότι αντιλαμβάνεσαι πως με τα μάτια της ψυχής ευγνωμονεί εκείνον που της έδωσε το δώρο της όρασης.

Ένα φινάλε που έκανε ακόμα και τον ίδιο τον Albert Einstein να δακρύσει, με όλους τους κινηματογραφόφιλους ανά τον κόσμο να το χαρακτηρίζουν το πιο συγκινητικό τέλος σε ταινία όλων των εποχών.

Ο έρωτας αποδίδεται ως η κινητήριος δράση για τον κεντρικό ήρωα Σαρλό, ο οποίος δίνει ξανά σε μία κοπέλα τη δυνατότητα να δει και να ατενίσει με έναν καινούργιο και πιο φωτεινό τρόπο τη ζωή. Παράλληλα, συνδέεται με στενή φιλία με έναν πλούσιο Νεοϋρκέζο τον οποίο σώζει από μία απόπειρα αυτοκτονίας. Προσπαθώντας να βρει τα απαραίτητα χρήματα που θα χάριζαν ξανά στην ηρωίδα το φως της, επιδίδεται σε διάφορες κομπίνες και καταλήγει στη φυλακή.

Όταν βγαίνει, συναντάει ξανά την ηρωίδα που έχει βρει την όρασή της, να εργάζεται σε ένα ανθοπωλείο. Μία από τις πιο μαγικές και συνάμα συγκινητικές στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου η στιγμή της αποκάλυψης; μία αίσθηση ευγνωμοσύνης και έκπληξης, η χαρά στα μάτια του Σαρλό, όλα αυτά συνθέτουν ένα φινάλε που μπορεί να κάνει ακόμα και την πιο σκληρή καρδιά να λυγίσει.

Τα Φώτα της Πόλης (City Lights), είναι ένα παγκόσμιο αριστούργημα που πάντοτε θα ορθώνεται μαζί με κάποιες άλλες ταινίες, ως ένα διαχρονικό και αξεπέραστο αριστούργημα.