Τα καλύτερα Rock Soul τραγούδια όλων των εποχών Μέρος E Ι Al Jazeera
Περάσαμε αισίως το Ν250 και οδεύουμε προς την κορυφή !!!! Τα καλύτερα τραγούδια απο την λίστα του περιοδικού των Rolling Stones συνεχίνουν να μας μαθαίνουν την ιστορία κάθε επιτυχίας που έγραψε ιστορία, λίγες μέρες έμειναν για το Ν1, αλλά και για την εκπομπή που θα γίνει στον ELLADA FM 94.3 απο τον Χόρχε. Καλή σας ακρόσαση !!
The Jimi Hendrix Experience, ‘Purple Haze’ 1967
Writer(s):Jimi Hendrix Ν250
Το “Purple Haze” ξεκίνησε όχι μία αλλά δύο επαναστάσεις: την ψυχεδέλεια στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και την πρωτοφανή ιδιοφυΐα του Hendrix. Η πρώτη συγχορδία του κύριου riff του έχει γίνει γνωστή μεταξύ των κιθαριστών ως η “συγχορδία του Hendrix”. Οι Experience ηχογράφησαν το “Purple Haze” σε μια σειρά από ηχογραφήσεις τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 1967, πειραματιζόμενοι με τεχνικές ηχογράφησης, όπως η blitzed-out παραμόρφωση στην κιθάρα του Hendrix – όταν η master κασέτα στάλθηκε στην αμερικανική δισκογραφική τους εταιρεία, ένα συνημμένο σημείωμα επεσήμαινε επιμελώς ότι ο παραμορφωμένος ήχος του τραγουδιού ήταν σκόπιμος.!!!
Joni Mitchell, ‘River’ 1971
Writer(s):Joni Mitchell Ν249
Η Μίτσελ αστειεύτηκε με το να γράψει ένα τραγούδι με τίτλο “Have Yourself a Morbid Little Christmas”. Αλλά δεν υπάρχει κανένα εορταστικό τραγούδι που να μοιάζει τόσο ψυχρό όσο το “River”, από το κλασικό της τραγούδι του 1971, Blue. Είναι μόνο η Μίτσελ μόνη της στο πιάνο της, παίζοντας μια παραλλαγή του “Jingle Bells”. Θρηνεί για το τέλος μιας ερωτικής σχέσης, τραγουδώντας: “Είμαι δύσκολη στο χειρισμό, είμαι εγωίστρια και είμαι λυπημένη / Τώρα έφυγα και έχασα το καλύτερο μωρό που είχα ποτέ”. Το “River” θυμίζει τη μελαγχολία του χειμώνα – όπως είπε η ίδια: “Είναι ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι για τους ανθρώπους που είναι μόνοι τα Χριστούγεννα”.
Beastie Boys, ‘Sabotage’ 1994
Writer(s):Michael Diamond, Adam Horovitz, Adam Yauch Ν245
Οι Beasties ξεκίνησαν να ξεσηκώνουν την κόλαση ως ένα νεοϋορκέζικο hardcore-punk συγκρότημα πριν εξελιχθούν σε βασιλιάδες του χιπ-χοπ. Το “Sabotage” δείχνει τη μαεστρία τους και στους δύο τομείς, μια ραπ-ροκ βόμβα από την επιτυχία τους Ill Communication του 1994. Οι τρεις MCs τζαμάρουν στο fuzzed-out μπάσο του Yauch, ενώ ο Horovitz αρρωσταίνει στο μικρόφωνο. Όπως είπε ο ίδιος, “Αυτό το κομμάτι απαιτούσε μερικές παλιομοδίτικες κραυγές, αυτό είναι σίγουρο”. Το “Sabotage” ενέπνευσε επίσης ένα από τα πιο ωραία βίντεο που έγιναν ποτέ, ένα ταξίδι της δεκαετίας του ’70 γεμάτο κακές περούκες και φτηνά κοστούμια – μια επιρροή τόσο μεγάλη στην κωμωδία όσο και στη μουσική.
The Beatles, ‘Eleanor Rigby’1966
Writer(s):John Lennon, Paul McCartney Ν243
Το “Eleanor Rigby” ήταν μια από τις πιο ριζοσπαστικές αλλαγές των Beatles, τόσο μουσικά όσο και συναισθηματικά. Ο McCartney ήταν ακόμα μόλις 23 ετών όταν έγραψε αυτό το ενσυναισθητικό πορτρέτο της τρίτης ηλικίας. Ταλαιπωρήθηκε με την ιστορία μέχρι να καταλήξει στην εικόνα “μαζεύει το ρύζι σε μια εκκλησία όπου έχει γίνει ένας γάμος”. Όπως είπε, “έτσι αυτό έγινε ένα τραγούδι για τους μοναχικούς ανθρώπους”. Κανείς από τους Beatles δεν παίζει σε αυτό – ο George Martin διηύθυνε ένα οκταμελές τμήμα κλασικών εγχόρδων. Το “Father McKenzie” ήταν αρχικά “Father McCartney”- ο Lennon και ο McCartney ξεφύλλισαν έναν τηλεφωνικό κατάλογο μέχρι να βρουν το όνομα που ήθελαν.
Jerry Lee Lewis, ‘Great Balls of Fire’1957
Writer(s):Otis Blackwell, Jack Hammer Ν242
Με τον Lewis να χτυπάει το πιάνο και να καμαρώνει, το “Great Balls of Fire” ήταν γεμάτο από Southern Baptist hellfire που μετατράπηκε σε μια σχεδόν βλάσφημη ωδή στην καθαρή λαγνεία. Ο Lewis, που εγκατέλειψε το κολέγιο της Βίβλου και ήταν ξάδελφος του Jimmy Swaggart, αρνήθηκε αρχικά να το τραγουδήσει και μπήκε σε μια θεολογική διαφωνία με τον παραγωγό Sam Phillips που κατέληξε με τον Lewis να ρωτάει: “Πώς μπορεί ο διάβολος να σώσει ψυχές;”. Όμως, καθώς η συνεδρία προχωρούσε, η διάθεση του Lewis άλλαξε σημαντικά – σε bootleg κασέτες, ακούγεται να λέει: “Θα ήθελα να φάω λίγο μουνί αν είχα λίγο”.!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=j_-KcKLy9X4
The Supremes, ‘You Keep Me Hangin’ On’ 1966
Writer(s):Lamont Dozier, Brian Holland, Eddie Holland Ν234
ΚΑΙ ΕΔΏ Η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ by Vanilla Fudge.
The Who, ‘My Generation’ 1965
Writer(s):Pete Townshend Ν232
Το “My Generation” δεν προοριζόταν αρχικά ως ύμνος της νεολαίας. Ήταν ένα μπλουζ σε στυλ Jimmy Reed, που αντανακλούσε τους φόβους του Pete Townshend για τις επικείμενες αυστηρότητες της ενήλικης ζωής. “‘My Generation’ αφορούσε σε μεγάλο βαθμό την προσπάθεια να βρει μια θέση στην κοινωνία”, δήλωσε στο Rolling Stone το 1987. “Ήμουν πολύ, πολύ χαμένος. Η μπάντα ήταν νέα τότε. Πίστευαν ότι η καριέρα του θα ήταν απίστευτα σύντομη”. Αντ’ αυτού, το “My Generation” έγινε το εισιτήριο των Who για τον θρύλο. Η σύνοδος τον Οκτώβριο του 1965 που το δημιούργησε ήταν τόσο έντονη που ο μπασίστας John Entwistle χρειάστηκε να αγοράσει τρία νέα μπάσα για να ολοκληρώσει την ηχογράφηση, επειδή του έσπαγαν συνεχώς οι χορδές και δεν μπορούσε να βρει αντικαταστάτες.
Creedence Clearwater Revival, ‘Fortunate Son’ 1969
Writer(s):John Fogerty Ν227
Ίσως κάποιοι άνθρωποι αποσπάστηκαν προσωρινά από την ασχήμια του πολέμου του Βιετνάμ από τα φανταχτερά σχέδια γάμου της κόρης του Ρίτσαρντ Νίξον, Τζούλι, αλλά όχι ο Τζον Φόγκερτι. “Απλώς είχες την αίσθηση ότι κανένας από αυτούς τους ανθρώπους δεν επρόκειτο να ασχοληθεί πολύ με τον πόλεμο”, θυμάται ο frontman της CCR να σκέφτεται καθώς παρακολουθούσε τη μεγαλοπρέπεια. Αλλά ο Fogerty μετέτρεψε την αηδία του σε έμπνευση και έγραψε αυτή την καυστική, δίκαιη υπεράσπιση των φτωχών έναντι των προνομιούχων. Όπως σωστά μας θυμίζει ο Fogerty, “το τραγούδι μιλάει περισσότερο για την αδικία της τάξης παρά για τον ίδιο τον πόλεμο”.
Derek and the Dominos, ‘Layla’ 1970
Writer(s):Eric Clapton, Jim Gordon Ν224
Μπλεγμένος σε ένα ερωτικό τρίγωνο με τον George και την Pattie Boyd Harrison, ο Clapton πήρε τον τίτλο για το σπουδαιότερο τραγούδι του από την περσική ερωτική ιστορία “Layla and Majnun”. Ηχογραφημένο από το βραχύβιο σύνολο Derek and the Dominos, το “Layla” καταιγιστικά με πονεμένα φωνητικά και διασταυρούμενα riffs από τον Clapton και τον κιθαρίστα Duane Allman που συνέβαλε, και στη συνέχεια διαλύεται σε μια γαλήνια, βασισμένη στο πιάνο coda. “Ήταν το πιο βαρύ πράγμα που συνέβαινε εκείνη την εποχή”, δήλωσε ο Clapton στο Rolling Stone το 1974. “Γι’ αυτό ήθελα να γράψω περισσότερο απ’ όλα”.
Ike and Tina Turner, ‘River Deep, Mountain High’ 1966
Writer(s):Phil Spector, Jeff Barry, Ellie Greenwich Ν221
Ο Phil Spector άκουσε το Ike and Tina Turner Revue σε ένα κλαμπ του Χόλιγουντ, την εποχή που η δισκογραφική τους καριέρα είχε σταματήσει, μετά από μια χούφτα R&B επιτυχίες στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Ο Spector είχε ένα τραγούδι που λεγόταν “River Deep, Mountain High” και ήταν σίγουρος ότι θα γινόταν τεράστιο (στην πραγματικότητα, το “River Deep” μετά βίας έσπασε το Top 100), και ήθελε η Tina να το τραγουδήσει, αν και απαγόρευσε στον Ike να έρθει καν στις ηχογραφήσεις. “Πρέπει να το έχω τραγουδήσει 500.000 φορές”, είπε αργότερα η Tina. “Ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα. Έπρεπε να βγάλω το πουκάμισό μου και να στέκομαι εκεί με το σουτιέν μου για να τραγουδήσω”.!
Wilson Pickett, ‘In the Midnight Hour’ 1965
Writer(s):Wilson Pickett, Steve Cropper Ν218
Τα δύο πρώτα singles του Pickett για την Atlantic ηχογραφήθηκαν στη Νέα Υόρκη και απέτυχαν. “Είπα στον Jerry Wexler ότι δεν ήθελα να ηχογραφούνται με αυτόν τον τρόπο πια”, είπε ο Pickett. “Είπα ότι άκουσα ένα τραγούδι του Otis Redding από το Μέμφις και ότι αυτή ήταν η κατεύθυνση που ήθελα να ακολουθήσω”. Ο Pickett σύντομα κατευθύνθηκε νότια. Αυτός και ο Steve Cropper έγραψαν το “In the Midnight Hour” στο Lorraine Hotel (όπου αργότερα θα δολοφονείτο ο Martin Luther King Jr.), και ενώ έκοβαν το τραγούδι, μια ιδέα έριξε τον Wexler από τη θέση του. “Κούναγα τον πισινό μου σε ένα groove που έγινε δημοφιλές από το “The Jerk” των Larks, μια επιτυχία στα μέσα της δεκαετίας του ’60”, έγραψε ο Wexler. “Η ιδέα ήταν να προωθήσω το δεύτερο ρυθμό, κρατώντας πίσω το τέταρτο”. Και γεννήθηκε ένα κλασικό soul κομμάτι.
Elvis Presley, ‘Jailhouse Rock’ 1957
Writer(s):Jerry Leiber, Mike Stoller Ν216
Οι τραγουδοποιοί Jerry Leiber και Mike Stoller είχαν ήδη γράψει μερικές επιτυχίες του Presley – κυρίως το “Hound Dog”, το οποίο είχαν πάρει από την τραγουδίστρια των μπλουζ Big Mama Thornton – αλλά το τραγούδι για την τρίτη ταινία του Presley ήταν η πρώτη συνεργασία του διδύμου στο στούντιο με τον νεαρό σούπερ σταρ. Το “Jailhouse Rock” ήταν ξεκάθαρα ανόητο, το είδος της γλωσσικής αφηγηματικής χαζομάρας που είχαν σκεφτεί για τους Coasters. Ο King, όμως, το τραγούδησε ως straight rock & roll, εισάγοντας το σόλο κιθάρας του Scotty Moore με μια κραυγή τόσο έντονη που η λήψη σχεδόν καταρρέει.
The Rolling Stones, ‘Paint It, Black’ 1966
Writer(s):Mick Jagger, Keith Richards Ν213
Η πειραματική περίοδος των Stones στα μέσα της δεκαετίας του ’60 καθοδηγήθηκε εν μέρει από την ανησυχία του Brian Jones. “Ο Brian είχε σχεδόν εγκαταλείψει την κιθάρα μέχρι τότε”, είπε ο Keith Richards. “Αν υπήρχε [άλλο] όργανο τριγύρω, έπρεπε να μπορεί να βγάλει κάτι από αυτό”. Σε μια σύνοδο στο Λος Άντζελες, ο Jones έπαιξε μια στοιχειωμένη μελωδία σε ένα σιτάρ, στο οποίο ο Bill Wyman πρόσθεσε όργανο με γεύση klezmer και ο θρύλος του στούντιο Jack Nitzsche παρείχε πιάνο σε στυλ gypsy. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι μια χαζομάρα, αλλά τα βροντερά ντραμς του Charlie Watts και τα γεμάτα λαρύγγια φωνητικά του Mick Jagger έκαναν το “Paint It, Black” να μοιάζει περισσότερο με ένα βλέμμα στην άβυσσο.
Boston, ‘More Than a Feeling’ 1976
Writer(s):Tom Scholz Ν212
Κάθε βράδυ ο Tom Scholz επέστρεφε στο σπίτι του από την πρωινή του δουλειά στην Polaroid για να εργαστεί στο υπόγειο στούντιό του στο Watertown της Μασαχουσέτης. Εδώ, εμπνευσμένος από την υπέροχη psych-pop μπαλάντα “Walk Away Renee” των Left Banke, κατασκεύαζε σχολαστικά τη μεγαλοπρεπή στούντιο-ροκ συμφωνία που θα γινόταν η επιτυχία της καριέρας των Boston, με επίκεντρο ένα όραμα της Marianne – η οποία, στην πραγματικότητα, υπήρχε. “Ήταν η μεγαλύτερη πρώτη ξαδέλφη μου, με την οποία ήμουν ερωτευμένος όταν ήμουν 10 ετών”, είπε ο Scholz. Πολλοί κατηγόρησαν τους Nirvana ότι έκλεψαν τις συγχορδίες του ρεφρέν του “Smells Like Teen Spirit” από το “More Than a Feeling”, αλλά όχι ο Scholz, ο οποίος είπε απλά: “Δεν το ακούω”.
U2, ‘With or Without You’ 1987
Writer(s):Bono, Larry Mullen Jr., the Edge, Adam Clayton Ν211
Το The Joshua Tree ήταν η ωδή των U2 στην Αμερική: τα τραγούδια του ήταν εμπνευσμένα από τη folk, την gospel και τη μουσική των ριζών, και οι στίχοι του, όπως σημείωσε ο Edge, πυροδοτήθηκαν από τους ήρωες των πολιτικών δικαιωμάτων και τη Νέα Δημοσιογραφία της δεκαετίας του 1960. Ωστόσο, το “With or Without You” – με το απλό groove του μπάσου και το αιθέριο βουητό της κιθάρας που πλαισιώνει τα λαχταριστά φωνητικά του Bono – ήταν ένα από τα πιο οικουμενικά τραγούδια των U2 μέχρι σήμερα, ένας στοχασμός πάνω στην οδυνηρή αμφιθυμία μιας σχέσης. Ο Bono επέμεινε ότι ήταν “για το πώς αισθάνομαι στους U2 κατά καιρούς: εκτεθειμένος”. Θα αποδειχθεί η πρώτη νούμερο ένα επιτυχία των U2 στις ΗΠΑ.
Rage Against the Machine, ‘Killing in the Name’ 1992
Writer(s):Tim Commerford, Zack de la Rocha, Tom Morello, Brad Wilk Ν207
Ένα φοβερό riff μπορεί να προκύψει ανά πάσα στιγμή – ακόμη και κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος κιθάρας. Τότε ήταν που ο Tom Morello, ο οποίος δίδασκε παράλληλα, σκέφτηκε την αρχή του τραγουδιού που θα γινόταν ο ύμνος των RATM. “Σταμάτησα το μάθημα, πήρα το μικρό μου κασετόφωνο Radio Shack, έβαλα αυτό το μικρό απόσπασμα και μετά συνέχισα το μάθημα”, είπε. Το σφυροκοπημένο rhythm section των Rage ενίσχυσε αυτό το riff, και ο Zack de la Rocha συνέβαλε με αιχμηρές κριτικές για την αστυνομία (“Some of those that work forces/Are the same who burn crosses”) καθώς και το καθολικά αντιεξουσιαστικό mantra “Fuck you, I won’t do what you tell me”.
Stevie Wonder, ‘Signed, Sealed, Delivered I’m Yours’ 1970
Writer(s):Stevie Wonder, Lee Garrett, Syreeta Wright, Lula May Hardaway Ν203
Ο Wonder πειραματίστηκε με την παραγωγή σε αυτό το κορυφαίο R&B chart του 1970, με τη χαρακτηριστική εισαγωγή με σιτάρ και την εκτεταμένη soul-pop ενορχήστρωση που έπαιξαν οι Funk Brothers. Ο ίδιος έχει πιστώσει το εμβληματικό ρεφρέν του τραγουδιού στη μητέρα του, η οποία είχε συνυπογράψει το κλασικό τραγούδι. Το τραγούδι εγκαινίασε μια νέα εποχή δημιουργικής αναγέννησης για τον 20χρονο τραγουδιστή, ενώ στη συνέχεια θα διασκευαστεί από όλους, από τον Elton John μέχρι την Ariana Grande και θα γίνει αγαπημένο τραγούδι του Μπαράκ Ομπάμα στην προεκλογική εκστρατεία του 2008.
Johnny Cash, ‘Ring of Fire’ 1963
Writer(s):June Carter, Merle Kilgore Ν201
Η Τζουν Κάρτερ σκέφτηκε αυτό το τραγούδι ενώ οδηγούσε άσκοπα ένα βράδυ, ανησυχώντας για τους άγριους τρόπους του Κας – και γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε να του αντισταθεί. “Δεν υπάρχει τρόπος να είσαι σε αυτού του είδους την κόλαση, δεν υπάρχει τρόπος να σβήσεις μια φλόγα που καίει, καίει, καίει”, έγραψε. Λίγο καιρό αφότου άκουσε την εκδοχή του τραγουδιού από την αδελφή της Τζουν, την Ανίτα, ο Κας είδε ένα όνειρο ότι το τραγουδούσε με πνευστά μαριάτσι. Η εκδοχή του Cash έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του (εμπνέοντας διασκευές από όλους, από τον Frank Zappa μέχρι τον Adam Lambert), ενώ ο γάμος του με την June τέσσερα χρόνια αργότερα βοήθησε να σωθεί η ζωή του.
